Δήμητρα: “Μεταξύ μας τα βρίσκουμε. Το πρόβλημα όμως είναι οι γονείς του. Τι να κάνω;”

Καλησπέρα!

Θα ήθελα κι εγώ να μοιραστώ το πρόβλημά μου μαζί σας μήπως και μπορέσετε να με βοηθήσετε…

Έχω σχέση με κάποιον εδώ και τρία χρόνια. Μεταξύ μας τα βρίσκουμε και περνάμε πολύ ωραία όταν είμαστε μόνοι μας. Το πρόβλημα όμως είναι οι γονείς του.

Έχει πολύ ιδιαίτερη σχέση μαζί τους, είναι πολύ δεμένοι και ενώ μένει μόνος του, το σπίτι του είναι στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο με το πατρικό του. Όπως καταλαβαίνετε είναι πάρα πολύ κοντά.

Έχουν κλειδιά από το σπίτι του συντρόφου μου και δυστυχώς μπαίνουν όποτε θέλουν. Δεν είναι καθόλοι διακριτικοί. Δεν χτυπάνε καν το κουδούνι. Εκεί που καθόμαστε ανοίγει η πόρτα και κάποιος θα μπει. Ο πατέρας του ή η μητέρα του. Και δεν έχουν συγκεκριμένες ώρες.

Μπορεί να ξυπνήσω το πρωί και να τους βρω ήδη μέσα στο σπίτι. Μπορεί να εμφανιστούν το βράδυ όταν έχουμε αράξει στον καναπέ μετά τις δουλειές μας. Όπως καταλαβαίνετε ζω με το άγχος. Δεν μπορώ να νιώσω ελεύθερη με τον σύντροφό μου γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα ανοίξει η πόρτα.

Κι ενώ μένουν δίπλα κι έρχονται από το σπίτι τουλάχιστον δύο φορές τη μέρα, ενδιάμεσα μιλάνε στο τηλέφωνο αρκετές φορές. Είναι το πρώτο πράγμα που κάνει ο φίλος μου όταν ξυπνήσει. Τηλεφωνεί στους γονείς του (αν φυσικά δεν είναι ήδη μέσα στο σπίτι).

Η όλη κατάσταση έχει αρχίσει να με ενοχλεί. Και δεν ξέρω πως να το χειριστώ. Πιστεύω ότι ο σύντροφός μου έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης αλλά δεν ξέρω πως να του ανοίξω κουβέντα χωρίς να παρεξηγηθώ και χωρίς να τσακωθώ. Το θέμα των γονιών είναι λεπτό…

Τι με συμβουλεύετε να κάνω; Έχω αρχίσει και καταπιέζομαι πολύ και είναι θέμα χρόνου να ξεσπάσω. Κι αυτό σίγουρα δεν θα είναι καλό για τη σχέση μου.

Τον θέλω. Είναι ένας άνθρωπος που πραγματικά πιστεύω ότι ταιριάζουμε, αλλά αυτό με τους γονείς του με προβληματίζει πολύ.

Ευχαριστώ πολύ
Δήμητρα