Γεια σας! Μάλλον εγώ είμαι ο πρώτος άντρας στην παρέα, αλλά θα με βοηθούσε πολύ μια γυναικεία συμβουλή.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πριν πέντε χρόνια (στα 17-18), είχα γνωρίσει μια κοπέλα και τα είχαμε φτιάξει (σχολείο ακόμη). Ήμασταν μαζί δύο χρόνια. Είχαμε ολοκληρωμένη σχέση κανονικά. Πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο. Είχαμε κοινές παρέες, ήμασταν αχώριστοι.
Στον πρώτο χρόνο σχέσης, γνώρισα μια κοπέλα στο χωριό μου, την ερωτεύτηκα πάρα πολύ και στην κυριολεξία έλιωνα για εκείνη. Κι εκείνη τα είχε με άλλον. Όμως, επειδή ήμουν μικρός -κι εγώ κι εκείνη, κι επειδή αν και είμαστε από την ίδια πόλη μέναμε μακριά και δεν γινόταν να τη βλέπω συμφωνήσαμε να μην προχωρήσουμε.
Κάθε φορά όμως που θα συναντιόμασταν στο χωριό, πάντα κάτι θα κάναμε. Μέχρι που χώρισε με εκείνον που τα είχε και τα έφτιαξε με κάποιον άλλον, ο οποίος ήταν και αυτός από το ίδιο χωριό.
Όταν τους είδα φρίκαρα τελείως. Εκείνη δεν ήθελε να συνεχίσουμε να κάνουμε κάτι, εγώ όμως κάθε φορά που την έβλεπα την ήθελα όλο και περισσότερο.
Μέχρι που έφτασε το περασμένο Καλοκαίρι. Εγώ 21, αυτή 22. Δεν πηγαίνουμε πια σχολείο… Θέλω να πω, δεν είμαστε πλέον τόσο ανώριμοι όσο τότε.
Εγώ τα είχα με μια κοπέλα εφτά μήνες τότε και συνεχίζω να τα έχω.
Η κοπέλα που είμαστε από το ίδιο χωριό τα έχει ακόμη με αυτόν. Κι όταν συναντηθήκαμε στο χωριό δεν άντεξα ούτε κι εγώ, αλλά ούτε κι εκείνη και ξαναέγινε κάτι.
Το πρόβλημά μου είναι τι κάνω εγώ… Για την ακρίβεια τι είναι καλύτερο να κάνω; Σκέφτομαι: μήπως είμαι πολύ μικρός για δεσμεύσεις; Όταν βλέπω την κοπέλα στο χωριό μου δεν είμαι το ίδιο ερωτευμένος μαζί της όσο ήμουν στην αρχή, αλλά τη νιώθω σαν απωθημένο μου.
Μήπως είναι καλύτερα να της πω να σταματήσουμε; Όμως τη σκέφτομαι ακόμη και τώρα που έχουμε τόσο καιρό να βρεθούμε…
Με την τωρινή μου σχέση περνάω μια χαρά και την αγαπάω. Αλλά η κοπέλα που είμαστε από το ίδιο χωριό είναι κάτι το τελείως ξεχωριστό. Και από ότι έχω καταλάβει και για εκείνη είμαι κάτι ξεχωριστό. Δεν θέλω να χωρίσω όμως.
Λοιπόν…. Ακούω γνώμες!
GE
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ