Γεια σας.
Με λένε Χαρά και είμαι 19. Θα προσπαθήσω να μην το κουράσω…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τον γνώρισα σε ένα μπαρ… Φύγαμε εγώ, εκείνος, η κολλητή μου και το αγόρι της (εκείνο το βράδυ έγινε η σχέση) και πήγαμε με το αμάξι του κάπου ήρεμα. Οι φίλοι μας πήγαν πιο κει κι εκείνος άρχισε να με φιλάει και να κάνουμε τα δικά μας (ήρεμα σχετικά πράγματα). Σε μια στιγμή μου είπε ότι με θέλει, αλλά του είπα ότι είμαι παρθένα οπότε μου είπε: όταν θέλεις…
Την επόμενη μέρα θα βγαίναμε πάλι τετράδα, αλλά εκείνος δεν μπορούσε επειδή είχε δουλειά κι έτσι με πήρε αργότερα και μου είπε να βρεθούμε οι δυο μας. Καταλήξαμε στο ίδιο μέρος με αυτό της προηγούμενης βραδιάς και αφού μιλήσαμε, τα πράγματα θερμάνθηκαν κι ένιωσα άνετα να προχωρήσω (ναι ξέρω… δεν τον γνωρίζω… βιάστηκα… δεν φταίει αυτός κλπ.)… Δεν το μετάνιωσα μέχρι τώρα ούτε στιγμή. Πέρασα καλά και με πρόσεχε.
Έφυγε μια βδομάδα να δει τους δικούς του που είχαν πάει διακοπές. Εκείνος δεν μου είχε στείλει μέχρι την τρίτη βραδιά που του έστειλα εγώ (γιατί ένιωσα ότι πρέπει να του δείξω ότι ενδιαφέρομαι μιας και ήμουν “ψυχρή” από τη στιγμή που τον γνώρισα)… Μιλήσαμε και όλα καλά…
Περνούσαν οι μέρες και δεν έστελνε… Τα είχα πάρει, αλλά είπα: “Ρε π*****η ας στείλω άλλη μία, σήμερα γυρίζει, αλλά τι γίνεται τώρα;”. Μου απάντησε μετά από τρεις ώρες, μιλήσαμε ελάχιστα και έμεινε στη μέση η συζήτηση.
Γύρισε πίσω. Πρώτη μέρα λέω, εντάξει, με φίλους… Δεύτερη, τρίτη, τέταρτη μέρα, ούτε σημάδι. Οι φίλοι του από ότι έμαθα τον είχαν χάσει από τη μέρα που είχε φύγει. Βγήκε με ένα φίλο και του είπε ότι πρέπει να με πάρει τηλέφωνο κάποια στιγμή… Περίμενα μία εβδομάδα. Ξενέρωσα. Ήθελα απαντήσεις.
Του έστειλα ένα απλό: “Γεια, τι κάνεις”. Μου είπε ότι έτρεχε με τις δουλειές. Πάλι ελάχιστη συζήτηση. Του στέλνω μετά: “Θα είμαι στα μέρη σου αύριο” χωρίς όμως να του πω τίποτα σε φάση να βγούμε, για να δω τι θα πει. Μου στέλνει να βρεθούμε εκείνη την ώρα…
Βρισκόμαστε και είχε καταλάβει ότι υπήρχε πρόβλημα οπότε με άφησε εμένα να διαλέξω που θα πάμε. Του είπα να πάμε κάπου ήρεμα (ΓΙΑΤΙ είχε πει ότι πρέπει να φύγει σύντομα λόγω πρωινής δουλειάς).
Όταν φθάσαμε εκεί τον σταμάτησα πριν αρχίσει το οτιδήποτε και του είπα ότι θέλω να ξέρω τη θέση του και αν είναι να εξαφανίζεται… Μου είπε ότι δεν είναι σε φάση σχέσης λόγω δύο δουλειών και σχολής, αλλά δεν είναι ο τύπος που εξαφανίζεται (στους φίλους του έχει πει ότι του αρέσω πάρα πολύ).
Του είπα ότι καταλαβαίνω και εγώ απλά θέλω να είναι κάποιος εκεί για μένα και να τον βλέπω, όχι να τον ψάχνω. Μου είπε κάτι που μου φάνηκε άσχημο: “Εγώ δεν θα σε πληγώσω όπως οι άλλοι γιατί δεν θα υπάρχει…” και του συμπλήρωσα εγώ “μεταξύ μας σύνδεση;” και μου είπε: “ναι”…
Του είπα ότι δεν ξέρω τι θέση έχω σε αυτήν την κατάσταση κι εκείνος μου είπε: “Μπορώ να είμαι εκεί για σένα… Θα βγαίνουμε και για κανένα ποτό και όταν έχω ρεπό”. Και μετά από κάποια ώρα που μιλήσαμε και για άλλα, κάναμε σεξ.
Το θέμα μου είναι ότι περνάω καλά μαζί του μόνο όταν “βγαίνουμε” (τρεις φορές μέχρι τώρα και τον ξέρω τρεις εβδομάδες), αλλά από εκεί και πέρα είναι σαν να μην υπάρχει. Θα τον βλέπω δηλαδή μία φορά στις δύο βδομάδες; Του είπα ότι θέλω να το πάρουμε χαλαρά αφού κι εκείνος τρέχει και εγώ… αλλά πάλι εξαφανίζεται. Ούτε ένα μήνυμα… Λες και δεν έχει χρόνο για ένα μήνυμα ή τηλέφωνο…
Του είχα στείλει πριν 4 μέρες και του είπα: που είναι, γιατί θα πήγαινα με φίλους προς το σπίτι του, αλλά δεν απαντούσε (λόγω προχωρημένης ώρας ίσως) και μετά από λίγο του είπα ότι δεν μου αρέσει να γίνομαι κουραστική και έτσι νιώθω αυτή τη στιγμή, οπότε στείλε όποτε θελήσεις. Δεν απάντησε ποτέ και δεν έχει επικοινωνήσει ακόμα.
Τι γνώμη έχετε και τι συμβουλές έχετε; Δεκτά προφανώς τα πάντα… Δεν τον κατηγορώ για τίποτα, αλλά κι εκείνος πρέπει να καταλάβει. Δεν είμαι κολλημένη μαζί του. Μόνο μου αρέσει προς το παρόν… Μέχρι να τον γνωρίσω και να δω αν…
Χαρά
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ