Είμαι 26 και εδώ και 5 χρόνια μένω στο εξωτερικό. Γενικότερα είμαι κλειστός χαρακτήρας και ανά διαστήματα νομίζω πως πέφτω σε κατάθλιψη. Παρόλα αυτά είμαι αρκετά δραστήριος άνθρωπος και επειδή η δουλειά μου είναι να ταξιδεύω πάντα ασχολούμαι με κάτι, από διάβασμα ή καινούρια χόμπι ή ακραία σπορ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πριν μερικές βδομάδες και ενώ περίμενα στη στάση του λεωφορείου μετά από πτήση, έρχεται ένα απίστευτο παιδί (στα 30), μου συστήνεται και αρχίζει και μου πιάνει τη συζήτηση. Ήταν από εκείνες τις φορές που αισθάνεσαι κάτι που δεν περίμενες ποτέ πως θα σου συμβεί. Ήρθε το λεωφορείο του και αυτός εκεί δεν έφευγε. Μιλήσαμε για πάνω από μισάωρο και όταν ήρθε το δικό μου σηκώθηκα και έφυγα η χαζή αφήνοντάς τον στα κρύα του λουτρού.
Η σκέψη του δεν με άφηνε σε ησυχία για όλη την υπόλοιπη μέρα και έτσι μετά από πολύ ψάξιμο τον βρήκα στο Facebook. Ανταλλάξαμε μηνύματα για κανένα τετραήμερο (είχα φύγει πάλι ταξίδι) και μου πρότεινε σχεδόν αμέσως να βγούμε έξω. Κάτι το οποίο έγινε μόλις επέστρεψα.
Το ραντεβού μας κράτησε για ένα 10ωρο και ήταν αυτό που λέμε ονειρικό. Πήγαμε στο πάρκο κάνοντας σαν έφηβοι, μου έδωσε το μπουφάν του ενώ κρύωνα και γενικότερα μου συμπεριφέρθηκε άψογα. Βγήκαμε κάποιες φορές ακόμη και πραγματικά η μια φορά ήταν καλύτερη από την άλλη.
Και κάπου εκεί τα χαλάω όλα. Οι ανασφάλειές μου, ο χαρακτήρας μου και ο τρόπος συμπεριφοράς μου τα χάλασε όλα. Άρχισα να δένομαι μαζί του και με έπιασε πανικός. Έγινα απόμακρη, δεν συμμετείχα στις προσπάθειες που έκανε για συζήτηση και την επόμενη μέρα που ήταν να βγούμε έφυγε για να πάει να δει τους δικούς του. Όταν έστελνα μηνύματα και αργούσε να απαντήσει απλά του έστελνα ακόμη περισσότερα. Δείχνοντάς του αυτό που δεν έπρεπε. Μια κοπέλα ανασφαλή, πανικόβλητη. Μου είπε να ηρεμήσω και τα πράγματα θα ξεκαθαρίσουν από μόνα τους.
Δεν μιλήσαμε για μερικές μέρες ώσπου πήγα εγώ εκεί που μένει και του ζήτησα να συναντηθούμε. Και τα έκανα ακόμη χειρότερα σπάζοντάς του τα νεύρα. Ενώ ήθελα να του εξηγήσω τι συμβαίνει και να διορθώσω την όλη κατάσταση καθόμουν απέναντι του παγωμένη. Τελικά όταν ξεκίνησα να μιλάω προσπάθησα να του πω όσα σκεφτόμουν, του είπα πως απομακρύνθηκα γιατί άρχισα να αισθάνομαι πως δένομαι μαζί του και μου απάντησε με αρκετά νεύρα πως όταν με γνώρισε πίστεψε πως ήμουν απίστευτη κοπέλα και καθώς περνούσαν οι μέρες σκέφτηκε πως θα κάναμε σχέση, αλλά τελικά είδε πως είμαστε εντελώς διαφορετικοί και αυτό δεν πρόκειται να γίνει.
Όπως θα έκανε κάθε λογικός άνθρωπος πρόσθεσε πως αυτές τις αντιδράσεις θα τις περίμενε μετά από κανένα χρόνο σχέσης και όχι μετά από μερικές μέρες γνωριμίας. Και εκείνη τη στιγμή θολωμένη με αυτά που άκουγα του αποκάλυψα πως το γεγονός ότι είμαι υιοθετημένη και πως πέρασα μέχρι και τα 8 μου χρόνια χωρίς γονείς έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την εμπιστοσύνη μου στους άλλους για να πάρω την απάντηση πως ότι πέρασα δεν θα πρέπει να το θεωρώ αδυναμία αλλά δύναμη αλλά οτιδήποτε και να πω δεν θα άλλαζε τη γνώμη του.
Καταρχήν δεν ξέρω γιατί αποκάλυψα το συγκεκριμένο μεγάλο κομμάτι της ζωής μου στη συγκεκριμένη στιγμή, ήθελα να καταλάβει όμως το λόγο που εγώ πιστεύω έχει να κάνει με τη συμπεριφορά μου γενικότερα. Ίσως εκείνη τη στιγμή να το έλεγα στον εαυτό μου. Αισθάνομαι πληγωμένη από εμένα όμως. Είχα κάτι καλό και κατάφερα να το καταστρέψω εγώ η ίδια.
Θέλω να αλλάξω, θέλω να βγω από τη συνεχόμενη μελαγχολία που έχω πέσει τα τελευταία χρόνια. Αυτό που έγινε ήταν ένα μεγάλο χαστούκι που έπρεπε να πάρω για να με ξυπνήσει. Για να μην αφήσω και άλλα χρόνια της ζωής μου να πάνε χαμένα. Έχω ξεκινήσει ήδη ψυχοθεραπεία με την πρόθεση να αλλάξω τον τρόπο σκέψης μου και να επουλώσω τις πληγές που κουβαλάω από χρόνια και δεν με αφήνουν να ζήσω.
Το ξέρω πως τον έχασα για πάντα και αυτή η σκέψη με πονάει. Θέλω όμως να του δείξω πως το κορίτσι που γνώρισε στη στάση του λεωφορείου, το κορίτσι που έβγαινε μαζί του και ήταν γεμάτο ζωή, εκείνο το κορίτσι είμαι και όχι αυτή η μίζερη, καταθλιπτική κοπέλα που αγκιστρώθηκε χωρίς λογική πάνω του έτσι. Η σκέψη του υπάρχει συνέχεια στο μυαλό μου ακόμη και ενώ θέλω να πιστεύω πως υπάρχει λίγη ελπίδα, απλά νομίζω πως παρηγορώ τον εαυτό μου.
Μελίσσα
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ