Η δικιά μου ιστορία είναι αρκετά μπερδεμένη…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Από τη μία ένας υπέροχος άντρας: πιστός, έξυπνος, ευγενικός, όμορφος, με χιούμορ, σωστή ανατροφή και με ιδιαίτερη εκτίμηση και σεβασμό στις γυναίκες και κυρίως σε μένα.
Κι από την άλλη εγώ που έφερνα την καταστροφή με τη ζήλια μου, τις ανασφάλειές μου, τις σκηνές άνευ λόγου σε δημόσιους χώρους, τα κλάματα, την γκρίνια, την αυτολύπηση κλπ.
Κάποια στιγμή μαλώσαμε πολύ. Του ζήτησα να χωρίσουμε γιατί δεν άντεχα, γιατί ζήλευα και δεν μπορούσα να νιώσω ασφάλεια λόγω προηγούμενων αποτυχημένων σχέσεων, ενώ μέσα μου ήξερα και ξέρω ότι δεν συμβαίνει τίποτα.
Μου είπε σχεδόν κλαίγοντας ότι δεν θέλει να χωρίσουμε κι ότι δεν θα επαναλάβει όσα με κάνουν να ζηλεύω. Δέκα μέρες αργότερα μου ζήτησε να χωρίσουμε λέγοντας ότι φεύγει για δουλειά στην Κύπρο.
Εγώ όμως ξέρω ότι δεν φταίει αυτό και αισθάνομαι ότι δεν έχει φύγει, απλά δεν άντεξε άλλο τις υστερίες μου. Τι να κάνω;
Δεν θέλει να με δει γιατί του είναι δύσκολο και γιατί είναι μακριά -λέει. Δεν απαντά σε μηνύματα κι έχουμε χαθεί εδώ κι ένα μήνα. Εγώ όμως κατάλαβα τα λάθη μου και τον θέλω πίσω.
Δεν μπορώ και δεν θέλω να βρω άλλον γιατί πραγματικά νιώθω -αν και σχετικά μικρή (24)- ότι αυτός είναι για μένα ο Ένας.
Είναι πολύ αργά να επανορθώσω;
Elli
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ