Με λένε Άννα. Πριν λίγο καιρό γνώρισα μέσω ενός συμφοιτητή μου κάποιον και την πρώτη φορά που βγήκαμε παρέα, κάναμε κάτι, αφού εκείνος έκανε το πρώτο βήμα και μένα μου άρεσε πολύ. Από τότε δεν επιδίωξε άλλη συνάντηση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μια μέρα βρεθήκαμε σπίτι του συμφοιτητή μου, μετά από λίγους μήνες και ομολογώ ότι συνειδητοποίησα πως μου αρέσει ακόμα και με ελκύει κι ο χαρακτήρας. Εγώ όμως είμαι σίγουρη ότι δεν σημαίνω κάτι για εκείνον, γιατί αν σήμαινα θα είχε επιδιώξει να με ξανασυναντήσει πιστεύω.
Μου μιλούσε αρκετά πάντως εκείνη τη μέρα αλλά μετά τίποτα πάλι. Κανένα σημάδι. Κάθε φορά που τον βλέπω θέλω να πάω να του μιλήσω, να του πιάσω την κουβέντα, αλλά κάτι με κρατάει πίσω και νιώθω ότι δεν έχει νόημα γιατί αδιαφορεί και στο τέλος θα καταλήξω να πληγωθώ.
Αισθάνομαι ότι μου αρέσει πολύ. Όταν κάποιος με προσεγγίζει τον συγκρίνω ασυναίσθητα μαζί του. Του έστειλα και μήνυμα για Χρόνια Πολλά, στο οποίο απάντησε, αλλά προφανώς δεν συνέχισε την κουβέντα.
Τι να κάνω; Είναι αυτό που λέμε όσο τη φτύνεις τόσο κολλάει ή μου αρέσει όντως τόσο πολύ;
Άννα
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ