Πώς να προετοιμάσεις το παιδί σου για τον ερχομό του νέου μωρού

Το να πεις στο παιδί σου ότι θα αποκτήσει αδερφάκι δεν είναι μια απλή ανακοίνωση. Είναι μια νέα πραγματικότητα που έρχεται να ανατρέψει τη δική του καθημερινότητα. Η πρώτη του αντίδραση μπορεί να είναι ενθουσιασμός, μπορεί και όχι. Και είναι όλα εντάξει. Εσύ, όμως, μπορείς να βοηθήσεις να χτιστεί μια γέφυρα από το τώρα προς το «μαζί», για να νιώσει ότι δεν χάνει κάτι, αλλά ετοιμάζεται να αγαπήσει κάποιον καινούριο.

Κάθε ηλικία, άλλη ανάγκη

Το πώς θα προσεγγίσεις το θέμα εξαρτάται πολύ από την ηλικία του παιδιού. Ένα νήπιο δεν θα καταλάβει τι σημαίνει «αδερφάκι», αλλά θα νιώσει τον ενθουσιασμό σου και θα τον αντιγράψει. Η γλώσσα του είναι το συναίσθημα. Στην προσχολική ηλικία, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Το παιδί βλέπει την κοιλιά σου να μεγαλώνει αλλά δεν ξέρει τι σημαίνει αυτό για εκείνο. Μπορεί να νιώσει απειλή ή φόβο ότι θα σε χάσει. Εδώ χρειάζεται ειλικρίνεια και τρυφερότητα. Και σε ένα παιδί μεγαλύτερης ηλικίας, που έχει ήδη πιο ανεπτυγμένο λόγο και λογική, μπορείς να εξηγήσεις τι θα αλλάξει, τι θα παραμείνει ίδιο, και ποια θα είναι η δική του θέση στο νέο σχήμα. Δεν του ζητάς να ωριμάσει απότομα. Του δίνεις χώρο να συμμετέχει.

Προετοιμασία με αλήθεια και συνέπεια

Δεν χρειάζεται να ωραιοποιήσεις την κατάσταση. Μίλα του για το μωρό που έρχεται με την αλήθεια που αντέχει. Πες του ότι θα είναι γλυκούλι αλλά θα κλαίει, θα ξυπνάει το βράδυ και θα θέλει πολλή προσοχή. Πες του όμως και ότι η δική σου αγάπη δεν τελειώνει, ούτε μοιράζεται. Μεγαλώνει. Αν είστε στη φάση που αλλάζει συνήθειες, όπως το κρεβάτι ή η πάνα, είναι προτιμότερο να το κάνετε πριν ή μετά τη γέννηση, όχι την ίδια περίοδο. Ταυτόχρονες αλλαγές φέρνουν έξτρα άγχος. Και η ζήλια που ίσως εκδηλώσει δεν είναι κακή. Είναι φυσική. Το παιδί σου απλώς θέλει να σιγουρευτεί ότι ακόμη κι αν μπει κάποιος καινούργιος στο σπίτι, η θέση του δεν κινδυνεύει.

Οι πρώτες μέρες στο σπίτι

Όταν έρθει το μωρό, έρχεται και ένα μικρό χάος μαζί του. Νέες ώρες, νέες συνήθειες, λιγότερος ύπνος. Το σημαντικό είναι να μη χαθείς μέσα σε αυτό. Μπορεί να μην έχεις την ενέργεια να παίξεις με το μεγάλο παιδί όπως πριν, αλλά μπορείς να του χαρίσεις λίγες σταθερές στιγμές. Μια ιστορία πριν τον ύπνο, μια βόλτα με τον άλλο γονιό, μια συζήτηση στο τραπέζι που να αφορά και εκείνο. Και κάτι ακόμα: μην αφήσεις τις επισκέψεις να αγνοήσουν την παρουσία του. Όλοι έρχονται για να δουν το μωρό, αλλά εσύ μπορείς να τους δείξεις ότι και το μεγάλο παιδί έχει σημασία. Το βλέμμα και ο λόγος σου μπορούν να το κάνουν να νιώσει πολύτιμο, όχι απλώς «το άλλο παιδί».

Το μωρό δεν θα φέρει μόνο κούραση. Θα φέρει και νέους ρυθμούς, νέες ισορροπίες και, αν το καλλιεργήσεις σωστά, μια βαθιά σχέση ανάμεσα στα αδέρφια. Η αρχή είναι δική σου. Αν δεν πιέσεις, αν δεν συγκρίνεις και αν ακούς πραγματικά αυτό που σου δείχνει το μεγάλο παιδί, θα χτίσετε μαζί μια νέα οικογένεια. Όχι με τέλεια χαμόγελα, αλλά με αλήθεια, υπομονή και πολλές αγκαλιές. Κανένα παιδί δεν ζητά τα πάντα. Ζητά να ξέρει ότι παραμένεις η δική του μαμά. Κι αν αυτό το νιώθει, όλα τα υπόλοιπα θα πάρουν το χρόνο τους και θα βρουν τη θέση τους.

Κεντρική εικόνα άρθρου: iStock
Εικόνες άρθρου: Pexels