Καλησπέρα σας!
Θα ήθελα κι εγώ συμβουλές και απόψεις για το θέμα μου…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Λοιπόν γνώρισα κάποιον πριν πέντε μήνες, με τον οποίο και είμαστε μαζί. Έχουμε λέμε μια τύπου σχέση. Είναι 29 και εγώ 28. Εγώ τον προσέγγισα πρώτη γιατί μου άρεσε. Το θέμα έχει ως εξής: μέχρι στιγμής δεν έχουμε ολοκληρώσει μαζί παρά μόνο τα προκαταρκτικά. Όλο αυτό το διάστημα απέφευγε με δικαιολογίες να προχωρήσουμε σεξουαλικά. Στην αρχή ok, το καταλάβαινα αλλά όσο πέρναγε ο καιρός με προβλημάτιζε όλο αυτό. Περνάμε όμως καλά μαζί, είναι πολύ καλό παιδί και τον θέλω.
Τώρα μετά από τόσο καιρό μου εκμυστηρεύτηκε ότι δεν έχει προχωρήσει ποτέ του με κοπέλα και δεν έχει κάνει ποτέ σχέση και είμαι η πρώτη του. Ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα, αλλά πιο πολύ με πείραξε γιατί μου το είπε τώρα και όχι από την αρχή. Το θεωρείτε φυσιολογικό όλο αυτό; Τόσο πολύ κόμπλαρε; Ή συμβαίνει κάτι άλλο; Όταν του είπα γιατί και πως, μου είπε ότι δεν έτυχε να γνωρίσει την κατάλληλη και ήταν γενικά ντροπαλός. Η αλήθεια είναι ότι τον πίεσα και εγώ λίγο να μου πει. Δείχνει ότι με θέλει είναι πολύ καλός μαζί μου, περνάω υπέροχα αλλά με ξενέρωσε που δεν μου το είπε από την αρχή και πέρασε τόσος καιρός έτσι λέγοντάς μου άλλες δικαιολογίες (δεν είναι έτοιμος κ.α.)
Μου πρότεινε να πάμε και μαζί διακοπές και θα πάμε εν τέλει. Φυσικά να σημειώσω ότι μένει με τους γονείς του. Τώρα τελείωσε με σπουδές και τα συναφή και ψάχνεται.
Σας έχει τύχει κάτι παρόμοιο, σας φαίνεται λογικό; Σχεδόν βλεπόμαστε συνέχεια βέβαια, αλλά λέτε να ψάχνεται και με άλλες; Από τη μία με πείραξε, από την άλλη δεν θέλω να τον χάσω κιόλας. Προσωπικά είμαι και σε φάση που θα ήθελα σιγά σιγά να κάνω οικογένεια και παιδιά, θέλω κάτι σταθερό.
Τέλος, έχω παρατηρήσει -αν και δεν ξέρω πόση σημασία έχει, ότι έχει ελάχιστες φίλες και αυτές όχι για να βγει, αλλά έχει πάρα πολλούς φίλους, πολλούς από αυτούς μου τους έχει γνωρίσει και έχουμε βγει.
Είμαι έτοιμη να ακούσω τις απόψεις σας…
Παναγιώτα
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ