Αν ήθελα να περιγράψω την κατάσταση που βρίσκομαι τώρα θα σας πρότεινα να ακούσετε το τραγούδι: “Υποσχέσου!”.
Με τον Χρήστο έχουμε σχέση περίπου τρία χρόνια. Τρία υπέροχα χρόνια.
Περνούσαμε τέλεια. Γελούσαμε, βγαίναμε έξω, κάναμε ό, τι κάνει ένα ζευγάρι δύο 18χρονων.
Απομακρυνθήκαμε λίγο τον προηγούμενο χρόνο γιατί είχαμε τις Πανελλήνιες. Βλέπετε στοχεύαμε Μετσόβιο. Θέλαμε να περάσουμε μαζί.
Όμως όταν κάνει σχέδια ο άνθρωπος, ο Θεός γελάει. Στη δική μας περίπτωση ΞΕΚΑΡΔΙΣΤΗΚΕ!
Εγώ πολυτεχνείο στη Θεσσαλονίκη και αυτός Κρήτη!
Έχει δύο μέρες που έφυγε και δεν αντέχω. Δεν μπορώ μακριά του. Φοβάμαι μην τον χάσω…
Και τώρα τι; Πότε θα τον βλέπω; Μου λείπει η αγκαλιά του, το φιλί του, το χαμόγελό του, όλα.
Πολλοί μου λένε ότι αν αγαπιόμαστε πραγματικά, τώρα θα φανεί… Κι αν όχι; Κι αν βρει άλλη;
Γυρνάνε τόσα πράγματα στο μυαλό μου. Τουλάχιστον να ήταν στεριά…
Αχ μωρό μου, δεν θέλω να σε χάσω, θα χαθώ! Το μόνο που μένει είναι να περιμένω τα Χριστούγεννα. Και αργούν ακόμη…
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ