Site icon TLIFE

Kritikia: “Το πρόβλημά μου είναι η μάνα του!”

Γεια σας!
Είμαι 24 ετών κι έχω σχέση εδώ και τέσσερα χρόνια με ένα παιδί 28,5 ετών με σοβαρή δουλειά.

Εγώ συνεχίζω τις σπουδές μου στο εξωτερικό, αλλά έχουμε πει όταν με το καλό επιστρέψω μόνιμα σε δύο χρόνια να επισημοποιήσουμε τα πράγματα και να πάμε για γάμο.

Έχω γνωρίσει τους δικούς του κι αυτός τους δικούς μου, αλλά γενικά δεν μου πολυαρέσει να πηγαίνω κάθε τρεις και λίγο σε ό, τι βεγγέρα διοργανώνουν με τα σόγια, αφού δεν έχω επίσημη σχέση ακόμη. Γιατί να έχω τις υποχρεώσεις μιας παντρεμένης χωρίς να είμαι και να κάθεται να σχολιάζει ο κάθε πικραμένος; Αφήστε που εμένα ήθελαν να με γνωρίσουν σε όλο το σόι για να δείξουν πόσο μάγκας είναι ο γιος, ενώ την αδεφή του με το φίλο της δεν τους πολυπροσκαλούν!

Έχω διαπιστώσει όμως μια ιδιαίτερη αδυναμία της μάνας του προς αυτόν -είναι το δεύτερο από τα τρία παιδιά της οικογένειας, με έναν μεγαλύτερο αδερφό ρεμάλι και μια μικρότερη αδερφή και όχι δεν είναι χήρα. Γενικά, η νοοτροπίας της είναι να κρατήσει τα παιδιά της κοντά της όσο γίνεται…

Όταν μου πρωτο-πρότεινε ο φίλος μου να αρραβωνιαστούμε η μάνα του ήθελε να πάμε να μείνουμε στο χωριό, στο σπίτι της από πάνω. Δεν υπήρχε περίπτωση!

Και γενικά για να καταλάβετε, όταν επιστρέφαμε από διακοπές και θα περνούσαμε από το χωριό της, ενώ ήμασταν ακόμη πολύ μακριά (κοντά μιάμιση ώρα), ήθελε να περάσουμε από το μαγαζί που έχουνε για να την πάμε σπίτι παρ’ όλο που ο άλλος αδερφός έχει αυτοκίνητο και ήταν στο χωριό. Ή που στην τελική θα μπορούσε να έχει πάρει ένα ταξί για μια φορά!

Άλλο ένα παράδειγμα για να καταλάβετε είναι ότι ο φίλος μου ήθελε να κάνει μάστερ στο εξωτερικό, αλλά δεν το έκανε τελικά και υποψιάζομαι ότι δεν το έκανε επειδή η μητέρα του δεν άντεχε στη σκέψη να φύγει ο γιος της στα “εξωτερικά”…

Αφήσε που η ίδια κόντεψε να πάθει κατάθλιψη μία με τον μεγάλο γιο λόγω συμπεριφοράς και μία με τον δικό μου που ήθελε να φύγει για μάστερ.

Και σας ερωτώ… Αν τελικά κάνω κάτι σοβαρό με αυτό το παιδί, τη μάνα του ποιος θα την κάνει καλά; Εγώ πάντως δεν θέλω ούτε να μου κουβαλιέται στο σπίτι κάθε τρεις και λίγο (έχω τη δική μου μάνα για βοήθεια!), ούτε να την γηροκομήσω -γιατί δεν θα θέλει να πάει στα άλλα δύο παιδιά της…

Ε, δεν είναι κάπως αποπνικτική η συμπεριφορά της αυτή για ένα νέο ζευγάρι; Εσείς τι κάνετε με τις δικές σας;

Kritikia

Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη.

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

© 2024 tlife.gr