Άννυ: “Αυτός θέλει να πάρει διαζύγιο…”

Καλησπέρα.
Πριν τρεις εβδομάδες γνώρισα κάποιον. Τα πάμε πολύ καλά κι έχουμε κοινά, αλλά εμένα με αποτρέπει από το να κάνω σχέση μαζί του το εξής γεγονός: Είναι 33 και από την αρχή μου ανέφερε ότι πριν δύο μήνες μετακόμισε μόνος. Είχε σχέση 12 χρόνια -γάμο τα 5, και δύο παιδάκια. Από θέματα γονιών, η σύζυγος ζήτησε να χωρίσουν.

Αυτός υποστηρίζει ότι πλέον έκαναν το σωστό και θέλει να πάρει το διαζύγιο, γιατί τα παιδιά δεν αρκούν να υπάρχει ένας γάμος.

Εγώ από την άλλη πλευρά, τον συμβούλεψα να μην πέσει με τα μούτρα σε επόμενη σχέση, να πάρει το χρόνο του για να ηρεμήσει και να δει καθαρά τι πρέπει να κάνει, ώστε αν γίνεται να τα ξαναβρούν.

Διαφωνεί με αυτά. Ενδιαφέρεται και θέλει να είναι μαζί μου (μου φέρεται πολύ καλά). Δεν τον κατηγορώ σε κάτι ως ψεύτη, όμως θεωρώ ότι συχνά όλοι μεγαλοποιούμε τις καταστάσεις από ανάγκη να νιώθουμε στοργή.

Το βλέπω παρορμητικό και “επιπόλαιο” αυτό το ξαφνικό υπερ-ειδύλλιο. Συνεπώς, πιστεύω πως αν το προχωρήσω θα στενοχωρηθώ, γιατί θα δεθώ και θα μπλέξω σε μια πολύπλοκλη κατάσταση.

Να αναφέρω ότι πριν αρκετό καιρό βγήκα από μια δύσκολη σχέση, όπου έμεινα πληγωμένη χωρίς να το έχω ξεπεράσει εντελώς. Σε αυτήν τη φάση χρειάζομαι ηρεμία, σταθερότητα και απλά πράγματα, αλλιώς να παραμείνω μόνη.

Με θεωρείτε παράλογη; (Θεωρώ πως ίσα ίσα, όποια συμβουλή έδωσα ήταν και για το καλό του)

Σας ευχαριστώ,
Άννυ

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;