Οι δικές σας ιστορίες: “Νόμιζα ότι με αγαπάει αρκετά για να με εμπιστευτεί και να με ακολουθήσει…”

Γεια σας,
με λένε Φανή και μένω εδώ και 2 χρόνια στην Ελβετία. Πριν από λίγους μήνες γνώρισα έναν Βόσνιο που είχε όμως μεγαλώσει στην Ελλάδα, οπότε δεν ξεχωρίζει από έναν Έλληνα. Χαίρομαι πολύ που είμαστε μαζί και περνάμε πολύ ωραία.

Πριν λίγες μέρες πήγαμε για διακοπές στην Κέρκυρα από όπου κατάγομαι και… τότε ξεκίνησε ένα προβληματάκι. Είχα καιρό να πάω στην Ελλάδα, οπότε μόλις βρέθηκα εκεί, και μαζί του κιόλας, καταλαβαίνετε… κλίμα, θάλασσα, φαγητό καλό και ασταμάτητο καφέ με φίλους από τα παλιά. Πεθύμησα πάρα πολύ τον τόπο μου και τους φίλους μου, για να μην αναφέρω και τους γονείς μου με τα αδέρφια μου, που μένουν όλοι εκεί. Γύρισα πίσω και με έπιασε μια ελαφριά μελαγχολία, ειδικά τώρα που έρχεται για τα καλά το καλοκαίρι και είμαστε κολλημένοι σε μια χώρα που δεν έχει τους θερμούς ανθρώπους της Ελλάδας ούτε την καθημερινή ηλιοφάνεια, ούτε, έστω, τον καύσωνα αλλά με θάλασσα δίπλα να βουτήξουμε.

Και σα να μη φτάνει που αντιμετωπίζω το δίλημμα και σκέφτομαι σοβαρά να γυρίσω, ο δεσμός μου δυστυχώς έχει την αντίθετη άποψη. Βλέπετε, ο ίδιος δουλεύει προγραμματιστής και ξέρει όχι μόνο άπταιστα ελληνικά και σέρβικα, αλλά επίσης και ρώσικα, αγγλικά και γερμανικά. Τον θέλω πολύ δίπλα μου και συζήτησα πρόσφατα μαζί του το ενδεχόμενο να γυρίσουμε και οι δύο πίσω. Αλλά ανακάλυψα από τα λεγόμενά του ότι αυτός έριξε μαύρη πέτρα πίσω του στην Ελλάδα. Είπε ότι βίωσε και την ανεργία και το ρατσισμό, ενώ οι γονείς του που ήταν εργάτες ανέκαθεν μετά τη μεταστάστευσή τους από τη Βοσνία, έφυγαν από την Ελλάδα εδώ και καιρό. Και τώρα δεν ξέρω τι να κάνω γιατί νιώθω ότι δεν με καταλαβαίνει και δεν σέβεται τα θέλω μου. Μου έδειξε και μια αγγελία για προγραμμαστιστή στην Αθήνα που ζητούσαν της Παναγιάς τα μάτια αλλά παρείχαν μισθό 750 ευρώ και γέλασε περιφρονητικά (σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, αλήθεια είναι, οι τεχνικοί δικτύων αμοίβονται πολύ καλύτερα).

Γενικώς, επειδή δεν είναι Έλληνας και δεν έχει τον τόπο αυτόν στο αίμα του, ίσως για αυτό να μην καταλαβαίνει τον καημό μου να γυρίσω στην Ελλάδα. Στην Ελβετία δουλεύω σε εταιρεία customer service και, ok, καλά είναι, αλλά είναι μια εταιρεία, από τις μεγάλες, οπότε έχει άλλες απαιτήσεις και άλλη πειθαρχία. Στην Ελλάδα γελούσαμε με την έκφραση “αφεντικό”, αλλά πλάκα – πλάκα ήταν πιο απλό να συνεννοηθείς με έναν άνθρωπο από πάνω σου παρά με την αλυσίδα managers-board of directors-μετόχους που χαρακτηρίζουν τέτοιες μεγάλες επιχειρήσεις.

Τα πάντα μου έλειψαν από την Ελλάδα και είμαι διατεθειμένη να δουλέψω ακόμα και διπλοβάρδιες σε κάποιο ξενοδοχείο προκειμένου να έχω όσα έχασα μεταναστεύοντας. Κι από την άλλη, θα ήθελα πολύ ο δεσμός μου να είναι μαζί μου. Εκείνον τον βλέπω απόλυτα αρνητικό. Λέει ότι ναι μεν του αρέσει πολύ η Ελλάδα και τα μέρη της αλλά δεν μπορεί να ρισκάρει να επιστρέψει και να μείνει και χωρίς δουλειά αν γίνει κάτι, και είπε και χαρακτηριστά ότι τα πιτόγυρα και ο ήλιος δεν είναι τα μόνα κριτήρια για την ποιότητας ζωής. Επίσης, μου πρότεινε να συζήσουμε και είπε ότι στην Ελβετία θα έχει τη δυνατότητα να φορτωθεί το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων μας πάνω του, ενώ στην Ελλάδα θα ένιωθε ανήμπορος και λέει κιόλας ότι δεν έχει γονείς να τον ταΐζουν. Ειδικά αυτό που είπε με τσάτισε, ήταν σα μπηχτή για μένα. Σίγουρα δεν είναι εκατομμυριούχοι, αλλά μπορούν να με στηρίξουν το πρώτο διάστημα αν δεν βρω δουλειά εκεί.

Τέλος πάντων, δεν την παλεύω εδώ άλλο, θέλω να καταστρώσω πλάνο επιστροφής και με πειράζει απίστευτα που ο δεσμός μου αρνείται να με στηρίξει σε αυτό από την αρχή αντί να δοκιμάσει τον εαυτό του εκ νέου, αυτή τη φορά σαν προγραμματιστής σε κάποια ελληνική επιχείρηση. Να σημειώσω ότι εκείνος είναι ήδη 3,5 χρόνια στην Ελβετία, νοικιάζει μόνος του σε διαμέρισμα που πήρε αυτός τα έπιπλα, ανέβηκε και θέση στην εταιρεία, οπότε ok, καταλαβαίνω, αυτός επένδυσε περισσότερα στο να ριζώσει στη χώρα αυτή. Εγώ από την άλλη δεν έχω κάποιες σπουδές, συγκατοικώ με άλλες 2 κοπέλες για να γλιτώσω το νοίκι (και επειδή δεν ήξερα αν θα έμενα μόνιμα εδώ), οπότε αν θέλω να φύγω, μαζεύω βαλίτσα και γεια σας.

Αλλά πιστεύω ότι είναι μεγάλη αδικία που αυτός δεν φαντάζεται έστω το σενάριο να έρθει μαζί μου και μου λέει ότι δεν θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε αν φύγω μόνιμα. Μου πρότεινε την επιλογή να κατέβω σε νησί ή στην Κρήτη για μια καλοκαιρινή σεζόν, να δουλέψω 2-3 μήνες και να κρατήσουμε τη σχέση έστω από απόσταση, μόνο και μόνο “για να μου φύγει το απωθημένο” και να δω ότι η νοσταλγία μου είναι που διαστρεβλώνει την αντίληψή μου. Αλλά αυτό για μένα δεν είναι λύση, όχι σχέση από απόσταση τώρα 2 και 3 μήνες και δεν νομίζω ότι η νοσταλγία μου διαστρεβλώνει κάτι. Ξέρω τα αρνητικά της Ελλάδας. Και είναι κρίμα γιατί ο ίδιος θα ήταν πολύ περιζήτητος σε ελληνικά ξενοδοχεία με τις γνώσεις ξένων γλωσσών.

Πριν έρθει Ελβετία, σε ταβέρνες σκιζόταν στα δωδεκάωρα για να τα βγάζει πέρα παράλληλα με τις σπουδές του, οπότε τι χειρότερο μπορεί να τύχει; Αλλά αυτός αρνείται να κάνει οποιαδήποτε θυσία. Αυτό πονάει πολύ. Δεν ξέρω τι να κάνω. Μήπως τελικά να κατέβω για δουλειά και να δω πώς θα πάει; Καμία σχέση η ελληνική ζωή με τη ζωή σε οποιαδήποτε δυτική χώρα. Σαν την ελληνική ανθρωπιά και φιλοξενία δεν έχει και επιπλέον υπάρχει η απλότητα παντού. Ούτε πολυεθνικές, ούτε πίεση ούτε καριέρες και χαζά. Έφυγα γιατί δεν έβρισκα δουλειά μετά την καλοκαιρινή σεζόν, αλλά βλέπω ότι γίνεται να δουλέψω κάπου “μαύρα” για να βγάλω το χειμώνα και υπάρχει και ο ΟΑΕΔ για εποχιακούς υπαλλήλους… Λύση πιστεύω ότι υπάρχει και πικράθηκα που ο δικός μου βρίσκει μόνο αρνητικά στο σενάριο επιστροφής. Νόμιζα ότι με αγαπάει αρκετά για να με εμπιστευτεί και να με ακολουθήσει, στο κάτω-κάτω σε μια χώρα όπου μεγάλωσε…

Φανή

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;

Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;

  1. Απο που να το πιασω και απο που να το αφησω …

  2. Συμφωνώ με τον σύντροφο σου απόλυτα. Σε όλα.
    Σου απέδειξε ότι θέλει να είστε μαζί με το να σου προτείνει να μείνετε μαζί και να πληρώνει τα περισσότερα έξοδα. Τι άλλο θέλεις?
    Όλα τα άλλα για μένα είναι εγωιστικά που σκέφτεσαι.
    Κανείς δεν αφήνει μια καλή δουλειά για να γυρίσει σε κάτι αβέβαιο. Και ειδικά στην Ελλάδα που ως γνωστόν είμαστε μπάχαλο.
    Αν δεν είχε καλή δουλειά μπορεί να το σκεφτόταν. Αλλά όταν έχεις αρχίσει και φτιάχνεσαι στο εξωτερικό είναι μεγάλη τρέλα να τα παρατήσεις και να γυρίσεις πίσω.
    Η Ελλάδα όντως είναι ομορφότερη αλλά δυστυχώς αυτό δεν σου δίνει φαΐ. Για να γυρίσεις πίσω πρέπει να βρεις κάτι καλύτερο από κει. Αλλιώς δεν έχει νόημα.

  3. έλα κάνεις πλάκα τώρα! δεν εξηγούνται όλα αυτά ούτε λογικά ούτε συναισθηματικά ούτε ηθικά. Απαιτείς να γυρίσει στην μιζέρια την ανεργία τον ρατσισμό και τις διπλοβάρδιες. Αφού είσαι τόσο cool και χωρίς υποχρεώσεις (΄συγκατοικώ με άλλες 2 κοπέλες για να γλιτώσω το νοίκι (και επειδή δεν ήξερα αν θα έμενα μόνιμα εδώ), οπότε αν θέλω να φύγω, μαζεύω βαλίτσα και γεια σας.΄ , ΄οι γονεις μπορούν να με στηρίξουν το πρώτο διάστημα αν δεν βρω δουλειά εκεί΄) μάζεψ τα και φύγε. Δεν είναι κακό! Λύση ο άνθρωπος σου δίνει έστω και προσωρινή. Εσύ δηλαδή σέβεσαι τα θέλω του; και το πρόβλημα ποιό είναι ; ότι δεν σέβεται εκείνος τα δικά σου; Έλα τώρα πιό πλάκα και πεθαίνεις.

  4. θέλετε άλλα πράγματα…Απορώ γιατί πηγες Ελβετία. Βρήκες και καλό άντρα αλλά και πάλι γκρινίζεις. Ελα πισω θα καλοπεράσεις με τους Ελληνάρες…

  5. 3 χρόνια άνεργη απόφοιτη πανεπιστημίου με μεταπτυχιακό. Γύρνα πίσω εσύ που δεν έχεις καν σπουδές. Να δουλεύεις 12ωρα για ψίχουλα..κ το χειμώνα άνεργη και άντε στην καλύτερη σε καμιά καφετέρια να παίρνεις 300-400 ευρώ. Και νομίζεις ότι ο Οαεδ παίρνει εποχιακούς ε? Ναι και μπαίνεις αφού έχεις 4-5 χρόνια ανεργίας. Κ αυτό για 500 ευρώ και για ένα 8μηνο. Μετά πάλι από την αρχή άνεργη μπας και μαζέψεις μόρια.. και όσο για τα μαύρα που αναφέρεις..μπερδεύεσαι. Στα μαύρα δεν σε έχει κανένας. 1 ένσημο την εβδομάδα για το φαίνεσθαι και ας δουλεύεις κάθε μέρα από 10 ώρες. Οπότε χάνεις και τα προνόμια στην ανεργία. Μα καλά, εσύ σε άλλη χώρα ζούσες? Αν θέλεις να έρθεις πίσω, έλα. Άσε τον άνθρωπο όμως να ζήσει εκεί έχοντας μια αξιοπρεπή ζωή. Δεν σπούδασε για να κάνει μεροκάματα από δω και από κει και να κάθεται στην Ελλάδα με τον υπέροχο ήλιο να μετράει ευρώ ευρώ τα χρήματα του μπας και μπορέσει να πληρώσει κανέναν λογαριασμό. Ξύπνα, ειλικρινά. Και επειδή κάτι παρόμοιο έχει αναφερθεί ξανά εδώ μέσα, ειλικρινά δεν μπορώ να σας καταλάβω. Πηγαίνετε χωρίς σπουδές στο εξωτερικό, βρίσκετε μορφωμένους ανθρώπους με στρωμένη αξιοπρεπή δουλειά και βλέψεις για το μέλλον και ξαφνικά, επειδή εσείς που δεν έχετε στόχους και όνειρα, δεν έχετε σπουδάσει και δεν γνωρίζετε πόσο σημαντικό είναι για κάποιον να αναγνωρίζονται επιτέλους οι κόποι του και οι θυσίες του, νοσταλγείτε τους καφέδες, τις παραλίες και τα πιτόγυρα και έχετε την απαίτηση να σας ακολουθήσουν πίσω και να ζουν με ψίχουλα σαν μεροκαματιάριδες. Και δυσανασχετείτε και από πάνω που δεν θέλουν να γυρίσουν και αναρωτιέστε το γιατί. Απίστευτο πραγματικά. Απορώ γιατί σας κρατάνε ακόμη!

  6. Κουραστηκα και δεν διαβασα το μεγαλο γραμμα σου, αλλα συμφωνω με τον φιλο σου. Γιατι τα δικα σου θελω ειναι πιο σημαντικα απο τα δικα του? Θα μπειτε σε εναν αεναο κυκλο, αν με αγαπας κανε εκεινο, οχι εσυ αν με αγαπας! Δεν ειστε παιδαρελια! Η ζωη θελει θυσιες, υποχωρησεις, προσπαθεια! Ειναι ολο δυσκολες επιλογες. Δες τι θες εσυ, αν προτιμας να ερθεις Ελλαδα η να μεινεις Ελβετια, αν θες αυτον τον ανθρωπο η οχι, τι θα κανει καλο σε εσενα. Ετσι παει. Δεν μπορεις να τον αναγκασεις να ερθει Ελλαδα ουτε εκεινος να σε κρατησει εκει. Η σχεση ειναι φροντιδα, προσπαθεια και καταννοηση. Αν δεν σου κανει και αν δεν θες να προσπαθησεις, καλως να ερθεις πισω στην πατριδα και να βρεις ενα καλο παιδι στο νησι σου!

  7. Είσαι παράλογη!! Ο σύντροφος σου έχει δίκιο σε όλα!!

  8. Γεια σου Φανή. Τυχαίνει κι εγώ να είμαι Ελληνοσέρβα που διαμένει μόνιμα στο εξωτερικό και, παρόλο που έχω το ελληνικό στοιχείο στο αίμα μου, πίστεψέ με, είναι μόνο αυτό. Κατάγομαι και εγώ από ωραίο νησί, αλλά η μόνη ευκαιρία να απολαύσω τις ομορφιές της Ελλάδας και τη διατροφή της είναι τώρα που πηγαίνω διακοπές εκεί με το σύντροφό μου. Ποτέ πριν δεν είχα ούτε το χρόνο ούτε τη διάθεση να περάσω χρόνο στη θάλασσα και για καφέ με τους φίλους μου γιατί ή δούλευα και δεν προλάβαινα ή καθόμουν άνεργη και δεν είχα μία (και ναι, είχα γονείς να με ταΐσουν αλλά άμα ζητούσα και χαρτζιλίκι για καφέδες, πάει πολύ). Σε καταλαβαίνω που τα νοσταλγείς όλα αυτά, αλλά πίστεψέ με, αν ζούσες εκεί και εργαζόσουν και ερχόσουν σε επαφή με τα καθημερινά προβλήματα (π.χ. κακή συγκοινωνία, βρώμικοι δρόμοι, απεργίες κτλ.) δεν θα τα έβλεπες τόσο ειδυλλιακά. Ο δεσμός σου ξέρει απ’ αυτά γιατί είναι πιο ρεαλιστής και τζάμπα του έφυγε ο πάτος να ριζώσει σε μια χώρα που δε θέλει ούτε τα ίδια της τα παιδιά. Και είναι καλύτερα που δεν έχει αφήσει τίποτα πίσω στην Ελλάδα (από άποψη περιουσίας) γιατί έτσι δεν δημιουργείται κανένα δέσιμο με τον τόπο ούτε και η ψευδαίσθηση τύπου “θα γυρίσω στα έτοιμα.” Δεν θέλω να δαιμονοποιώ την Ελλάδα, ούτε και εξιδανικεύω το εξωτερικό. Κάθε τόπος έχει τα προβλήματά του. Από άποψη υποδομών, όμως, καθώς και συνθηκών εργασίας, προσωπικά έχω περισσότερο χρόνο να ασχοληθώ με πράγματα που μου αρέσουν. Ούτε εγώ κάνω καριέρα, κι εγώ σε εταιρεία είμαι σε μια entry-level θέση (δηλ. δουλειά που κάνει και απόφοιτος Λυκείου), αλλά, χώρια του σεβασμού στα εργασιακά μου δικαιώματα και των δημοκρατικών πολιτικών της εταιρείας προς τους υπαλληλους της, περνώ τον ελεύθερό μου χρόνο πολύ δημιουργικότερα και ποιοτικότερα.” Όσο για την παρανόηση σχετικά με τους “κρύους” Ευρωπαίους… Απλά και μόνο επειδή ο Ελβετός ή ο Ολλανδός δεν θα σε καλέσουν με τη μία σπίτι τους να σε φιλέψουν όπως κάνουν οι κουζουλοί Κρητικοί (και τους χαίρομαι), δεν σημαίνει ότι δεν έχουν συναισθήματα. Είναι απλώς διαφορετικοί. Κι αυτό έχει και τα καλά του γιατί σου δίνεται κι εσένα ο χώρος και ο χρόνος ώσπου να αισθανθείς άνετα, μιας και μπορεί να μη σ’ αρέσει η διαχυτικότητα και η οικειότητα με το χτύπημα στην πλάτη και το “ρε ξάδερφε” ή το να σου πιάνει μια άσχετη θείτσα κουβέντα στην ουρά στο ΙΚΑ και να σ’ αρχίζει τις οικογενειακές της ιστορίες. Λυπάμαι που το λέω, αλλά ναι, το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι δεν έχει βρει ακόμα το λειτουργικότερο και καλύτερο για αυτήν πολιτικό μόρφωμα (προφανώς και το καπιταλιστικό μοντέλο της Ελβετίας δεν είναι για κάθε κράτος). Και αυτό το πρόβλημα επηρεάζει και το λαό, και δεν λύνεται με θάλασσα, ήλιο και πιτόγυρο, ενώ όσοι σπεύδουν να μας κατηγορήσουν ότι “δεν μείναμε να πολεμήσουμε,” έχω να υπενθυμίσω ότι για να πολεμήσεις (ειδικά έναν εχθρό που υπερτερεί αριθμητικά) πρέπει να έχεις προπαντώς προμήθειες και η… στρατιά να μην πεινάει. Αν, λοιπόν, ένας νέος δεν βγάζει δικά του χρήματα να καλύψει βασικές του ανάγκες ούτε έχει γονείς να τον συντηρούν ως τα 50 του, ενώ δεν έχει ούτε τετραγωνικό μέτρο στο όνομά του (να το κάνει Airbnb ρε αδερφέ), τι μένει να κάνει; Να μείνει άνεργος αλλά στον τόπο του ή μήπως να δοκιμάσει τις δυνατότητές του σε άλλο, πιο οργανωμένο κράτος; Επίσης, δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείς τις εταιρείες κάτι κακό. Δεν βλέπω καμία διαφορά μεταξύ των μεγάλων εταιρειών στο εξωτερικό και της περιόδου που δούλευα ρεσεψιονίστ σε ξένων συμφερόντων all-inclusive στην Ελλάδα, ενώ με “αφεντικό” σε μικρομεσαία επιχείρηση δεν έχεις καμία συνεννόηση όταν έχει να σε πληρώσει ένα δίμηνο και κάνει ό,τι θέλει αφού σ’ έχει να δουλεύεις “μαύρα.” Στις πολυεθνικές εταιρείες υπάρχει τουλάχιστον συλλογικότητα και διαφάνεια, ενώ ξέρεις ότι τάδε του μήνα θα σου μπουν τα λεφτά στο λογαριασμό σου. Αυτά είχα να πω και ελπίζω να σε βοηθήσει να δεις μερικά πράγματα από την ανάποδη. Αν επιμένεις ότι η Ελλάδα είναι ο παράδεισός σου, θα σου έλεγα να φύγεις μια και καλή εκεί και να μην τον ταλαιπωρείς τον άνθρωπο που ψάχνει σταθερότητα στη ζωή του, απ’ ότι κατάλαβα. Πιστεύω ότι αν τελικά ερχόταν μαζί σου, στο τέλος θα κατέληγε αδικημένος γιατί εσύ ποτέ δεν θα καταλάβαινες το τι θα είχε θυσιάσει για χάρη σου. Εσύ ουσιαστικά μας λες τώρα “σιγά το πράγμα, θ’ αφήσει μια δουλειά και ένα διαμέρισμα σε μια χώρα που δεν έχει ήλιο για να έρθει μαζί μου, τι ζητάω πια;” ενώ στην πραγματικότητα θα τον έκανες μετανάστη για τρίτη φορά στη ζωή του, και μάλιστα αυτή τη φορά για να αφήσει τα καλύτερα και να έρθει στα χειρότερα! Και θα τον μισούσες και από πάνω για αυτό στο τέλος, γιατί στην Ελλάδα θα κατέληγε εξαντλημένος και αποτυχημένος να δουλεύει για ψωροκατοστάρικα σε ξενοδοχεία (με ρώσικα, ουάου, που ο Μουζενίδης έχει το μονοπώλιο και φέρνει Ρωσοπόντιες από το χωριό του να δουλεύουν με τα μισά λεφτά). Άμα μείνεις στην Ελβετία για χάρη του και είναι αργότερα να τον μισήσεις, αφού σου είναι τόσο δύσκολο να προσαρμοστείς και να επενδύσεις στο να μείνεις σαν ενήλικας (κι όχι σαν φοιτήτρια με μια βαλίτσα πράγματα σε δωμάτιο) γύρνα στα πάτρια εδάφη σου, που έχεις τζάμπα στέγη πάνω απ’ το κεφάλι σου, συγγενείς, φίλους, αλλά να μείνεις μόνιμα εκεί, να μην βάλεις άλλο σε stand-by τον καλό σου που νομίζεις ότι πρέπει να σε περιμένει κιόλας μέχρι να πάρεις μια απόφαση. Και σκέψου ότι είναι καλύτερα που αποκαλύφθηκε αυτό τώρα, που δεν συζείτε καν, οπότε μπορεί να πάρει ο καθένας το δρόμο του, παρά αν παντρευόσασταν, κάνατε κι ένα παιδί και θα σ’ έπιανε εσένα η επιλόχειος να θες ντε και καλά να τσακιστείτε με το μωρό στην Ελλάδα. Πάντως, είναι κρίμα που δεν εκτιμάς τον άνθρωπο που πατάει στη γη και σου έχει έτοιμο πλάνο ακόμα και για την κοινή σας ζωή στο μέλλον. Βρες έναν άφραγκο ονειροπόλο που θα σ’ έχει στη μόνιμη μετακίνηση επειδή θα παραπονιέται όπου και να πάει και θα βρίσκει παντού αρνητικά, και θα μένει κι αυτός σε διαμέρισμα με άλλους πέντε ή θα γυρίσει Ελλάδα να μένει με όλο το σόι του, να έβλεπες τι ωραία. Μιλάς εκ του ασφαλούς έχοντας δίπλα σου άνθρωπο έτοιμο να σε στηρίξει εκεί που είστε, σε ένα κράτος που νοιάζεται για τον πολίτη του. Πιστεύεις ότι το να αλλάξεις τόπο διαμονής είναι πιο εύκολο από το αλλάξεις τον εαυτό σου. Όχι για να γίνεις Ελβετή, αλλά για να προσαρμοστείς, να προσεγγίσεις τους ανθρώπους και να προσπαθήσεις να προκόψεις στον τόπο που σου δίνει όλα τα εφόδια να το κάνεις. Αν εσύ τώρα τη βρίσκεις ως πλύστρα σε υπόγεια ξενοδοχείων κοντά στη θάλασσα… τι να πω… καθένας τα βίτσα του, αλλά ο άλλος δεν σου φταίει σε τίποτα που θέλει μια ήρεμη, φυσιολογική ζωή με το οχτάωρό του και τον ελεύθερο και δημιουργικό του χρόνο.

  9. Μπορώ απόλυτα να καταλάβω τη νοσταλγία για την οικογένεια σου, τους φίλους σου και γενικά την “καλοπέραση” στην Ελλάδα. Αλλά δυστυχώς ο φίλος σου έχει απόλυτο δίκιο. Ούτε και εγώ θα άφηνα αυτά που έχω χτίσει για κάτι απολύτως αβέβαιο. Εάν είναι πραγματικά ο άνθρωπος σου, θα μείνεις μαζί του ακόμα και σε ένα μέρος που δεν αγαπάς. Εύχομαι να πάρεις την σωστή απόφαση..για σένα!!

  10. Ο φίλος σου ειναι Βόσνιος, γιός εργατών και έχει βιώσει το ρατσισμό στην Ελλάδα.
    Καθόλου δεν τον καταλαβαίνεις. Απορώ πώς είστε και ζευγάρι…

  11. θα πρέπει να προβληματιστείς που τόσος κόσμος που δε σε γνωρίζει έχει την ίδια γνώμη με το σύντροφό σου. ειλικρινά δείχνεις κάπως ανώριμη και επιπόλαιη.μια χαρά προοπτικές έχεις εκει σε όλα τα επίπεδα.κρίμα που σκέφτεσαι μ αυτό τον τρόπο.

  12. Νομίζω ότι αυτό το κατεβατό έχει σταλθεί και άλλη φορά. Και εκεί ήταν Ελληνίς που έβρισκε ότι ‘σαν την Ελλάδα πουθενά και ας πεινάμε’ και ο άλλος ήταν Έλληνας (τώρα με ελαφριά παραλλαγή είναι Βόσνιο-Έλληνας). Η προσπαθείς να πάρεις διαφορετικές απαντήσεις από εκείνες που πήρες (που πολύ σωστά εκραζαν και τότε τα λεγόμενα σου, τη συμπεριφορά σου και τις απαράδεκτες απαιτήσεις σου) η είσαι τρολλ.

    Τέλος πάντων, άσε τα σάπια περί ηλιόλουστης πατρίδας και νοσταλγίας για τους ‘θερμούς ανθρώπους της Ελλάδας’ (δεν είμαστε καλά, όλοι βρίζονται και πιάνονται στα χέρια για ψύλλου πήδημα, για να μην μιλήσω για την έλλειψη ευγένειας και απαράδεκτης συμπεριφοράς σε δημόσιους χώρους) και πες λίγες αλήθειες στον εαυτό σου (πρωτίστως). Αυτό που σε τρομοκρατεί είναι ότι ο αξιόλογος σύντροφος σου που είναι σε ανοδική πορεία θα γυρίσει μια μέρα και θα σε δει όπως είσαι, ένα άτομο χωρίς όνειρα (για αυτό και απαξιοίς τη χώρα στην οποία βρίσκεσαι γιατί αισθάνεσαι ότι δεν θα καταφέρεις να κάνεις καλύτερο από αυτό που κάνεις τώρα), χωρίς ανοιχτούς ορίζοντες, χωρίς όρεξη να καλλιεργήσεις τον εαυτό σου και να εξελιχθείς, χωρίς καν να προσπαθείς να αλλάξεις λίγο τον εαυτό σου και τότε θα έρθει η τεράστια αποκαθήλωση του ειδώλου που έχουν όλοι οι ερωτευμένοι.

    Σταματά να φθονείς τις σκληρά κερδισμένες επιτυχίες του και την άνοδο του και προσπάθησε να ξεπεράσεις τις δικές σου ελλείψεις καλλιεργώντας τον εαυτό σου (αν μπορεί να σε στηρίξει οικονομικά γιατί δεν πας να σπουδάσεις κάτι και να αποκτήσεις προσόντα; Γιατί δεν στρώνεσαι να μάθεις τουλάχιστον καλά την γλώσσα -μια από τις τρεις της Ελβετίας; Πνευματικά ενδιαφέροντα έχεις η μόνο τσάρκες, μπάνια και πιτόγυρα;). Αντί να εκβιάζεις, μειώνεις και φθονείς αυτά που κατάφερε ο σύντροφος σου προσπάθησε να αναγνωρίσεις τις δικές σου ελλείψεις και να διορθώσεις όσες μπορείς. Μόνο έτσι θα βγεις από το φόβο που σε κυριεύει τώρα και σε καταντά νοσηρή και απωθητική προσωπικότητα. Εγώ μόνο μπράβο έχω να δώσω στο παλικάρι που πέτυχε μέσα από τόσο αντίξοες συνθήκες και εσύ θέλεις να πετάξει στον κάδο των απορριμμάτων τις γνώσεις του, τα χαρίσματα του, τα προσόντα του και να σε ακολουθήσει στον κατήφορο της κακοπληρωμένης, εξαντλητικής και εποχικής εργασίας όπου ο κάθε μαλ*κας αμόρφωτος, άξεστος εργοδότης θα τον ταπεινώνει καθημερινά! Είσαι όχι μόνο νοσηρή προσωπικότητα αλλά και ανήθικη θα έλεγα. Γιατί ενώ ξέρεις τι έχει περάσει αυτός ο άνθρωπος και η οικογένεια του έχεις σκαρώσει ένα σατανικό σχέδιο να ανακόψεις την πορεία του, εκβιάζοντας τα όποια συναισθήματα έχει για σένα, μόνο και μόνο για να μην αποκαλυφθούν οι δικές σου ελλείψεις και για να μην δουλέψεις με τον εαυτό σου. Ο σύντροφος σου είναι άτομο που παλευει στη ζωή του και αντί να τον μιμηθείς και να παλέψεις και εσύ, θέλεις αντιθέτως να τον χαντακώσεις. Όταν τον κατεβάσεις στο επίπεδο σου (αν δεν σώσει τον εαυτό του από εσένα) νομίζεις ότι θα τον έχεις του χεριού σου και δεν θα σε αφήσει ποτέ γιατί δεν θα έχει άλλη λύση; Με αυτό το πλευρό να κοιμάσαι.

    Εφόσον δεν φαίνεται να καταλαβαίνεις ότι πρέπει νa κατανοήσεις και να θεραπεύσεις την νοσηρότητα σου, ότι πρέπει να δημιουργήσεις κάτι στη ζωή σου για το οποίο είσαι περήφανη -μόνο έτσι θα σταματήσεις να φθονείς τους άλλους-, γύρνα πίσω στους γονείς σου, βρες μια ‘μαύρη’ εργασία για να πληρώνεις τις μπύρες που δεν θα έχεις χρόνο να πίνεις με τους μισθούς πείνας και τα εξαντλητικά ωράρια (εκτός αν σε θρέφουν δια βίου οι γονείς σου) και άστο το παλικάρι να διαπρέψει εκεί που είναι.

    Είμαι σίγουρη ότι θα υπάρχουν πολλές αναγνώστριες εδώ που θα ήθελαν να ξέρουν το όνομα του και να φύγουν βουρ για Ελβετία, καθώς ο άνθρωπος ακούγεται σπάνιος και χαρισματικός.

  13. “Και είναι κρίμα γιατί ο ίδιος θα ήταν πολύ περιζήτητος σε ελληνικά ξενοδοχεία με τις γνώσεις ξένων γλωσσών.”
    Ότι δηλαδή πρέπει να αφήσει τη δουλειά του ως προγραμματιστής, δουλειά για την οποία έχει σπουδάσει και κοπιάσει για να αποκτήσει, και να σε ακολουθήσει στην Ελλάδα για να δουλεύει υπάλληλος ξενοδοχείου. Μάλιστα. Δε θέλω να φανώ επικριτική, αλλά είσαι ένα άτομο που δεν έχει σπουδάσει και εκτός αυτού δεν έχει όνειρα και φιλοδοξίες. Γιατί άλλο πράγμα οι σπουδές και άλλο τα όνειρα και ο αυτοσεβασμός, η επιθυμία να πετύχεις στη ζωή σου και να ζεις αξιοπρεπώς. Το ότι ζητάς από τον επιτυχημένο φίλο σου να εγκαταλείψει τα όνειρά του και να γυρίσει σε μια χώρα στην οποία θα παίρνει ψίχουλα απλά και μόνο για να ικανοποιήσεις τον εγωισμό και τη “νοσταλγία” σου όπως λες, δε λέγεται αγάπη. Δεν ξέρω με τι κριτήρια σε επέλεξε και έκανε σχέση μαζί σου, χαίρομαι πάντως που δεν είναι διατεθειμένος να τα πετάξει όλα στα σκουπίδια για χάρη σου. Για μένα έχεις θέματα και πριν μπεις στη διαδικασία να ξανακάνεις σχέση μετά από αυτή, καλό θα είναι να τα λύσεις αν επιθυμείς να ευτυχήσεις στη ζωή σου.

  14. Εχεις πολυ σοβαρο προβλημα αληθεια! Απορω πως μερικοι αντρες με σπουδες κ φιλοδοξιες ασχολουνται με γυναικες που το μονο που τις νοιαζει ειναι βολτες, καφεδακια κτλ! Αντι να νιωθεις τυχερη που εχεις δουλεια, εισαι σε μια χωρα που ειναι αξιοκρατικη και εχεις κ εναν συντροφο με φιλοδοξιες εσυ του λες να γυρισετε στην Ελλαδα κ να παιρνει ψιχουλα γιατι εσυ δε μπορεις χωρις βολτες! Γυρνα μονη σου και ασε τον ανθρωπο να συνεχισει τη ζωη του…

  15. Stin Elvetia giati piges? Theleis kai tin Ellada, kai tin kalypsi tou Bosniou, mexri na vreis kai kati allo kai tsampa na ta exei paratisei kai ola o anthrwpos gia sena…giati an ton itheles pragmatika de tha mas estelnes tetoiou eidous gramma….

  16. Ναι, καλά, εγώ είμαι η νοσηρή. Και δεν είναι η νοσηρή η κατάσταση της πλούσιας Ελβετίας, που εκμεταλλεύεται οικονομικά όλον τον κόσμο για να έχει αυτά τα πλούτη. Και βλέπεις ανθρώπους να παίρνουν δάνεια, υποθήκες, να παίρνουν σπίτια, και φοβάσαι αν είσαι σκεπτόμενος άνθρωπος. Φοβάσαι γιατί αύριο-μεθαύριο τι θα γίνει αν ξεσπάσει κρίση ή ανέβει ο φασισμός; Τι θα γίνει αν αποτύχει όλος αυτός ο καπιταλισμός; Και να σου πω και κάτι άλλο, κανένας άλλος λαός εκτός των Ελλήνων δεν θα επιβίωνε σε κρίση που θα διαρκούσε δέκα χρόνια. Δώσε 10 χρόνια κρίση σε άλλον λαό να δεις που ή θα βάλει τα κλάματα και θα πνιγεί στην αυτοκτονία ή θα γίνει προτεκτοράτο άλλων πιο “δυνατών” κρατών. Στην Ελλάδα ακόμα βαστάμε και κάποια στιγμή θα γίνει και καλύτερα. Μην τολμήσουν οι Έλληνες του εξωτερικού να γυρίσουν τότε λέγοντας τι καλά που είναι και ότι πάντα πίστευαν ότι θα ορθοποδήσει η χώρα. Κι επίσης, εντάξει, εκείνος σπούδασε και δουλεύει τώρα σε μια εταιρεία, αλλά και η κάθε εταιρεία έχει τα δικά της για να ξέρετε. Μπορεί να έχει βλάκα προϊστάμενο που δεν ξέρει τόσο καλά τη δουλειά και κάνει και κουμάντο από πάνω, και μάλιστα από πάνω του μπορεί να έχει έναν άλλον και παράλον μέχρι τον CEO. Και δεν ξέρω, τα βλέπω όλα αυτά και φοβάμαι ότι όλο αυτό το καθαρά καπιταλιστικό σύστημα θα καταρρεύσει και δεν θα ξέρουμε πού να πάμε τότε και τι να κάνουμε. Δεν θέλω να ξαναπεράσω άλλη κρίση ή να φτάσω 50 χρονών στην Ελβετία και να δω το σύστημα να καταρρέει ενώ μπορούσα να γυρίσω στην Ελλάδα και να είμαι ασφαλής σε κάποιο νησί ή χωριό κάνοντας κάτι απλό. Και το ίδιο θα ήθελα και για τον άνθρωπο που αγαπώ και έχω δίπλα μου και νοιάζομαι να είναι καλά. Δεν χρειάζομαι καριερίστα δίπλα μου, με νοιάζει να είναι καλός άνθρωπος (που είναι) και πιστεύω ότι όλο και κάτι καλό θα βρει να κάνει στην Ελλάδα, δεν χάθηκαν και τα πάντα ξέρετε. Κι ας με λένε τρελή και τρολλ, για να δούμε σε 5-10 χρόνια πώς θα πάει τώρα που η Ευρώπη δεν πάει καλά, ανεβαίνει ο φασισμός και το κεφάλαιο κάνει κουμάντο στις ζωές όλων. Και που κατάλαβες εσύ τώρα ότι δεν έχω όνειρα ή σχέδια για το μέλλον. Θέλω να κάνω οικογένεια αν θες να ξες και το να κάνει κάποιος σπουδές και καριέρα ΟΚ, ωραία όλα αυτά, αλλά πώς θα τον βοηθήσει να γίνει καλύτερος άνθρωπος και οικογενειάρχης; Αυτό να σκεφτείτε. Εμένα με νοιάζουν τα απλά πράγματα και οι αξίες που δεν αγοράζονται με λεφτά κανενός κράτους ούτε θέλουν δάνειο από τράπεζες.

  17. Είσαι εγωιστρια και μάλλον και ολίγον τεμπελα! Μας έγραψες ότι δεν έχεις σπουδές και παρολα αυτά εργάζεσαι εκεί με κανονικό ωράριο και μισθό/ ασφάλιση… Στην Ελλάδα χωρίς σπουδές που θα βρεις δουλειά πιστεύεις? Το πολύ πολύ να δουλέψεις ως ανειδίκευτη εργάτρια με ο.τι αυτό συνεπάγεται! Εδώ είμαστε με μεταπτυχιακά και δουλεύουμε για 500 ευρώ χτυπώντας δεκαωρα πλάκα μας κάνεις?
    Επίσης ο σύντροφός σου φαίνεται σοβαρός και λογικός άνθρωπος! Σπούδασε και εργάζεται στον τομέα του ως προγραμματιστής! Τι θέλεις να κάνει δηλαδή να έρθει πίσω για να τυλίγει πιτογυρα η να δουλεύει στη ρεσεψιόν ενός ξενοδοχείου χωρίς περαιτέρω ανέλιξη? Έλα στα συγκαλα σου και κοίτα να σοβαρευτεις και να κρατήσεις τη σχέση και τη δουλειά που έχεις! Μη σου πω ότι και πολύς σου πέφτει ο φίλος σου ο οποίος φέρεται και λογικα και ώριμα και διαλλακτικα! Αν δεν είσαι αξια να τον κρατήσεις αστον να τον πάρει καμμία σοβαρή γυναίκα και γύρνα πίσω να τυλίγεις σουβλάκια και να μπλέξεις με κανα ψυχακια μαμοθρεφτο Ελληναρα! Έλεος δηλαδη

  18. δεν εχεις δικιο για ένα και μόνο λόγο.Γιατί τον γνωρισες εκει.αν τον γνωριζες Ελλάδα ναι σε καταλαβαινω αλλα τον γνωρισες εκει γιατί να αλλάξει όλη τη ζωή του μόνο για ένα θελω σου..::

  19. Αγαπητή Φανή, δυστυχώς πέρασα κι εγώ κάτι παρόμοιο στο Άμστερνταμ, μόνο που εγώ ήμουν αυτήπου δεν ήθελε να φύγει, ενώ ο δικός μου θέλησε να γυρίσει στην Ελλάδα. Και μάλιστα, είχα δημοσιεύσει την ιστορία μου εδώ κάποτε. Κοντολογίς, ήμουν σε σχέση με έναν άντρα 37 χρονών (εγώ είμαι 30) και στους 4 μήνες που ήμαστε μαζί, μου είπε ότι σκεφτόταν σοβαρά να γυρίσει. Υπέφερα πολύ γιατί ήξερα ότι δεν θα έχω κανένα μέλλον στην Ελλάδα ούτε και ζωή (δηλαδή χόμπυ, ασχολίες εκτός ωρών δουλειάς) και δυστυχώς ούτε ο ίδιος είχε στο μυαλό του ένα συγκροτημένο πλάνο. Απλώς ήθελε να γυρίσει και γενικά και αόριστα “κάποια στιγμή να ξεκινήσει κάτι δικό του”. Τελικά κατέβηκε το Μάιο στην Κρήτη να πιάσει εποχιακή δουλειά αφότου χωρίσαμε, εφόσον με κατηγόρησε ότι δεν πήγα να τον στηρίξω, ότι μένω σιγουρατζού στην Ευρώπη και μπλα-μπλα-μπλα. Και τι κατάλαβε; Μου έγραψε πρόσφατα ότι δεν είναι “πολύ καλά”, ότι ζορίζεται, ότι δεν προλαβαίνει ούτε στη θάλασσα να βουτήξει με τα ωράρια και τη δουλειά κλπ. Δεν ξέρω Φανή, κι εγώ Ελληνίδα είμαι και από σπουδές μόνο ένα ΤΕΙ, αλλά προσωπικά δεν θα αντάλλαζα το Άμστερνταμ με διαμονή και εργασία στην Ελλάδα, εκτός αν ήμουν ιδιοκτήτρια ξενοδοχείου ξέρω γω και είχα σπίτι στη θάλασσα και το χειμώνα ζούσα από τις ελιές και έσοδα από ενοίκια. Και γενικά, χωρίς να θέλω να προσβάλω τη φάρα μας, είμαστε λίγο απροσάρμοστοι σα λαός. Όπου πάμε περιμένουμε ήλιο, φέτα και μπουζούκια πια, και φυσικά να μιλάνε όλοι ελληνικά, άντε αγγλικά, αλλά εμείς να μάθουμε τη γλώσσα των άλλων; Απαπα, αφού τα ελληνικά είναι τα καλύτερα, οι άλλοι είναι βάρβαροι! Στην εταιρεία που δουλεύω στο Άμστερνταμ, έρχονται Ισπανοί, Ιταλοί, Μαλτέζοι, και πίστεψέ με, έχουν κι εκείνοι στην πατρίδα τους ήλιο, θάλασσα και οικογένεια να τους λείψει. Κι ωστόσο, στρώνουν πισινό να μάθουν ολλανδικά και να δουλέψουν όπου βρουν κοιτάζοντας ν’ ανεβούν και παράλληλα έχουν τα χόμπυ τους. Ενώ οι περισσότεροι Έλληνες που έρχονται εδώ, κάτι τους ξινίζει και τους βρωμάει, και όλα τους φταίνε, αλλά οι ίδιοι δεν κοιτούν να προσαρμοστούν ούτε να ψυχαγωγηθούν, να βρουν ενδιαφέροντα και να προσπαθήσουν να χτίσουν κάτι εδώ. Αυτό θα το συγχωρούσα αν ήταν πιτσιρίκια 20 χρονών που ψάχνουν στον ήλιο μοίρα, αλλά 30άρηδες και άνω των 30 χωρίς θέληση για προσαρμογή και όρεξη για ζωή; Nope. Πηγαίνουν για 1-2 χρόνια στο εξωτερικό και μετά θέλουν να γυρίσουν στον τόπο τους να πίνουν καφέ και να κάθονται δίπλα στη θάλασσα μην κάνοντας κάτι ιδιαίτερο. Ωραία φιλοδοξία για συνταξιούχο, αλλά όχι για τα πιο ωραία και παραγωγικά μας χρόνια. Πριν από λίγο και ρό ήμουν πολύ ερωτευμένη για να τα δω όλα αυτά και βασανιζόμουν που δεν μπορούσα να ακολουθήσω το δεσμό μου, αλλά τώρα κατάλαβα ότι αυτουνού δεν του έφταιγε το κλίμα της Ολλανδίας ή η έλλειψη φρέσκιας κρητικής ντομάτας, αλλά ο ίδιος του ο εαυτός. Και στην Κρήτη που είναι τώρα, μια χαρά παραπονιέται και πάλι όλα του φταίνε, μα τουλάχιστον δεν θα με μισήσει που “τον κράτησα στην Ολλανδία”. Οπότε, αν θες τόσο να φύγεις, φύγε, αλλά μην έχεις προσδοκίες να έρθει μαζί σου ο άλλος που βλέπει διαφορετικά τη ζωή στο εξωτερικό, ούτε μην γκρινιάξεις, όμως, για την επιλογή σου. Στήριξε την επιλογή σου όσο μπορείς, αν όντως είσαι διατεθειμένη να ζήσεις μεροδούλι-μεροφάι, δες μήπως μπορείς να προκόψεις επιστρέφοντας στην Ελλάδα, και να μένεις ρεαλίστρια πάνω απ’ όλα! Δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι, αλλά αν είναι να καταλήξεις στα 35 σου άφραγκη με υποαπασχόληση και χωρίς σταθερό τόπο διαμονής εκτός του σπιτιού των γονιών σου, νομίζω πως δεν είναι η ελκυστικότερη προοπτική.

  20. Τελικά η πάλη των τάξεων καλά κρατεί…. λές και διαβάζω κομμουνιστικό μανιφέστο… Απορώ τι σας βρίσκουν εσάς τις κομμουνίστριες αυτοί οι κατα τα άλλα γιάπηδες. Μάλλον επιθυμούν γυναίκες χωρίς πτυχία και όνειρα για να νιώθουν ανώτεροι.

  21. Ούσα και εγώ μετανάστρια τα τελευταία 3.5 χρόνια, βέβαια σε άλλη ήπειρο καταλαβαίνω την νοσταλγία για την χώρα μας Γιατί κάτι τέτοιες στιγμές καταλαβαίνουμε ότι είμαστε από την πιο όμορφη χώρα του κόσμου.Όμως μου φαίνεται παράλογο να θες να παρατήσεις έναν άνθρωπο που φαίνεται ότι δεν σε έχει για πλάκα για να γυρίσεις στην Ελλάδα που οι πιθανότητες είναι ελάχιστες.Πιστεύω είναι μια φάση που όλοι οι μετανάστες περνάμε-Γιατί πέρα από αδερφή και γονείς και εμένα όλοι οι συγγενείς και φίλοι είναι στην Ελλάδα-και θα περάσει η νοσταλγία.Και εμένα μου έχει συμβεί και ώρες ώρες σκέφτομαι να γυρίσω Αλλά με τελείως διαφορετικά δεδομένα.
    Καλά να περνάς ότι και να αποφασίσεις!

  22. Διάβασα την απάντησή σου στην allegoryofthecave κι έχω να παρατηρήσω, ότι πιό πολύ φόβο εκφράζεις παρά κάτι απτό. Πιό πολύ είναι ο φόβος σου και μόνο. Στην Ελλάδα δεν παίρνουν δάνεια; Ο φασισμός δεν έχει ανέβει; (και ιστορικά να το δεις σε χώρες που εξαθλιώθηκαν στο παρελθόν υπήρξε άνοδος τέτοιων κινημάτων καθώς και της εσωτερικής διχόνοιας).Ή μήπως δεν συμβαίνουν τραγικά περιστατικά (βλ. αυτοκτονίες). Πού ξέρεις ότι άλλη χώρα δεν θα άντεχε στην κρίση; Πολλές χώρες έχουν περάσει οικονομική κρίση στο παρελθόν. Όλος ο κόσμος πέρασε κρίση (π.χ. 1929) Και γιατί λες ΄Μην τολμήσουν οι Έλληνες του εξωτερικού να γυρίσουν τότε λέγοντας τι καλά που είναι και ότι πάντα πίστευαν ότι θα ορθοποδήσει η χώρα.΄; Θες να πεις ότι δεν πρέπει να γυρίσουν πίσω ή κάτι άλλο; Δεν μετανάστευσαν οι άνθρωποι επειδή πιστεύουν ότι δεν θα αλλάξει στο μέλλον το οικονομικοπολιτικά σκηνικό στην Ελλάδα, αλλά επειδή στο παρόν ζητούν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και όχι αθλιότητα. Ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για την ποιότητα της ζωής του και ελεύθερος να κινηθεί σ όλο τον πλανήτη για να το πετύχει αυτό. Μπορεί στο εξωτερικό να συμβαίνει να έχεις ¨βλάκα¨ ή ¨άσχετο¨προιστάμενο, αλλά ποιός σου εξασφαλίζει το αντίθετο αν εργαστείς σε ελληνική εταιρεία; Φυσικά μπορεί να συμβεί κι εδώ ! Ειδικά σε μικρομεσαία επιχείρηση έχεις πολλές πιθανότητες να πέσεις σε κομπλεξικό προιστάμενο ή ¨αφεντικό¨ που θα στο παίξει ανώτερος , θα σου χρωστάει μηνιάτικα,θα σε πληρώνει 2ευρώ την ώρα, θα σου κολλάει τα μισά ένσημα (κι αν στα κολλάει κι αυτά), θα σε έχει να δουλεύεις 12ωρο και θα θεωρεί ότι του χρωστάς κι απο πάνω. Αν εργάζεστε μαύρα δεν θα έχετε ούτε ασφάλεια . Κάντε μετά και παιδιά! Πόσο υπέυθυνο αλήθεια !!!! Αλλά , πάνω απ όλα απλό, σε μια χώρα που θα αναπτυχθεί και θα ορθοποδήσει κάποια στιγμή… σε 10 χρόνια. Βέβαια αυτό είναι δικιά σου εικασία . Δεν λέω ότι δεν μπορεί συμβεί, λέω ότι κάνεις πλάνα βάση των σκέψεών και των πεποιθήσεών σου (αγνοώνταν την πραγματικότητα που ισχύει ΤΩΡΑ) και ΑΠΑΙΤΕΙΣ ο άλλος να πει ΄Α! έχεις δίκιο, πόσο μπροστά , μα πόσο μπροστά είσαι, τα παραταω όλα και βουρ για Ελλάδα, στην απλότητα, κι ας δουλεύω λάντζα με 3κι60 κι ας με βρίζει ο κάθε εθνικίσταρος της φακής΄ (κατά τα άλλα, ο φασισμός και ο ρατσισμός της Ελβετίας μας μάρανε). Λες και στο χωριό σου αν πάει να μείνει θα τον αποδεχτούν και θα τον καλωσορίσουν! Πόσα παιδιά απο Αθήνα πήγαν να μείνουν επαρχία και τον σωβινισμό που αντιμετώπισαν δεν έχουν λόγια να τον περιγράψουν! Τέλος, δεν σου λέμε να μείνεις Ελβετία, σου λέμε να μην τον πιέζεις να κάνει αυτό που θες(να σε ακολουθήσει δηλαδή). Είναι φασιστικό (μιας που το θίξαμε). Γράφεις ¨Και το ίδιο θα ήθελα και για τον άνθρωπο που αγαπώ και έχω δίπλα μου και νοιάζομαι να είναι καλά. Δεν χρειάζομαι καριερίστα δίπλα μου……¨ . Λες και κάνει καριέρα, επειδή νόμιζε ότι θέλεις καριερίστα, και τώρα που του ξεκαθάρισες ότι δεν θες… ok… μπορεί πλέον να τα αποποιηθεί όλα και να αρμέγει αγελάδες! Δεν είσαι εσύ αυτή που θα ορίσει τις συνθήκες που ο άλλος θα είναι καλά. Το πιάνεις αυτό; Αυτό λέμε εδώ. Το μόνο που λέμε. Κάνε ότι θες, αλλά μην προσπαθείς να ακυρώσεις τον κόπο του συντρόφου σου, μην τον πιέζεις και μην προσπαθείς να τον φέρεις στα μέτρα σου για να κάνει αυτό που ΕΣΥ και ΜΟΝΟ ΕΣΥ θεωρείς καλύτερο για ΕΚΕΙΝΟΝ . Δεν σε όρισε manager να του κλείσεις την πιό συμφέρουσα εργασία ούτε να πεις σε ποιά εταιρεία και σε ποιά ξενοδοχειακή μονάδα θα αξιοποιούσε καλύτερα τα προσόντα του. Απλά δεν σε όρισε. Δεν σε έβαλε να ψάξεις τις χώρες της γης για να τον πας εκεί που θα είναι καλά. Δεν ζήτησε κάτι τέτοιο! Έχει την ζωή του και την δική του άποψη(ευτυχώς) και είναι o.k. Έχεις την ικανότητα να το σεβαστείς; Βάζεις μπροστά το ΄καλό Του΄, αλλά υποβόσκει το ΄θελω Σου΄. Αυτό είναι χειριστικό άδικο και εγωκεντρικό. Κι αν σε ακολουθήσει, έρθει στο νησί σου και είναι δυστυχισμένος; τί θα του πεις τότε; Γιατί νιώθεις έτσι και δεν πρέπει να νιώθεις έτσι; Αυτό δεν είναι αγάπη. Δεν είναι σεβασμός.

Πες μας τη γνώμη σου, στείλε το σχόλιό σου!

And More