5 ψέματα που λέμε στον εαυτό μας όταν ερωτευόμαστε

Ο έρωτας είναι εκείνη η γλυκιά παγίδα που μας κάνει να πιστεύουμε πως αυτή τη φορά το βρήκαμε. Τον έναν, τη μία, το απόλυτο ταίρι. Κάθε φορά που ερωτεύεσαι, νιώθεις πως κάτι μέσα σου ξαναγεννιέται, κι ας έχεις πέσει στο ίδιο λάθος ξανά και ξανά. Δεν είναι αφέλεια, είναι η ελπίδα που αρνείται να πεθάνει. Όμως αν θέλεις πραγματικά να ζήσεις τον έρωτα χωρίς να σε καταπιεί, χρειάζεται να ξεχωρίσεις την αλήθεια από τα ψέματα που σου ψιθυρίζεις κάθε φορά που μπαίνεις σε μια νέα ιστορία.

Η ψευδαίσθηση του τέλειου έρωτα

Ένα από τα πιο διαδεδομένα ψέματα είναι πως υπάρχει μόνο ένας άνθρωπος για σένα. Αυτή η ιδέα ακούγεται ρομαντική, αλλά στην πράξη σε κρατά εγκλωβισμένο στην απογοήτευση. Ο “ένας” δεν υπάρχει, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με τους οποίους μπορείς να συνδεθείς διαφορετικά, να μάθεις, να αλλάξεις. Ο έρωτας δεν είναι προορισμός αλλά συνεχής ανακάλυψη. Κι όμως, συχνά πιστεύουμε πως το επόμενο στάδιο μιας σχέσης πρέπει να είναι ο γάμος, σαν να είναι το φυσικό τέλος ενός ταξιδιού. Η αλήθεια είναι πως κάποιες σχέσεις είναι για πάντα, κάποιες για λίγο και κάποιες μόνο για να μας δείξουν τον δρόμο προς τον εαυτό μας. Αν μετράς κάθε σχέση με το “θα οδηγήσει σε γάμο ή όχι”, χάνεις τη μαγεία της διαδρομής και παραβλέπεις τη χαρά της σύνδεσης στο παρόν.

Όταν ο έρωτας γίνεται καθρέφτης

Το επόμενο μεγάλο ψέμα είναι πως δεν έχεις βρει ακόμα τον “σωστό άνθρωπο”. Ίσως όμως να μην έχεις γνωρίσει ακόμα εσύ ποιος είσαι μέσα σε μια σχέση. Επαναλαμβάνουμε μοτίβα, βαριόμαστε, απογοητευόμαστε και ρίχνουμε το φταίξιμο στους άλλους, ενώ συχνά πρόκειται για δικές μας ανασφάλειες και φόβους εγγύτητας. Ο έρωτας δεν είναι κάτι που μας συμβαίνει παθητικά· είναι κάτι που συνδημιουργούμε. Δεν έρχεται να σε σώσει, έρχεται να σου δείξει ποιος είσαι όταν αγαπάς. Και κάπου εκεί κρύβεται η ουσία: να μάθεις να είσαι εσύ ο σωστός άνθρωπος, πριν απαιτήσεις να τον βρεις.

Το τέλος που δεν είναι τέλος

Κάποιες φορές, η ψευδαίσθηση παίρνει πιο επίμονη μορφή: “αν προσπαθήσω λίγο ακόμα, θα με αγαπήσει” ή “χωρίς εκείνον δε θα αγαπήσω ξανά”. Αυτές οι φράσεις είναι η φωνή του φόβου, όχι της αγάπης. Η αλήθεια είναι πως κανένας δεν μπορεί να σε αγαπήσει επειδή το θέλεις πολύ. Ο έρωτας δε γεννιέται από επιμονή, αλλά από ελευθερία. Και όσο για το “δε θα αγαπήσω ξανά”, είναι η φωνή του χωρισμού που μιλάει μέσα σου. Όταν πονάς, το μυαλό σου μεγεθύνει την απώλεια και σε κάνει να πιστεύεις πως η αγάπη τελείωσε για πάντα. Μα η αλήθεια είναι πως η αγάπη δεν εξαντλείται σε έναν άνθρωπο· αλλάζει μορφή, ωριμάζει και επιστρέφει όταν είσαι έτοιμος να τη δεχτείς ξανά. Είναι ενέργεια που επιστρέφει, κάθε φορά διαφορετική, πιο ώριμη, πιο ειλικρινής. Ο έρωτας που έρχεται μετά από έναν πόνο δεν είναι μικρότερος· είναι πιο αληθινός.

Ο έρωτας λοιπόν δεν είναι μύθος, αλλά καθρέφτης. Μας δείχνει ποιοι είμαστε και πώς αγαπάμε. Όσο πιο ειλικρινά βλέπεις τα ψέματα που λες στον εαυτό σου, τόσο πιο κοντά φτάνεις στην αλήθεια της αγάπης. Και αυτή η αλήθεια, όσο κι αν φοβίζει, είναι πάντα το πιο γενναίο πράγμα που μπορείς να ζήσεις.

Τα 5 ψέματα με λίγα λόγια:

1. Υπάρχει μόνο ένας για μένα. Η τελειότητα δεν υπάρχει, μόνο η εξέλιξη μέσα από τη σύνδεση.
2. Ο έρωτας πρέπει να οδηγήσει σε γάμο.  Όχι κάθε σχέση έχει προορισμό το “για πάντα”, και δεν χρειάζεται να έχει.
3. Δεν έχω βρει τον σωστό άνθρωπο. Ίσως πρώτα πρέπει να γίνεις εσύ ο σωστός για τον εαυτό σου.
4. Αν προσπαθήσω περισσότερο, θα με αγαπήσει. Η αγάπη δεν είναι αποτέλεσμα προσπάθειας, αλλά ελευθερίας και αμοιβαιότητας.
5. Δε θα αγαπήσω ξανά. Η αγάπη δεν τελειώνει, απλώς αλλάζει μορφή και περιμένει να τη ζήσεις αλλιώς.

Κεντρική εικόνα και εικόνα άρθρου: iStock