Ίρις: “Όλα εντάξει μέχρι που ήρθε μια κοπέλα και άρχισε να τον παίρνει αγκαλιά…”

Καλημέρα!
Το όνομά μου είναι Ίρις και είμαι 22 χρόνων.

Πριν δυο μήνες γνώρισα ένα παιδί και ταιριάξαμε από την αρχή. Περνούσαμε τέλεια, ταιριάζαμε γενικά σαν άνθρωποι. Ήμασταν μαζί ένα μήνα και ήμασταν πολύ καλά μέχρι μια μέρα που έγινε ένα σκηνικό.

Ήμασταν στο ίδιο μαγαζί, η παρέα μου και η παρέα του. Στο τέλος ήρθε κι αυτός και ήταν μια χαρά. Ήταν μία με μένα και μία με τους φίλους του. Όλα εντάξει μέχρι που ήρθε μια κοπέλα και άρχισε να τον παίρνει αγκαλιά και να συμπεριφέρεται γενικά κάπως.

Εγώ επειδή δεν τον κοίταζα, δεν το είχα καταλάβει και μου έκανε νόημα μια φίλη μου και το είδα. Γύρισα, τον κοίταξα και όταν με είδε ήρθε και κάθισε λίγο μαζί μου. Επειδή το συνέχιζε, τον ρώτησα τι γίνεται και μου λέει: “Είναι η κολλητή μου, σπουδάζει Γαλλία και ήρθε σήμερα”.

Και τότε κατάλαβα πως είναι και η πρώην του. Είχαμε μιλήσει για αυτήν. Και του το είπα. Και μου λέει: “Δεν είναι καν πρώην μου. Ήμασταν μαζί πριν 8 χρόνια”. Και τέλος πάντων, το προσπέρασα, αλλά το ότι όλο το βράδυ το συνέχισε ενώ με ενοχλούσε δεν μου άρεσε.

Με κοιτούσε συνέχεια (αυτός). Κάποια στιγμή, λίγο τα νεύρα μου, λίγο η στεναχώρια, λίγο το ποτό, σηκώνομαι και του λέω στο αυτί: “Καλά να περνάς”… Και δεν κάνει καμία κίνηση.

Κάθομαι ξανά στη θέση μου. Συνέχισε να κοιτάει κι όταν ήταν να φύγει ήρθε και μου μίλησε. Μου είπε πως του φέρομαι άδικα και πως θέλει να μιλήσουμε. Κι εκείνη την ώρα δάκρυσα. Το ξέρω πως είναι υπερβολή, αλλά ένιωσα πολύ άδικα, πως δεν μετρούσα.

Του είπα να φύγει και μου έστειλε ένα μήνυμα πως δεν ήθελε να με κάνει να νιώσω άσχημα. Θέλει να μιλήσουμε και να είμαστε μαζί. Την επόμενη μέρα του απαντάω πως θέλω να μιλήσουμε από κοντά. Είχε φύγει λόγω δουλειάς και μου είπε ότι θα επικοινωνούσε όταν γυρνούσε για να βρεθούμε.

Το επόμενο βράδυ που βγήκα, ήξερα πως θα είναι σε ένα μαγαζί, οπότε πήγα επίτηδες. Ήταν η παρέα του, αυτή η κοπέλα με το αγόρι της (τα έχουν τρία χρόνια) κι εκεί ήταν που γύρισε κι ένιωσα εγώ άσχημα. Μιλήσαμε, αλλά όχι για μας.

Την επομένη του έστειλα εγώ μήνυμα πως θέλω να τον δω και μου απάντησε πως κι εκείνος θέλει πολύ και να βρεθούμε την επόμενη μέρα. Ε, την επόμενη μέρα τίποτα. Τον πήρα τηλέφωνο μετά δύο μέρες και του είπα πως δεν είναι ξεκάθαρος. Μου είπε πως έχω δίκιο σε αυτό, αλλά δεν έχει χρόνο αυτό το διάστημα για να μου αφιερώσει και τέτοια…

Ε, κάπου εκεί έπρεπε να σταματήσω κι εγώ. Έχει τύχει να βρεθούμε δυο-τρεις φορές από τότε και μου φέρεται σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, ενώ φαίνεται αμήχανος. Βλέπω πως με θέλει από τον τρόπο που με κοιτάει. Μπορεί να μην ήθελε να είμαστε μαζί… δεν ξέρω.

Το θέμα είναι πως τον σκέφτομαι ακόμη παρόλο που περάσαμε λίγο χρόνο μαζί. Ήταν πολύ όμορφα. Δεν θέλω να ξαναπροσπαθήσω. Αν ήθελε πιστεύω θα το έκανε αυτός, αλλά δεν μπορώ και να τον βλέπω. Πώς να συμπεριφέρομαι όταν το βλέπω;

Ίρις