Πρώτες μέρες με το μωρό: Όλα όσα νιώθεις είναι φυσιολογικά

Το να γίνεις γονιός δεν έχει εγχειρίδιο. Ό,τι κι αν διάβασες πριν γεννήσεις, όσο κι αν ένιωθες “έτοιμη”, η πραγματικότητα είναι ένα εντελώς διαφορετικό έργο. Κι αν το πρώτο κεφάλαιο αυτής της ιστορίας σε βρίσκει κουρασμένη, συγκινημένη, χαμένη ή όλα τα παραπάνω μαζί, δεν είσαι μόνη. Οι πρώτες εβδομάδες με το μωρό φέρνουν τα πάνω κάτω και σε σώμα και σε ψυχή. Όμως μέσα σ’ αυτό το χάος, υπάρχει κάτι μαγικό: κάθε μέρα γίνεσαι λίγο περισσότερο ο γονιός του παιδιού σου. Κι αυτό είναι τεράστιο.

Το σοκ της πρώτης επαφής με τη μητρότητα

Μπορεί να περίμενες ένα μωρό που κοιμάται γλυκά και χαμογελάει στον ύπνο του, αλλά τελικά κρατάς ένα πλασματάκι που κλαίει, δεν κοιμάται και θηλάζει κάθε 45 λεπτά. Κι όσο κι αν αγαπάς αυτό το μικρό θαύμα, η κούραση, η αϋπνία, οι ορμόνες και το άγχος δεν σε αφήνουν να χαρείς τίποτα όπως φανταζόσουν. Δεν είσαι περίεργη, ούτε λιγότερο ικανή. Όλες οι μαμάδες –ακόμα κι αυτές που φαίνονται σίγουρες στα social– περνούν από ένα στάδιο αμφιβολίας. Κι είναι απολύτως φυσιολογικό. Το μωρό δεν ήρθε με manual και εσύ μαθαίνεις τα πάντα από την αρχή, με live προβολή και χωρίς διάλειμμα.

Όταν το σώμα δεν “συνεργάζεται”

Ο τοκετός, είτε φυσιολογικός είτε καισαρική, αφήνει το σημάδι του. Το σώμα σου μπορεί να πονάει, να σε προδίδει ή να σε κάνει να νιώθεις άγνωστη στον καθρέφτη. Αν θηλάζεις, ίσως βιώνεις και δυσκολίες που δεν περίμενες. Το γάλα δεν έρχεται εύκολα σε όλες και ο θηλασμός δεν είναι πάντα ρομαντικός, αλλά μπορεί να μοιάζει με αποστολή επιβίωσης. Κι όσο περνάει ο καιρός και η κοιλιά δεν φεύγει με μαγικό τρόπο, η αυτοπεποίθηση κάνει βουτιά. Να θυμάσαι όμως: το σώμα σου έφερε στον κόσμο έναν άνθρωπο. Κι αυτό δεν είναι μικρό κατόρθωμα. Όλα τ’ άλλα μπορούν να περιμένουν.

Ο ύπνος, η ακαταστασία και η ανάγκη για βοήθεια

Ο ύπνος είναι πολυτέλεια, το σαλόνι μοιάζει με πεδίο μάχης και οι φίλοι που έρχονται να δουν το μωρό λένε “μην ανησυχείς για το χάος”, αλλά εσύ δεν μπορείς να χαλαρώσεις αν έχεις 10 κατσαρόλες στο νεροχύτη. Δεν φταις. Το περιβάλλον επηρεάζει τη διάθεσή μας, κι ένα σπίτι που μοιάζει βομβαρδισμένο μπορεί να σε αγχώνει περισσότερο απ’ όσο καταλαβαίνεις. Ζήτα βοήθεια. Όχι με τύψεις. Οποιοσδήποτε έρχεται για “να δει το μωρό” μπορεί κάλλιστα να βάλει ένα πλυντήριο. Αν κάποιος σε ρωτήσει τι δώρο θες, πρότεινε μια καθαρίστρια έστω για μια φορά. Δώσε στον εαυτό σου ένα περιθώριο να αναπνεύσει.

Όταν όλα φαίνονται πιο δύσκολα απ’ όσο περίμενες

Το να γίνεσαι γονιός είναι αλλαγή ζωής, όχι απλώς μια νέα “δουλειά”. Και οι πρώτες έξι με οκτώ εβδομάδες είναι συνήθως οι πιο ζόρικες. Δεν είναι μόνο η σωματική εξάντληση, αλλά κι εκείνο το αίσθημα ότι τα έχεις κάνει όλα λάθος. Ίσως νιώθεις ότι δεν έχεις δεθεί ακόμα με το μωρό, ότι δεν το αγαπάς “όσο θα έπρεπε” ή ότι δεν είσαι “αρκετή”. Αυτές οι σκέψεις είναι πιο συχνές απ’ όσο φαντάζεσαι. Μην τις αφήσεις να σε καταπιούν. Η αγάπη χτίζεται μέρα με τη μέρα, κι εσύ είσαι εκεί, δίπλα του, το ταΐζεις, το παρηγορείς, το κοιτάς στα μάτια. Αυτό είναι σύνδεση. Αυτό είναι φροντίδα.

Μπορεί να μην μπορείς να το δεις καθαρά τώρα, αλλά κάθε μέρα που περνάει τα πράγματα αλλάζουν. Εσύ μεγαλώνεις μέσα σε αυτόν τον νέο ρόλο και το μωρό σου σε μαθαίνει όπως το μαθαίνεις κι εσύ. Αν νιώθεις ότι πνίγεσαι, μην το κρατάς μέσα σου. Μίλα σε μια φίλη, σε μια μαία, σε μια ψυχολόγο. Ζήτα στήριξη. Δεν χρειάζεται να το περάσεις μόνη σου, και δεν υπάρχει καμία ντροπή σε αυτό. Όλα όσα νιώθεις είναι αλήθεια και έχουν χώρο. Κι όσο μπερδεμένη κι αν νιώθεις, κάνεις ήδη μια υπέροχη αρχή.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock