Δύο αλήθειες που πρέπει να αποδεχτείς για να έχεις ευτυχισμένο γάμο

Ο γάμος ξεκινά με χαρά, πίστη και την αίσθηση πως βρήκες τον άνθρωπό σου. Όλοι μπαίνουμε σε αυτή τη σχέση με την πρόθεση να την κάνουμε να κρατήσει – και μπορούμε. Αρκεί να θυμόμαστε ότι η αγάπη δεν είναι ποτέ αρκετή από μόνη της. Ο γάμος θέλει παρουσία, προσπάθεια και αποδοχή. Όχι για τα μεγάλα και δύσκολα, αλλά για τα μικρά της καθημερινότητας που τελικά κάνουν τη διαφορά. Κι εκεί, υπάρχουν δύο αλήθειες που, αν τις κατανοήσεις, μπορείς να χτίσεις μια σχέση πιο ήρεμη και ουσιαστική: δεν μπορείς να αλλάξεις τις ανάγκες του άλλου και δεν μπορείς να περιμένεις να σε καταλαβαίνει χωρίς να του μιλάς.

Δεν αλλάζουν οι ανάγκες

Δε χρειάζεται να σας αρέσουν τα ίδια πράγματα. Δεν είναι υποχρεωμένος να θέλει ό,τι θέλεις εσύ, να ξεκουράζεται με τον ίδιο τρόπο, να βρίσκει χαρά στα ίδια χόμπι. Αν εκείνος θέλει να παίξει video games ή να βγει με τους φίλους του και εσύ εκείνη τη στιγμή θες να κάτσετε μαζί στον καναπέ, αυτό δε σημαίνει πως σε απορρίπτει. Σημαίνει ότι είναι άνθρωπος. Όπως είσαι κι εσύ.

Το να έχει ο καθένας τον δικό του χώρο, τις δικές του μικρές χαρές, δεν είναι απειλή για τον γάμο, είναι απαραίτητο. Έρευνες δείχνουν ότι το ατομικό well-being παίζει τεράστιο ρόλο στην κοινή ευτυχία. Αν εκείνος παίζει, εσύ μπορείς να απολαύσεις ένα κρασί με μουσική, να δεις μια ταινία που του φαίνεται βαρετή ή να βγεις χωρίς ενοχές. Το μυστικό είναι να μην το παίρνεις προσωπικά. Η ευτυχία του άλλου δε σημαίνει δυστυχία για σένα. Κάθε άλλο.

Δε διαβάζει το μυαλό σου

Ας είμαστε ειλικρινείς: πόσες φορές έχουμε φουσκώσει από απογοήτευση γιατί περιμέναμε από τον άλλο να καταλάβει τι χρειαζόμαστε χωρίς να το πούμε; Δε μιλάμε για μικροπράγματα, μιλάμε για τη βαθιά επιθυμία να μας “πιάσει” ο άλλος χωρίς λέξεις. Μόνο που αυτό δε γίνεται.
Όταν γυρνάς με δέκα σακούλες από το σούπερ μάρκετ και εκείνος δεν κατεβαίνει να βοηθήσει, δεν είναι επειδή δε νοιάζεται. Είναι επειδή δεν ήξερε ότι ήρθες. Όταν έχεις πεσμένη διάθεση και περιμένεις να το καταλάβει μόνος του, αλλά εκείνος συνεχίζει τη μέρα του κανονικά, δεν φταίει το ότι δεν σε αγαπάει, φταίει το ότι δεν του το είπες.

Η επικοινωνία δεν είναι πολυτέλεια στον γάμο, είναι το οξυγόνο του. Όσο πιο καθαρά λες τι χρειάζεσαι, τόσο λιγότερα σενάρια πλάθεις στο κεφάλι σου και τόσο λιγότερη πίκρα μαζεύεται μέσα σου. Δεν είναι γκρίνια να ζητάς. Είναι εμπιστοσύνη.

Η αλήθεια στη μέση

Όλοι θέλουμε να μας αγαπάνε χωρίς όρους. Αλλά αυτό δε σημαίνει να μας καταλαβαίνουν με τηλεπάθεια, ούτε να αλλάζουν για να μας βολέψουν. Ένας γάμος δεν κρατάει επειδή βρήκες το «σωστό άτομο», αλλά επειδή είστε και οι δύο πρόθυμοι να δουλέψετε μαζί, με όσα κουβαλάτε, και να αποδεχτείτε ότι δε θα σας καλύπτει πάντα όλα ο άλλος.

Όσο πιο γρήγορα αποδεχτείς ότι ο σύντροφός σου έχει δικές του ανάγκες και δε μπορεί να προβλέπει τις δικές σου, τόσο πιο ανάλαφρη θα νιώσεις τη σχέση σας. Δεν υπάρχει ιδανικός άνθρωπος, αλλά υπάρχει αληθινή συντροφικότητα, όταν μιλάτε καθαρά και ζείτε με σεβασμό στη διαφορετικότητα του άλλου. Κι αυτός είναι ο μόνος δρόμος προς έναν γάμο που δε σε πνίγει αλλά σε δυναμώνει.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock