Πώς να συγχωρήσεις τον σύντροφό σου (ακόμα κι όταν πονάει!)

Όποιος σου πει ότι μια σχέση μπορεί να επιβιώσει χωρίς πληγές, λέει ψέματα. Όσο κι αν αγαπάς, θα υπάρξουν στιγμές που ο άλλος θα σε απογοητεύσει, θα σε θυμώσει ή θα σε πονέσει. Το θέμα δεν είναι αν θα συμβεί, αλλά τι θα κάνεις μετά. Η συγχώρεση δεν είναι μαγικό κουμπί ούτε εύκολη απόφαση. Είναι επιλογή συνειδητή, συχνά επώδυνη, που δεν έχει να κάνει με τον άλλον αλλά με σένα. Δε σημαίνει ότι ξεχνάς ή ότι δικαιολογείς. Σημαίνει ότι σταματάς να κουβαλάς τον θυμό και τον πόνο σαν βαλίτσα που σε κρατάει πίσω.

Τι σημαίνει πραγματικά να συγχωρείς

Πολλοί πιστεύουν ότι η συγχώρεση ισοδυναμεί με αδυναμία ή υποταγή. Ότι, αν συγχωρέσεις, αφήνεις τον άλλον να “τη γλιτώσει”. Στην πραγματικότητα, είναι το ακριβώς αντίθετο. Όπως εξηγεί ο ερευνητής Fred Luskin από το Stanford, η συγχώρεση είναι καθαρή πράξη αυτοφροντίδας. Δεν είναι παραίτηση, είναι απελευθέρωση. Όταν συγχωρείς, δε λες “όλα καλά”, λες “αρνούμαι να μένω παγιδευμένος στο ίδιο τραύμα”. Δε σημαίνει ότι πρέπει να συνεχίσεις τη σχέση, σημαίνει ότι αποφασίζεις να σταματήσεις να δηλητηριάζεσαι με τον ίδιο θυμό ξανά και ξανά. Είναι σαν να ανοίγεις το παράθυρο μετά από μια καταιγίδα και να αφήνεις τον αέρα να καθαρίσει το τοπίο.

Η συγχώρεση δεν είναι εύκολη — και δεν είναι πάντα άμεση

Αν δυσκολεύεσαι να συγχωρήσεις, είσαι άνθρωπος. Κάποιες πληγές χρειάζονται χρόνο, ειδικά όταν το τραύμα επαναλαμβάνεται ή όταν δεν υπάρχει ειλικρινής συγγνώμη. Η συγχώρεση δεν είναι sprint, είναι μαραθώνιος. Θέλει επεξεργασία, χώρο και συναισθηματικά αποθέματα. Μπορεί να χρειαστεί να πάρεις απόσταση, να μιλήσεις με έναν ειδικό ή απλώς να αφήσεις το χρόνο να δουλέψει υπέρ σου. Δε μπορείς να συγχωρήσεις, αν δεν έχεις πρώτα επιτρέψει στον εαυτό σου να νιώσει το θυμό, τη θλίψη, τη ματαίωση. Μόνο όταν τα βιώσεις, μπορείς να τα αφήσεις πίσω. Και αυτό, καμιά φορά, είναι η πιο σιωπηλή αλλά γενναία πράξη αγάπης προς τον εαυτό σου.

Η επιστήμη πίσω από τη συγχώρεση

Έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που μαθαίνουν να συγχωρούν ζουν πιο ήρεμα, έχουν καλύτερη ψυχική υγεία και πιο σταθερές σχέσεις. Η συγχώρεση μειώνει τη ρουτίνα των καβγάδων, αυξάνει την ενσυναίσθηση και επιτρέπει στο ζευγάρι να ξαναβρεί ρυθμό. Δε χρειάζεται να το κάνεις “για να σώσεις τη σχέση”, αλλά αν θέλεις να σώσεις τη δική σου εσωτερική ηρεμία, αξίζει τον κόπο. Η ευγνωμοσύνη φαίνεται να παίζει ρόλο εδώ, γιατί όταν εκπαιδεύεις το μυαλό σου να βλέπει και το καλό, να θυμάται τις στιγμές που ο άλλος στάθηκε, είναι πιο εύκολο να βρεις ισορροπία. Δε σημαίνει να ωραιοποιείς την κατάσταση, αλλά να βλέπεις τη συνολική εικόνα. Μερικές φορές, αυτό αρκεί για να μαλακώσει κάτι μέσα σου.

Η συγχώρεση δεν είναι μια πράξη που κάνεις για τον άλλον, αλλά για σένα. Δεν είναι παραχώρηση, είναι δύναμη. Και δε σημαίνει ότι τα ξεχνάς όλα, αλλά ότι αποφασίζεις ποια κομμάτια της ιστορίας σου δε θα σε κυβερνούν πια. Μπορεί να μείνεις, μπορεί να φύγεις, αλλά σε κάθε περίπτωση έχεις κάνει χώρο μέσα σου για ειρήνη. Στο τέλος, η ζωή δεν είναι να έχεις πάντα δίκιο, αλλά να μπορείς να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη χωρίς βάρος. Κι αυτό, καμιά φορά, είναι η πιο ώριμη μορφή αγάπης που μπορείς να προσφέρεις — σε σένα και σε εκείνον.

Κεντρική εικόνα και εικόνα άρθρου: iStock