Η γέννηση ενός παιδιού δεν είναι μόνο μία νέα ζωή, είναι και η γέννηση μίας νέας σχέσης. Το «εγώ» και το «εσύ» γίνονται «εμείς», όμως πίσω από τους ρόλους της μαμάς και του μπαμπά, παραμένουν δύο άνθρωποι που έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλον. Εκεί κρύβεται η πραγματική δύναμη του ζευγαριού. Μέσα σε αυτή τη νέα δυναμική, ένα εύλογο ερώτημα εμφανίζεται: επιθυμεί ο ένας τον άλλον όπως πριν;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πράγματι, η libido, μπορεί να μειωθεί, ιδιαίτερα στη γυναίκα μετά τον τοκετό. Μη ξεχνάμε ότι η γυναίκα περνά μια περίοδο λοχείας που μπορεί να διαρκέσει έξι μήνες ή και έναν ολόκληρο χρόνο. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τον θηλασμό, όπου παράγεται η ορμόνη προλακτίνη, η οποία «ρίχνει» τη σεξουαλική ορμή, είναι φυσιολογικό η γυναίκα να μην έχει διάθεση για ερωτική επαφή.
Ωστόσο, η γυναίκα που έχει γεννήσει είναι δύο φορές γυναίκα. Είναι η γυναίκα που έχει βιώσει τη δημιουργία της ζωής, που έχει περάσει από τη διαδρομή της εγκυμοσύνης και της γέννας, που γνωρίζει πια το σώμα της και τη δύναμή της. Αν συνειδητοποιήσει την εικόνα της, αν διεκδικήσει ξανά τον ερωτικό της σύντροφο, τον πατέρα του παιδιού της, τότε μπορεί να ξαναβρεί τη φλόγα που υπήρχε πριν.
Το «μαζί» σε αυτή τη φάση έχει μεγάλη αξία. Γιατί δεν μιλάμε πια για δύο ανθρώπους απλώς, αλλά για έναν άνδρα και μια γυναίκα που έγιναν γονείς. Αν και οι δύο είναι ώριμοι, συνειδητοποιημένοι και εξακολουθούν να νιώθουν έλξη ο ένας για τον άλλον, τότε η σεξουαλική ζωή όχι μόνο θα επανέλθει, αλλά θα γίνει και πιο ουσιαστική. Έχουν μοιραστεί κάτι πολύ βαθύ: τη γέννηση ενός παιδιού. Και αυτό, αντί να τους απομακρύνει, μπορεί να τους ενώσει ακόμη περισσότερο.
Συχνά όμως, οι ρόλοι μπερδεύονται. Οι γυναίκες, μετά τη γέννα, μπορεί να νιώσουν ότι πρέπει να είναι μόνο «μαμάδες». Άλλες φορές, γίνονται άθελά τους «μαμάδες» και προς τον άνδρα τους, τον φροντίζουν, τον καθοδηγούν, τον ελέγχουν. Άλλες φορές πάλι παίρνουν τον ρόλο της «κόρης» και αφήνουν τον άνδρα να γίνει ο «πατέρας» τους. Ο άνδρας από την άλλη, μπορεί να νιώσει παραγκωνισμένος και να αποσυρθεί ή να μην αναλάβει τις γονεϊκές υποχρεώσεις με σοβαρότητα και συνέπεια, όπως αρμόζει. Αυτές οι ανακατατάξεις στους ρόλους, αν δεν συνειδητοποιηθούν, μπορεί να απομακρύνουν το ζευγάρι συναισθηματικά και ερωτικά.
Η γέννα φέρνει μαζί της πολλές αλλαγές, ορμονικές, σωματικές, ψυχικές. Η γυναίκα βλέπει το σώμα της να μεταμορφώνεται, αγωνίζεται να επανέλθει, να χάσει κιλά, να ξανασφίξει το κορμί της. Σε αυτή τη φάση, η στάση του άνδρα είναι καθοριστική. Όταν ο άνδρας πει στη γυναίκα του «σε θέλω, μου αρέσεις, είσαι όμορφη», της δίνει ένα βαθύ μήνυμα αποδοχής και επιθυμίας. Της θυμίζει πως, πέρα από μητέρα, παραμένει ελκυστική γυναίκα.
Βεβαίως, η ασυμφωνία στη σεξουαλική επιθυμία μέσα στο ζευγάρι είναι κάτι φυσιολογικό. Αυτό που μετράει είναι η επικοινωνία. Ένα καλό ζευγάρι δεν κρίνεται από τη συχνότητα ή την ένταση της σεξουαλικής του ζωής, αλλά από το αν παραμένει συνδεδεμένο. Αν αφήσει τη σχέση του να «χαθεί», τότε δημιουργείται χώρος για απομάκρυνση, ψυχρότητα, ακόμα και τρίτους ανθρώπους που βρίσκουν «χαραμάδες» μέσα στο συναισθηματικό κενό.
Μάλιστα, ένα λάθος που κάνουν συχνά οι νέοι γονείς είναι ότι κρατούν το μωρό για δύο ή και τρία χρόνια στο υπνοδωμάτιό τους. Όμως, το παιδί δεν έρχεται για να διακόψει τη σχέση των γονιών του, έρχεται για να τη συμπληρώσει. Το παιδί χρειάζεται γονείς που αγαπιούνται, που αγγίζονται, που χαμογελούν ο ένας στον άλλον. Γιατί μέσα από τη δική τους αγάπη, μαθαίνει κι εκείνο τι σημαίνει αγάπη. Η δική σας φωλιά, το κρεβάτι σας, πρέπει να μείνει ανοιχτή και ζωντανή. Δεν είναι υποχρέωση, είναι ανάγκη, είναι ουσία. Η ερωτική ζωή είναι εκεί για να θυμίζει ότι, πριν γίνετε γονείς, ήσασταν και παραμένετε σύντροφοι.
Διεκδικήστε λοιπόν ο ένας τον άλλον. Μιλήστε, αγκαλιαστείτε, ξαναδείτε τον σύντροφό σας με τα μάτια που τον είδατε την πρώτη φορά. Γιατί η σχέση δεν τελειώνει με τη γέννηση του παιδιού, τότε είναι που αρχίζει η πιο ώριμη, ουσιαστική και αληθινή της μορφή.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ