Γεια σας!
Είμαι 21 χρόνων και τα έχω ενάμιση χρόνο περίπου με έναν άντρα 29 χρόνων. Παρ’ όλο που τον αγαπάω πολύ δεν ξέρω γιατί δεν αισθάνομαι καλά μαζί του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όταν είμαστε μαζί είμαι πολύ ευτυχισμένη, όταν όμως δεν είμαστε μαζί αρχίζουν οι αμφιβολίες ότι μου λέει ψέματα, ότι με κοροϊδεύει κτλ.
Βέβαια, έχει συμβάλει κι αυτός στις αμφιβολίες που έχω με τη συμπεριφορά του. Για παράδειγμα, ορισμένα διαστήματα μου λέει συνέχεια πως με αγαπάει. Μετά σταματάει να το λέει, όπως αυτό το διάστημα. Κι αυτό συμβαίνει πολλές φορές.
Μια φορά που τον ρώτησα μου απάντησε ότι δεν το λέει κατά παραγγελία, αλλά όταν το θέλει αυτός κι ότι όταν το λέει το εννοεί. Βέβαια, οι αμφιβολίες μου έχουν να κάνουν και με το γεγονός ότι συναντιόμαστε τρεις φορές την εβδομάδα συνήθως.
Εντάξει, καταλαβαίνω ότι είναι 29 χρόνων, ότι έχει πολλά πράγματα στο κεφάλι, ότι έχει ανάγκη να ξεκουραστεί… Έχουμε και μια απόσταση (Μενίδι-Ηλιούπολη), αλλά εγώ θέλω να τον βλέπω περισσότερο.
Βέβαια, έπρεπε να τα είχα λάβει αυτά υπόψην μου όταν τα έφτιαχνα με κάποιον 8 χρόνια μεγαλύτερό μου. Επίσης, είναι ο πρώτος μου και η πρώτη μου σχέση γενικά.
Αυτός μου έχει πει πολύ μεγάλα λόγια, όπως: “είσαι η πρώτη κοπέλα που έχω αγαπήσει” και ότι “πρώτη φορά αισθάνομαι έτσι” κτλ. Μπορώ να τον πιστέψω;
Πολλές φορές τσακωνόμαστε για αυτούς τους λόγους και τον χωρίζω, αλλά αυτός πάντα με διεκδικεί και μου λέει: πώς γίνεται να του λέω ότι τον αγαπάω και να τον αφήνω έτσι απλά, ότι βάζω τον εγωισμό μου πάνω από όλα…
Δεν λέω, μου φέρεται πολύ καλά και πάντα προσπαθεί να κάνει αυτό που θέλω για να είμαι καλά!
Πέρα από όλα αυτά, αυτό που με εκνευρίζει περισσότερο είναι ότι η ευτυχία μου καθορίζεται από αυτόν. Αν είμαστε καλά είμαι ευτυχισμένη, αν δεν είμαστε καλά είμαι χάλια.
Γενικά, έχει βγάλει προς τα έξω μια πτυχή του χαρακτήρα μου που τη μισώ. Δεν μου άρεσει να είμαι τόσο εξαρτημένη συναισθηματικά από ένα άτομο.
Γενικά, είμαι πολύ δραστήριο άτομο και έχω πολλές ασχολίες. Σπουδάζω, δουλεύω, γυμναστήριο, έχω πολλές παρέες και βγαίνω, αλλά τίποτα από αυτά δεν με γεμίζει όσο αυτός. Είναι φυσιολογικό όλο αυτό;
Πάντως, ή θα σταματήσω να έχω αμφιβολίες και να περάσω καλά όσο είμαστε μαζί ή θα πρέπει να βρω τη δύναμη να τον χωρίσω, γιατί αλλιώς θα τρελαθώ αν συνεχίσω έτσι. Πραγματικά βασανίζομαι μέσα μου!
Σας παρακαλώ, πείτε μου την άποψή σας για τη συμπεριφορά του, είναι φυσιολογική; Μήπως είναι όλα στο κεφάλι μου και βασανίζω άδικα τον εαυτό μου;
Σας παρακαλώ, πείτε μου τη γνώμη σας…
Vicky
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ