Κωνσταντίνα: “Τα έχω βάλει με τον εαυτό μου και προσπαθώ να καταλάβω τι έχω κάνει λάθος.”

Γεια σας!
Είχα μια μεγάλη σχέση από την οποία πληγώθηκα πολύ. Από όταν χώρισα δεν έκανα κάτι με κάποιον άλλον. Κλείστηκα στον εαυτό μου, έγινα αρκετά καχύποπτη.

Πριν δυο μήνες γνώρισα κάποιον που κατάφερε με τον τρόπο του να με κάνει να ανοιχτώ. Με διεκδίκησε όμορφα και με υπομονή, μου τηλεφωνούσε, μου έστελνε μηνύματα, μου έφτιαχνε τη διάθεση με το χιούμορ του. Να μην τα πολυλογώ “μαλάκωσα” και του έδωσα μια ευκαιρία.

Η φάση προχωρούσε ωραία. Βγαίναμε, γελούσαμε, κάποια βράδια έμενε σπίτι μου, ένιωθα ότι ταιριάζουμε και ομολογώ πως άρχισα να ελπίζω πως ξαναβρήκα τον έρωτα. Ξαφνικά, άρχισε να αλλάζει το πράγμα. Είχαμε επικοινωνία κανονικά, αλλά περνούσαν μέρες χωρίς να μπορεί να βρεθούμε. Έκανα υπομονή, δεν έλεγα κάτι, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν υπερβολική. Πέρασαν δυο βδομάδες χωρίς να μπορεί να βρεθούμε.

Τη μία είχε δουλειά, την άλλη είχε κανονίσει με φίλους, την άλλη ήταν κουρασμένος. Όταν τον ρώτησα: τι συμβαίνει, μου είπε ότι νιώθει να πιέζεται και δεν είναι σε τέτοια φάση.

Ξέρω, πως ήταν πολύ νωρίς και πολύ μικρό το χρονικό διάστημα, αλλά μου κόστισε. Δεν ασχολήθηκα ξανά μαζί του, αλλά από τότε (εδώ και μια βδομάδα) είμαι χάλια. Τα έχω βάλει με τον εαυτό μου και προσπαθώ να καταλάβω τι έχω κάνει λάθος. Σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι τα πάντα και προσπαθώ να δω πού τα χάλασα όλα…

Δεν ήμουν πιεστική. Το αντίθετο. Ίσως και περισσότερο “υπομονετική” από ότι έπρεπε. Έτσι τουλάχιστον πιστεύω. Δεν καταλαβαίνω τι έκανα; Είμαι πολύ στεναχωρημένη… Κι έκανα τόσο προσωπική προσπάθεια για να αφεθώ ξανά… και το αποτέλεσμα ήταν να πληγωθώ ξανά…

Κωνσταντίνα

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;