Σοφία: “Πείτε μου τι πιστεύετε, γιατί φοβάμαι μήπως κάνω το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου”.

Καλησπέρα κι από μένα…

Σας γράφω γιατί είμαι αρκετά μπερδεμένη και χρειάζομαι μια τρίτη, αντικειμενική άποψη.

Είμαι σε μια όμορφη σχέση εδώ κι ένα χρόνο. Ο σύντροφός μου είναι ένας ωραίος άνθρωπος που μου φέρεται με σεβασμό και αγάπη. Επικοινωνούμε, έχουμε κοινά ενδιαφέροντα και ταιριάζουμε πολύ. Νιώθω ασφάλεια, του έχω εμπιστοσύνη, δεν έχουμε ιδιαίτερους τσακωμούς και γενικά η ζωή μας είναι ήρεμη. Μπορώ να πω ότι είμαι ευτυχισμένη.

Πριν λίγες μέρες όμως εμφανίστηκε στη ζωή μου ο πρώην μου. Μου ζήτησε να βρεθούμε και αρχικά αρνήθηκα. Επέμεινε όμως και σιγά σιγά άρχισα να επηρεάζομαι και να το σκέφτομαι.

Ήταν από αυτές τις σχέσεις που σε σημαδεύουν. Έντονο πάθος, αρκετοί καυγάδες, αλλά συγκλονιστικό σεξ. Μια σχέση βασισμένη κατά πολύ στον ερωτικό τομέα. Χωρίσαμε γιατί στους υπόλοιπους τομείς υπήρχαν κυρίως διαφωνίες.

Στην τωρινή μου σχέση μοιάζουν όλα ιδανικά -είναι όλα ιδανικά, αλλά στον ερωτικό τομέα τα πράγματα είναι μέτρια. Δεν κυριαρχεί το πάθος ανάμεσά μας. Η καθημερινότητά μας είναι όμως αυτό που πραγματικά εννοούμε όταν λέμε καλή σχέση.

Δεν ξέρω τι να κάνω. Έχω μπερδευτεί. Το μυαλό μου έχει μπερδευτεί. Έχω σχεδόν αποφασίσει να συναντηθώ με τον πρώην μου, αλλά πάντα κάτι με κρατάει. Δεν ξέρω… Συνεχώς αλλάζω γνώμες. Μου είναι όμως πραγματικά δύσκολο να αντισταθώ. Η χημεία με τον συγκεκριμένο άνθρωπο πάντα ήταν εκρηκτική.

Μέσα μου αμφιταλαντεύομαι. Δεν ξέρω τι θέλω. Δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό. Η λογική μου λέει να μην ρισκάρω αλλά κάτι μέσα μου με σπρώχνει στο απόλυτο πάθος για μένα.

Δεν ξέρω τι είναι προτιμότερο. Μια σχέση που έχει όλα τα θετικά στοιχεία, αλλά βαρετή ερωτική ζωή ή μια σχέση που έχει συγκλονιστική ερωτική ζωή και καυγάδες;

Πείτε μου τι πιστεύετε, γιατί φοβάμαι μήπως κάνω το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου. Είμαι 32 ετών.

Ευχαριστώ πολύ,
Σοφία