Στη σημερινή εποχή, δύο έννοιες που άλλοτε υπήρξαν θεμέλια των ανθρώπινων σχέσεων – ο ρομαντισμός και το φλερτ – δοκιμάζονται, αμφισβητούνται και πολλές φορές εγκαταλείπονται. Εκεί όπου άλλοτε το βλέμμα, η προσμονή και η φαντασία τροφοδοτούσαν την έλξη, σήμερα η ταχύτητα, η άμεση ικανοποίηση και η υπερέκθεση φαίνεται να έχουν τον πρώτο λόγο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στις παλαιότερες κοινωνίες, ο ρομαντισμός δεν ήταν πολυτέλεια αλλά στάση ζωής. Ήταν ο τρόπος που οι άνθρωποι προσέγγιζαν ο ένας τον άλλο∙ με επιστολές, με λουλούδια, με μικρές χειρονομίες που έδιναν χώρο στο συναίσθημα να εκφραστεί. Το φλερτ ήταν μια τελετουργία επικοινωνίας, ένα παιχνίδι προσέγγισης που δημιουργούσε μυστήριο και προσμονή. Σήμερα, αντίθετα, η γρήγορη επαφή και η άμεση ικανοποίηση συχνά εκτοπίζουν την ανάγκη για ρομαντική έκφραση.
Ο ρόλος της φαντασίας
Η φαντασία είναι το θεμέλιο που στηρίζει τόσο τον ρομαντισμό όσο και το φλερτ. Χωρίς αυτήν, οι σχέσεις γίνονται επίπεδες, στερημένες από το απαραίτητο μυστήριο που γεννά την έλξη. Ο ρομαντισμός απαιτεί να βλέπεις τον Άλλον όχι μόνο όπως είναι, αλλά και όπως θα μπορούσε να είναι. Να τον εξιδανικεύεις, να προβάλλεις πάνω του τα δικά σου όνειρα και τις επιθυμίες σου.
Το φλερτ είναι το πρακτικό «παιχνίδι» αυτής της φαντασίας∙ η στιγμή που το βλέμμα, η κουβέντα ή η σιωπή ανοίγουν χώρο για συνάντηση. Χωρίς μυστήριο, δεν υπάρχει ρομαντισμός. Χωρίς φαντασία, δεν υπάρχει φλερτ.
Η υπερέκθεση και τα κοινωνικά δίκτυα
Η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται από υπερπληροφόρηση και υπερέκθεση. Στα κοινωνικά δίκτυα γνωρίζουμε σχεδόν τα πάντα για τον άλλο: πώς μοιάζει το πρωινό του, πού ταξίδεψε, ποιον χώρισε. Αυτή η «ψευδο-οικειότητα» αφαιρεί το μυστήριο και μαζί του τη δυνατότητα της φαντασίας να χτίσει ιστορίες γύρω από τον άλλον.
Η σχέση γίνεται «επιφανειακά οικεία» αλλά όχι ουσιαστική. Μοιάζει λαμπερή, όμως είναι εύθραυστη γιατί δεν έχει βαθύ βίωμα, παρά μόνο πληροφορία.
Το φλερτ που χάνεται
Το φλερτ απαιτεί χώρο. Ένα βλέμμα στον δρόμο, μια απλή κουβέντα, μια προσμονή που γεννά αγωνία και χαρά. Σήμερα, αυτό συχνά αντικαθίσταται από ένα κυνικό μοντέλο: «έλα, να το κάνουμε, εδώ και τώρα». Η σεξουαλικότητα γίνεται στιγμιαία, χωρίς προσμονή, χωρίς προεόρτια, χωρίς την αθωότητα του παιχνιδιού. Ο φόβος της συναισθηματικής έκθεσης φαίνεται πιο ισχυρός από την έκθεση του σώματος.
Η ψυχολογία του ρομαντισμού και του φλερτ
Η κοινωνική ψυχολογία διδάσκει ότι κάθε ερωτική προσέγγιση χρειάζεται ένα μείγμα προβολής και εξιδανίκευσης. Αυτό απαιτεί το άγνωστο, το απρόβλεπτο, το μυστήριο. Όταν όλα είναι γνωστά και εκτεθειμένα, δεν υπάρχει χώρος για δημιουργία. Το φλερτ μετατρέπεται σε τυπική επικοινωνία, ο ρομαντισμός σε απλή συντροφικότητα.
Μπορεί να ανακτηθεί αυτό το ψυχικό έδαφος;
Το κρίσιμο ερώτημα είναι: μπορούμε στις σύγχρονες κοινωνίες να ξανακερδίσουμε τον χώρο που τρέφει τον ρομαντισμό και το φλερτ; Η απάντηση ίσως κρύβεται σε μια στροφή προς την ουσιαστική επικοινωνία. Να αφήσουμε χώρο στο άγνωστο. Να μειώσουμε την υπερέκθεση. Να επιτρέψουμε στη φαντασία να ξαναβρεί το ρόλο της. Να επαναφέρουμε το παιχνίδι, την προσμονή και την αθωότητα στις σχέσεις μας.
Ο ρομαντισμός και το φλερτ δεν είναι πολυτέλειες του παρελθόντος. Είναι αναγκαία εργαλεία ψυχικής σύνδεσης που δίνουν βάθος στις σχέσεις. Αν τα αφήσουμε να χαθούν, κινδυνεύουμε να περιοριστούμε σε επαφές γρήγορες, επιφανειακές και ψυχρά λειτουργικές.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ