Κ.: “Οφείλω να ομολογήσω πως τα σχόλιά σας την προηγούμενη φορά με βοήθησαν αρκετά.”

Σας είχα ξαναστείλει μια ιστορία εδώ: //www.tlife.gr/Article/relastionships-lovestory/0-82-62512.html

Ξέρω πως έχει περάσει ΠΑΡΑ πολύς καιρός και πως θα αναρωτιέστε τι νέο ή έστω ενδιαφέρον έχει το όλο θέμα.

Μετά από το τελευταίο γράμμα που έβαλα εδώ, μήηηηνες πριν υπήρξαν και άλλες διαδικτυακές επικοινωνίες. Αρχικά με δική του πρωτοβουλία κι έπειτα με δική μου. Το γνωστό πινγκ πονγκ. Οι συζητήσεις μας τυπικές και χαλαρές (χωρίς καμία αναφορά στα όσα συνέβησαν παρελθοντικά μεταξύ μας).

Ωστόσο δεν μπορώ να παραβλέψω τα όσα παρατήρησα σε κάποιες συνομιλίες μας (ίσως και εσφαλμένα). Σχόλια για τις φωτογραφίες μου (όχι καλά ή κακά, απλά σχόλια που μαρτυρούσαν ότι τις έχει δει). Επιθυμία από μέρους του να μου στέλνει φωτογραφίες του από εκεί που είναι τώρα. Όχι μόνο τοπία, αλλά και με τον ίδιο (φυσικά σχολίαζα μόνο τα τοπία). Αναφορές για το πόσο καλά περνούσαμε παλιά ως παρέα (ok ίσως να αναπολούσε κάποιες στιγμές ή ίσως να ήθελε να σπάσει την όποια ψυχρότητα, που ήταν και λογική).

Μου ζήτησε να μιλήσουμε με κάμερα αρκετές φορές και επειδή όταν το ζητούσε δεν γινόταν, κανονίσαμε να το κάνουμε μια συγκεκριμένη ώρα και μέρα… Και απλά εξαφανίστηκε. Ήταν από τις λίγες φορές που του έδωσα να καταλάβει ότι δεν μου άρεσε το όλο στήσιμο, μεταξύ σοβαρού και αστείου, τονίζοντας πως η “πριγκιποσύνη” του δεν συνεπάγεται απαραίτητα ότι θα τον περιμένω… άλλωστε αυτός το ήθελε εξαρχής.

Δεν φάνηκε να θυμώνει (που με παραξένεψε), αλλά και αυτός μεταξύ σοβαρού και αστείου, μου είπε να το κάνουμε αύριο και αφού δεν μπορώ μεθαύριο και πάει λέγοντας. Μετά από πολύ καιρό, στο άσχετο, του κάνω εγώ κλήση με βίντεο. Απροειδοποίητα που λέμε… Το σήκωσε, μιλήσαμε και κάποια στιγμή κλείσαμε.

Οφείλω εδώ να τονίσω πως κάποιες φορές, στις γενικότερες αυτές συνομιλίες φαινόταν να προσπαθεί να κάνει πλάκα όπως παλιά, την οποία ωστόσο εγώ δεν ανεχόμουν πάντα (εν ολίγοις κάποιες φορές μιλούσα ψυχρά). Και πραγματικά, δεν μπορούσα να τα δω όλα και ως πλάκα, όπως παλιά. Ξέρετε τώρα… ό,τι έλεγε, φάνταζε πιο πολύ ως ειρωνεία στα μάτια μου! Ίσως να φταίω, αλλά έτσι ένιωθα.

Μετά την κλήση που κάναμε (εκτός αν ξεχνώ καμιά μικρή συνομιλία) δεν ξαναμιλήσαμε. Δεν έστελνε, δεν έστελνα και όλα οκ! Ώσπου μια μέρα, βλέπω πως μου έχει στείλει μια εικόνα άσχετη, εντελώς σχετική με τον τόπο που βρίσκεται. Τον ρωτώ, όπως κάθε λογικό ον: “Τι είναι αυτό; Μήπως το έστειλες καταλάθος;” και… δεν πήρα ποτέ απάντηση. Ok, ίσως ήταν λάθος κτλ. κτλ., αλλά ούτε μια απάντηση;

Φυσικά δεν ξανάστειλα και ούτε πρόκειται. Άλλωστε, όπως σας είπα, η όλη συνομιλία ξεκίνησε από εκείνον (και διατηρήθηκε ωστόσο από εμένα). Απλά απορώ… Θα μου πείτε, τόσα μπορεί να συνέβησαν και να μην απάντησε, και δίκιο θα έχετε.

Συν του ότι όταν τον ρώτησα αν παίζει τίποτα καλό εκεί, άφησε να εννοηθεί πως έχει κοιμηθεί με όλες τις εθνικότητες. Για να είμαι ειλικρινής, ρώτησα εντελώς στο έτσι και δεν ανέμενα μια συγκεκριμένη απάντηση. Ωστόσο αρκέστηκα κι εγώ στο να του πω πως κάνει πολύ καλά, νέος είναι, αρκεί να πρόσεχε…

Να αναφέρω ακόμη πως σε μια από τις συζητήσεις μας, μου έλεγε πως έχει ξεκόψει σχεδόν από όλους τους φίλους του ή μιλάει σπάνια μαζί τους (μια φορά, δύο, το χρόνο) καθώς πολλές φορές δεν έχει όρεξη να μιλήσει με κανέναν τους. Όχι επειδή δεν τους νοιάζεται, αλλά επειδή έχει βαρεθεί να ακούει τα ίδια και τα ίδια.

Τεσπα, δεν ξέρω γιατί το στέλνω. Τώρα που το διαβάζω δεν βλέπω κάτι ουσιώδες ή άξιο σχολιασμού. Όπως και να ‘χει θα χαρώ να διαβάσω τις σκέψεις σας, όχι για το τι να κάνω -καθώς δεν θα κάνω τίποτα, αλλά γενικά.

Να αναφέρω εδώ πως πλέον δεν νιώθω κάτι ερωτικό, αλλά εξακολουθώ να νιώθω ολίγον άσχημα για το πως φέρθηκα τότε. Αν και οφείλω να ομολογήσω πως τα σχόλιά σας την προηγούμενη φορά με βοήθησαν αρκετά.

Κ.

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη.

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;

  1. Αγαπητή μου Κ., χαίρομαι που όπως λες έχεις ξεπεράσει κάθε ερωτικό συναίσθημα για αυτό τον άνθρωπο κι ελπίζω για εσένα αυτή να είναι η αλήθεια. Διάβασα και το προηγούμενο γράμμα σου. Σε βρίσκω λίγο εως πολύ ενοχική ενώ δε θα έπρεπε. Μήπως η έκθεση και η αποκάλυψη των συναισθημάτων σου που δε βρήκαν ανταπόκριση σε κάνει να νιωθεις πιο ευάλωτη και ανασφαλής; Ίσως αυτό να είναι ένα κομμάτι του εαυτού σου που πρέπει να επεξεργαστείς. Όσο για εκείνον; Από τα όσα διηγήσαι μου φαίνεται ένας ανώριμος εγωπαθής νεαρός που ψάχνει αλλά δεν ξέρει τι θέλει να βρει. Και καταλήγει μόνος και μίζερος. Και τότε σε θυμάται και πάλι. Κι εσύ ασχολείσαι κι αυτός φουσκώνει και πάλι από εγωισμό και ικανοποίηση. Και ξαναεξαφανίζεται. Κι εσύ γράφεις γράμματα που βρίσκεις ανούσια κι όμως τα στέλνεις γιατί σε βασανίζουν οι σκέψεις και θες κάποιος να σου δείξει από πού είναι η έξοδος… Σου λέει αυτός “γουάου, είναι ακόμα κολλημένη μαζί μου, μα ποιός είμαι τέλος πάντων;” ασχέτως αν είναι αυτή η αλήθεια ή όχι. Γιατί σου λέει “εγώ σφυράω όποτε θέλω κι αυτή ανταποκρίνεται-ασχολείται-επικοινωνεί μαζί μου, ακόμα και μετά από ένα ή δύο χρόνια που την έχω χεσμένη”. Όσο για τις γκόμενες δε θα έπρεπε καν να προβληματιστείς αλλά να γελάσεις… Γλυκιά μου, το είπε για να σε πληγώσει και για να σε απορρίψει ακόμα μια φορά (πάω με όλες εκτός από σένα), για να κοκορεθτεί και να το παίξει άντρας με τα όλα του. Γνωρίζεις το “όπου ακούς πολλά κεράσια…”? Μπορεί στην πραγματικότητα να μην έχει πάει ούτε με τις μίσες ή ακόμα και με καμία ή ακόμα και όλες αυτές να ηταν πληρωμένος έρωτας. Αλλά και αλήθεια να σου είπε, ένας ʼντρας που μπορεί να έχει όποια θέλει και συλλέγει εμπειρίες το κάνει για την πάρτη του, δεν το διατυμπανίζει αριστερά και δεξιά και ειδικά σε άλλες γυναίκες. Το “φιλαράκι” σου είναι ο τύπος που στην καθομιλουμένη του πεζοδρομίου θα ορίζαμε κοινώς και κυριολεκτικώς “μαλάκα”. Θα ήταν καλό λοιπόν για σένα να κλείσεις αυτό το κεφάλαιο οριστικά και να συνεχίσεις τη ζωή σου, χωρίς ενοχές και αισθήματα φταιξίματος, αλλά με περισσότερη γνώση και σοφία.

  2. Καλά έκανες κ του εξέφρασες τα συναισθήματά σου τότε. Διαβάζοντας την ιστορία σου τώρα, νοιώθω ένα “μπέρδεμα” και οι λέξεις που έρχονται στο μυαλό μου είναι: “ανούσιο”και “δαπάνη ενέργειας και χρόνου”. Νομίζω ότι έχει βρει τρόπο να εντυπωθεί στην σκέψη σου και να έλκει το ενδιαφέρον σου. Δεν του κοστίζει τίποτα, παίζει απλά και διασκεδάζει.Επίσης, μου δίνει την αίσθηση ότι αναζητά την προσοχή, σαν μικρό παιδί, και το πετυχαίνει όλο αυτό με το να αφήνει να πλανιέται ένα μυστήριο γύρω του. Αυτό που σε κάνει να του απαντάς και να του δίνεις σημασία και μάλιστα εκφράζοντας απορία_και γιατί συμβαίνει αυτό τώρα, και γιατί το κάνει και τί θέλει? Πόσο χρονών είσαι? Σίγουρα όχι πάνω απο 25. Γιατί λοιπόν αναλώνεις ενέργεια και φαία ουσία στο “γιατί σου στέλνει” και “τί”.Εχεις χόμπυ, σπουδάζεις, έχεις φίλους, φλερτάρεις? Σε ρωτάω γιατί νομίζω ότι πολύ ασχολειθήκες μαζί του και με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο αναλώνεσαι σε ανούσιες σχέσεις , αλλά του κάνεις και “κακό” γιατί του δίνεις το μύνημα ότι μπορεί να είναι ο “ωραίος και μοιραίος” της ιστορίας . Αν του εξηγήσεις και απομακρυνθείς σταθερά και αποφασιστικά, τότε μπορεί κ εκείνος να στραφεί μέσα του και να αναρωτηθεί (να προβληματιστεί) σχετικά με το “πώς συμπεριφέρεται” και “γιατί”

  3. Σας ευχαριστω παιδια για τα σχολια.Και δουλευω και ασχολιες εχω (και πολλες μαλιστα) και φιλους και ολα,Τωρα το γιατι ασχολουμαι?Γιατι δεν καταλαβαινω τα τι και τα πως.Αλλα εχετε δικιο,δεν εχει κανενα νοημα και να τα καταλαβω…Σας ευχαριστω και παλι για τον χρονο σας.

  4. Φυλακισμένη στο σπίτι είσαι μπροστά απο τον ΗΥ; Κόψε το FB/skype ή οτι άλλο εχεις για κανενα δίμηνο και μην ασχολείσαι με τον τύπο που εχει κοιμηθεί με όλες τις εθνικότητες(και καμαρώνει ο κάγκουρας;) γιατι σε βλεπω να μή κοιμάσαι ούτε με την ελληνική εθνικότητα εσύ.

Πες μας τη γνώμη σου, στείλε το σχόλιό σου!

And More

ΜΗΤ Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164