ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ: H Tzoanna μας ταξιδεύει στη θετική πλευρά του έρωτα…

Τελευταία ακούω συχνά να λένε: “πολλές γυναίκες”… Αυτή η γενίκευση λοιπόν σχετικά με το αντίθετο φύλο με έκανε να θέλω να σας γράψω τη δική μου ιστορία!

Πριν 3,5 χρόνια γνώρισα έναν άνθρωπο. Από την πρώτη στιγμή ένιωσα μεγάλη οικειότητα μαζί του. Μιλάγαμε για ώρες στα τηλέφωνα, βγαίναμε μαζί, περνούσαμε καλά. Μετά από κάποιους μήνες γίναμε ζευγάρι!

Ένιωθα πως είχα βρει τον άνθρωπό μου. Μοιραζόμασταν τα πάντα! Ήταν ο κολλητός μου και ο σύντροφός μου. Έξι μήνες μετά, ύστερα από το τέλος των πανελληνίων και του τεράστιου άγχους εμφανίστηκε η πρώτη κρίση πανικού.

Ζαλάδες, ναυτία, ταχυπαλμιες κλπ. Μετά από πολλές εξετάσεις σε διάφορους γιατρούς, οι οποίες φυσικά ήταν όλες καλές, απευθύνθηκα σε ψυχολόγο. Δύσκολη διαδικασία να μάθεις να ακούς τον εαυτό σου, να τον καταλάβεις και να τον προσέχεις.

Σε όλη αυτή την προσπάθεια ο σύντροφός μου ήταν δίπλα μου. Πάντα! Όταν έπεφτα, ήταν εκεί να με ανεβάζει. Να μου πει “όλα θα πάνε καλά, θα φτιάξουν όλα”. Όχι γιατί με λυπόταν, αλλά γιατί πίστευε σε μένα.

Τρία χρόνια κράτησε αυτή η προσπάθεια να συνέλθω και να σταθώ στα πόδια μου. Και τα τρία αυτά χρόνια υπήρξε κοντά μου χωρίς πρέπει, αγανάκτηση και λύπηση.

Πλέον μετά από όλα αυτά που περάσαμε ξέρω ότι έχω δίπλα μου έναν άνθρωπο που αγαπά αληθινά.

Αυτό που θέλω να πω είναι απλά ότι οι γενικεύσεις του τύπου: “Οι άνδρες δεν μας καταλαβαίνουν, δεν αγαπάνε πραγματικά κλπ.” πηγάζουν από γυναίκες που προφανώς δεν αγάπησαν και δεν αγαπήθηκαν.

Όμως, υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά αγαπούν, πονάνε με τον πόνο μας και χαίρονται με τη χαρά μας. Και καμιά φορά είναι δίπλα μας και δεν τους προσέχουμε…

Για όλες αξίζει ένας τέτοιος άνθρωπος και σε όλες σας εύχομαι να τον βρείτε! Γιατί όταν ο πόνος και ο φόβος μοιράζεται στα δύο είναι καλύτερα. Πόσω μάλλον για την αγάπη!!!

Tzoanna

Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη.

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;

  1. Συμφωνώ απόλυτα!! Και εγώ βρήκα το άλλο μου μισό και είμαι τρισευτυχισμένη!! :):)

  2. Etsi einai koritsaki mou…kai go eimai me ton antra mou sunolo 10 xronia apo tote pou ton gnorisa kai leo akrivos afto…oti vrethike enas anthropos pou pragmatika me katalavainei, me dexetai me ta elatomata mou pou einai polla, kai go to idio ekeinon….me akouei, ton akouo…eimaste kai filoi ektos apo suzugoi, goneis, erastes…kai eimaste kala!!! Uparxoun anthropoi gyro mas…sostoi….alla prepei kai meis na rixoume ligo ton egoismo mas gia na tous vroume kai sigoura gia na tous kratisoume!!!

  3. poso tyxerh eisai pragmatika..sou eyxomai auton ton anthrwpo na ton exeis sth zwh sou k na ton ektimas!!!htan para poly aisiodokso to keimeno sou gia oles emas pou akoma den vrhkame ton anthrwpo mas..k pou exoume talaipwrhthei poly apo kakes poiotika sxeseis..

  4. εγω σε μια σχεση που ειχα 4 χρονια μου συμπαρασταθηκε παρα πολυ ημουν τοτε στο λυκειο εκεινος ηταν 35 και οταν εφτασε η περιοδος των πανελληνιων και μετεπειτα δεν ετρωγα τιποτα ειχα χασει πολλα κιλα δεν μπορουσα να κρατηθω στα ποδια μου να φανταστειτε ανα 5 λεπτα ηθελα να καθομαι καπου ειχα παθει νευρικη ανορεξια απο την στεναχωρια μου και το αγχος που ειχα ειχα φτασει τα 39 κιλα τωρα ειμαι 47 με υψος 170 τωρα νιωθω καλα αλλα δεν θα ξεχασω αυτον τον ανθρωπο που ηταν παντα διπλα μου με ανεβαζε ψυχολογικα και ποτε μα ποτε δεν με πιεσε σε οτιδηποτε ποτε δεν μου ανεφερε κατι για το προβλημα μου απλα μου το εξομοληγηθηκε μετα απο 2 χρονια οταν ειχα τελειωσει πια το λυκειο.τον εβλεπα οτι στεναχωριονταν καθε μερα τον εβλεπα οτι ηταν προβλιματισμενος οταν καναμε ερωτα πονουσα δεν ηθελα να του πω οτι δεν μπορω η οτι δεν θελω το εκανα για εκεινον και το εκανα με ολη την καρδια μου για να του πω ευχαριστω.δεν θα τον ξεχασω ποτε μα ποτε!!!!

  5. φυσικα και αγαπανε οι αντρες ,.εχεις δικιο για τις γενικευσεις.αλλα αν δεν βρισκουμε το αλλο μας μισο ας πουμε φταιμε κι εμεις.εχει να κανει και με εμας σε πολυ μεγαλο ποσοστο.οποτε οι γενικευσεις ας μεινουν στην ακρη.

  6. ΣΕ ΘΥΜΑΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΤΟΤΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΑΜΕ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΤΟΤΕ ΑΣΧΕΤΑ ΟΤΙ ΚΑΝΑΜΕ ΠΑΡΕΑ.ΚΑΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΜΕ ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΠΙΕΣΕ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΩΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΑΝ ΟΤΑΝ ΕΙΧΑ ΠΑΕΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΛΙΠΟΘΥΜΗΣΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΤΡΟΜΑΞΕ ΠΟΛΥ ΟΤΑΝ ΕΧΑΝΑ ΚΙΛΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕ ΟΜΩΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΠΑΨΕ ΝΑ ΜΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΜΕ ΘΕΛΕΙ Η ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΗΜΟΥΝ ΠΟΘΗΤΗ.ΜΟΥ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΗΚΕ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΣΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΘΕΛΕΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ΄.

  7. χαιρομαι που ακουω τετοιες ωραιες ιστοριες!εγω ειμαι τυχερη γιατι με το μελλοντα συζυγο μου, ειμαστε μαζι 12 χρονια (ειμαι 25). ειμαστε τρελα ερωτευμενοι κ περιμενουμε πως κ πως να γινει ο γαμος μας για να ειμαστε συνεχεια μαζι! οι αντρες καταλαβαινουν φτανει να τους δινουμε το περιθωριο να το δειξουν οπως κ οταν θελουν!

  8. katarxhn xairomai pou brhkate thn istoria mou omorfh kai polu perissotero pou zeite k eseis th dikh sas me ton anthrwpo sas oi perissoteres. joanna pws gnwrizomaste? mallon exeis kanei lathos…

  9. ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΟΛΑ ΑΓΑΠΗ…..!!!!!

Πες μας τη γνώμη σου, στείλε το σχόλιό σου!

And More