Εγκλωβισμένη σε έναν γάμο που δεν τολμάς να φύγεις. Τι να κάνεις

Εγκλωβισμένη. Εγκλοβισμένη σε μια σχέση, σε έναν γάμο που δεν σε κάνει ευτυχισμένη. Και μένεις. Δεν φεύγεις. Και κάπου εκεί, το μέσα σου κλωτσάει και σου υπενθυμίζει συνεχώς πως “το νόημα μας σχέσης” όπως λέει και η ψυχολόγος Νίκη Ζαρκάδα “είναι να περνάνε καλά τα μέλη που την απαρτίζουν”.
Κι εσύ δεν περνάς καλά. Δεν νιώθεις καλά….
“Πριν ξεκινήσεις να καταδικάσεις τον σύντροφό σου, αναρωτήσου για το δικό σου κομμάτι ευθύνης στη σχέση αυτή. Μήπως μπορείς να κάνεις κάτι για να βελτιώσεις την ποιότητα της σχέσης σας;” συμβουλεύει η ψυχολόγος.
Κι αν το έχεις κάνει ήδη… και δεν γίνεται τίποτα, αν τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο κάνε μια προσπάθεια ακόμα. “Μίλησε στον σύντροφό σου εκφράζοντας τις βαθύτερες σκέψεις, ανασφάλειες και ανάγκες” προτείνει η κ. Ζαρκάδα. “Επικοινωνήστε ειλικρινά και με ήρεμο τρόπο αποφεύγοντας να χρεώνετε ο ένας τον άλλον”.
Κι αν το έχεις κάνει ήδη κι αν η φυγή μοιάζει μόνοδρομος αλλά αποκλεισμένος από φοβίες που μπαίνουν εμπόδια, αν σκέφτεσαι ο καλό των παιδιών και μένεις σε έναν γάμο που δεν είσαι ευτυχισμένη… η ψυχολόγος έχει κάτι να σου πει.
“Σχετικά με τους φόβους για το αν θα πληγώσεις το παιδί είναι σημαντικό να γνωρίζεις πως ένα παιδί που για μεγάλο διάστημα βιώνει ένταση και έντονους καυγάδες στο σπίτι, ακούγοντας τους γονείς του να μιλούν προσβλητικά και να αλληλοχρεώνονται μεγαλώνει σε ένα άσχημο και ακατάλληλο περιβάλλον και είναι πιθανό να σχηματίσει μια διαστρεβλωμένη εικόνα για τις σχέσεις των δύο φύλων γενικεύοντας αυτή τη συμπεριφορά που είδε τόσες φορές να επαναλαμβάνουν οι γονείς του. Αυτό μπορεί να του δημιουργήσει πρόβλημα στις ερωτικές σχέσεις που το ίδιο θα δημιουργήσει στο μέλλον ή μια γενικότερη αίσθηση ανασφάλειας και φόβο δέσμευσης ή φόβο πιθανής απόρριψης. Το ίδιο όσο και να δυσκολευτεί σε ένα βαθμό σίγουρα προτιμά να ζει σε ένα περιβάλλον ήρεμο και λειτουργικό, βλέποντας τους γονείς ήρεμους και ευτυχισμένους, ακόμα και αν ζουν χωριστά”.
Και παρόλα αυτά το διαζύγιο μοιάζει επιθυμία, αλλά δεν τολμάς, δεν μπορείς. Αλλά ούτε αυτό που ζεις μπορείς. Τι μπορείς να κάνεις; Θέλεις να χωρίσεις, θέλεις να φύγεις, δεν θέλεις να μένεις άλλο εκεί. Αλλά μένεις. Οι καταστάσεις, οι συνθήκες σε αναγκάζουν. Και μένεις και ζεις εγκλωβισμένη σε κάτι που σε ταλαιπωρεί. Αλλά δεν θέλεις να χαλάσεις την οικογένειά σου… για τα παιδιά, ξαναλές.
Η ψυχολόγος σε καθησυχάζει… “Το διαζύγιο δεν καταδικάζει σε καμία περίπτωση τη ψυχική ή σεξουαλική ζωή του παιδιού. Οι γονείς που συνειδητά αποφασίσουν να χωρίσουν δεν θα πρέπει να νιώθουν ενοχικά για αυτό. Οφείλουν όμως να προσπαθήσουν έστω και χωριστά να δημιουργήσουν μια υγιή σχέση με το παιδί τους, να είναι κοντά του συναισθηματικά, να επικοινωνούν μαζί του και να το στηρίζουν”.
Οι εποχές έχουν αλλάξει… Τα κοινωνικά δρώμενα “επιτρέπουν” το διαζύγιο που κάποτε ήταν συνυφασμένο με τον κοινωνικό στιγματισμό. Η σημερινή κοινωνία είναι πιο απελευθερωμένη, το “επιτρέπει”.
“Από την άλλη, το γεγονός ότι ο μέσος όρος ζωής των ανθρώπων έχει αυξηθεί κατά πολύ συγκριτικά με παλαιότερα, δίνει τη δυνατότητα να μπορεί να ξαναφτιάξει και πάλι τη ζωή του κάποιος, στα 50 ή 60 του χρόνια” σημειώνει η ψυχολόγος Νίκη Ζαρκάδα.
Το μεγάλο βήμα
Φοβάσαι να ξεκινήσεις από την αρχή. Τα οικονομικά σου δεν στο επιτρέπουν. Είσαι εγκλωβισμένη. Αλλά θέλεις, το έχεις αποφασίσει να φύγεις. Αλλά δεν μπορείς… Τι μπορείς να κάνεις;
Η ψυχολόγος Νίκη Ζαρκάδα προσπαθεί να σε βοηθήσει.
-Επικοινώνησε με άτομα του κοντινού σου περιβάλλοντος. Μοιράσου με κάποιον που εμπιστεύεσαι το πρόβλημά σου.
-Σκέψου με ψυχραιμία για ποιούς λόγους θέλεις να φύγεις από τη σχέση ή τον γάμο.
-Κάνε μια λίστα με τα πράγματα που σε εμποδίζουν να φύγεις από τη σχέση.
-Ιεράρχησε τις δυσκολίες σου.
-Για κάθε μία από τις δυσκολίες που έχεις σκέψου τρόπους που θα μπορούσες να τις αντιμετωπίσεις.
-Μέτρησε τις δυνάμεις σου. Πίστεψε σε αυτές!
-Η λύση ενός γάμου είναι μια δύσκολη και επώδυνη διαδικασία. Ο καθένας όμως μπορεί να διεκδικήσει και πάλι την ανεξαρτησία και την αυτονομία του και έχει το δικαίωμα να επιλέξει αν θέλει να παραμείνει σε μια σχέση ή όχι.
-Δώσε χρόνο στον εαυτό σου. Δεν είναι μια εύκολη υπόθεση… Δεν χρειάζεται να βιαστείς να πάρεις κάποια απόφαση.
-Επισκέψου ειδικό σε θέματα ψυχικής υγείας προκειμένου να σε βοηθήσει να διαχειριστείς καλύτερα αυτήν την κατάσταση.
Της Ξένιας Ιωάννου
Με την πολύτιμη συνεργασία της ψυχολόγου Νίκης Ζαρκάδα

Read More

And More