Καλησπέρα!
Είμαι 25 χρόνων και θα ήθελα να ζητήσω κι εγώ τη γνώμη σας…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχω βγει από μια μακροχρόνια σχέση εδώ κι ένα χρόνο. Είχα στεναχωρηθεί πάρα πολύ, όμως εδώ και λίγους μήνες αρχίζω να το ξεπερνάω. Σε αυτό οφείλω να ομολογήσω πως με βοήθησε αρκετά η δουλειά που βρήκα μετά από τρία χρόνια ανεργίας.
Σε αυτό το διάστημα που έμεινα μόνη μου είχα κάποιες γνωριμίες όχι όμως κάτι σημαντικό. Ίσως ήθελα να περάσω κι εγώ λίγο χρόνο μόνη μου, να ανασυγκροτηθώ και να τα βρω με τον εαυτό μου.
Οι γονείς μου γενικά είναι λίγο αντίθετοι με τις απόψεις μου καθώς θέλουν για την κόρη τους να βρει ένα καλό παιδί και να “αποκατασταθεί” κοινωνικά. Έφτασα άλλωστε 25 χρόνων, σύμφωνα με την άποψή τους. Πόσο πια να καθίσω μόνη μου;
Τα οικονομικά μου όμως δεν μου επιτρέπουν ούτε να σκεφτώ να ζήσω μόνη μου, ούτε να σκεφτώ κάτι παραπάνω τη δεδομένη χρονική στιγμή. Μέσα σε αυτήν την κατάσταση λοιπόν η στάση των αγοριών που γνώριζα ήταν μια επιπλέον προσθήκη στην απογοήτευση που αισθάνθηκα να με καταβάλλει.
Τα περισσότερα αγόρια (και κορίτσια ενδεχομένως) σήμερα σκέφτονται κάτι περιστασιακό χωρίς να έχει προηγηθεί παιχνίδι, φλερτ, συζήτηση. Ώσπου γνώρισα ένα παιδί -29 χρόνων- πολύ διαφορετικό, ώριμο, συνειδητοποιημένο, αποφασιστικό, με μεγάλη αίσθηση του χιούμορ, ευγενικό…
Σύχναζα με την παρέα μου στο μαγαζί που δουλεύει κι έτσι γνωριστήκαμε. Είμαι πολύ κοινωνική γενικά κι έτσι η σχέση μας έχει φτάσει σε ένα σημείο πολύ καλό. Πειραζόμαστε, κάνουμε πλάκες, γελάμε, περνάμε ώρες να μιλάμε, ρίχνουμε έντονες ματιές… Όμως μέχρι εκεί.
Θεωρώ πως έχει αντιληφθεί πως νιώθω. Και οι φίλοι του, καθώς κι ο ίδιος, μου αναφέρουν πως με συμπαθεί πολύ. Δεν ξέρω όμως πως να φερθώ πια…
Τον έχω ερωτευθεί γιατί διαφέρει από τη “μάζα”. Δεν θέλω να του πω τι νιώθω διακινδυνεύοντας να χαθεί αυτό που υπάρχει τώρα. Άλλωστε δεν βρισκόμαστε και ποτέ μόνοι μας. Είμαστε πάντα με παρέα. Πέντε μήνες τώρα ο χώρος που δουλεύει έχει γίνει το στέκι μας.
Ζητάει μια καλή σχέση απλά, είναι και πολύ επιλεκτικός. Συμβουλέψτε με. Πώς μπορώ να τον προσεγγίσω αλλιώς, να οδηγήσω αυτή τη συμπάθεια σε κάτι άλλο; Μήπως σε τόσο καιρό αν ήθελε κάτι παραπάνω θα το είχε κάνει;
Σας ευχαριστώ πολύ που δώσατε λίγο από το χρόνο σας…
Περιμένω…
Εύη
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ