Ξαφνικά πνίγεται, μελανιάζει ή χάνει τις αισθήσεις του. Τι πρέπει να κάνεις;
Ο παιδίατρος Σπύρος Μαζάνης απαντά:
Εάν παρατηρήσουμε ότι το μωρό έχει μελανιάσει, αυτό σημαίνει ότι το οξυγόνο που παίρνει είτε δεν του είναι αρκετό είτε ότι δεν αναπνέει καθόλου.
Οι αιτίες μπορεί να είναι απόφραξη των αεροφόρων οδών από κάποιο ξένο αντικείμενο το οποίο εμποδίζει τη δίοδο του αέρα, ένα οίδημα, πνιγμός κτλ
Τι να κάνω;
Αρχικά, διαπιστώνουμε αν το παιδί κάνει αναπνευστικές κινήσεις
– Βάζουμε το αυτί μας κοντά στη μύτη ή το στόμα του για να δούμε αν βγαίνει αέρας
– Κοιτάμε το στήθος του για να δούμε αν αυξομειώνεται το μέγεθος του θώρακα.
Ελέγχουμε αν υπάρχει κάποιο ξένο σώμα μέσα στο στόμα του παιδιού. Αν υπάρχει και είναι ορατό -μόνο σε αυτή την περίπτωση-, βάζουμε το δάχτυλό μας για να το αφαιρέσουμε.
-Ξαπλώνουμε το βρέφος πάνω στο βραχίονα μας με το πρόσωπο του προς τα κάτω, στηρίζοντας το κεφάλι του και το λαιμό του με το ένα χέρι. Προσπαθούμε να κρατήσουμε το κεφάλι λίγο χαμηλότερα από το υπόλοιπο σώμα.
– Δίνουμε πέντε σταθερά μέτρια χτυπήματα ανάμεσα στις ωμοπλάτες του παιδιού με τη βάση της παλάμης μας με μέτρια δύναμη που ωστόσο να μπορεί να προκαλέσει την απομάκρυνση του αντικειμένου.
– Πιάνουμε το βρέφος ανάμεσα στα δύο μας χέρια και το γυρίζουμε ανάσκελα. Το κεφάλι πάλι πρέπει να είναι χαμηλότερα από το υπόλοιπο σώμα. Πιέζουμε πέντε φορές αργά αλλά (όχι πολύ) δυνατά το στήθος
Αν το βρέφος δεν αναπνέει, ξεκινάμε να κάνουμε τεχνητή αναπνοή:
– Ξαπλώνουμε το βρέφος ανάσκελα πάνω σε μια σταθερή επιφάνεια όπως το τραπέζι ή το πάτωμα και στηρίζουμε το κεφάλι και το λαιμό του.
– Τοποθετούμε το ένα μας χέρι στο μέτωπο του και τα δύο δάχτυλα του άλλου μας χεριού στο πηγούνι του.
– Σπρώχνουμε ελαφρά το μέτωπο προς τα πάνω και το πηγούνι προς τα κάτω ώστε να ανοίξουμε το στόμα του και η μύτη του να είναι ελαφρώς γυρισμένη προς τα πάνω
– Εισπνέουμε βαθιά, καλύπτουμε με το στόμα μας τη μύτη και το στόμα του βρέφους και εκπνέουμε.
-Βάζουμε τόση δύναμη στην εκπνοή ώστε με τον αέρα που θα μπει στους πνεύμονες του παιδιού να δούμε το θώρακα του να φουσκώνει
– Απομακρύνουμε το στόμα μας αφήνοντας χρόνο για την παθητική αναπνοή. Επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία χορήγησης αναπνοής άλλη μία φορά.
Αν το βρέφος εμφανίσει σημεία ανάκαμψης, αρχίσει δηλαδή να αναπνέει, να βήχει ή να κινείται τότε σταματάμε.
Αν αφού έχουμε δώσει δύο αναπνοές, το παιδί εξακολουθεί να μην αναπνέει, ελέγχουμε το σφυγμό του.
Aν το παιδί δεν έχει σφυγμό…
– Κρατώντας το δείκτη και το μέσο ενωμένους, ακουμπάμε στη μέση της νοητής ευθείας που περνά από τη μέση των θηλών του.
– Ασκούμε ελαφριά πίεση, μέχρι να δούμε το στέρνο να υποχωρεί 1,5-2,5 εκατοστά και επαναλαμβάνουμε με συχνότητα περίπου 100 φορές το λεπτό.
– Κάθε 5 ωθήσεις, κάνουμε μία τεχνητή αναπνοή.
– Εξακολουθούμε τη διαδικασία μέχρι να αντιληφθούμε σφυγμό ή μέχρι να φτάσει ιατρική βοήθεια
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
