Πόσο «μαζί» είστε στα όνειρά σας; Η σημασία της κοινής πορείας στη σχέση

Όταν σκέφτεσαι τον άνθρωπό σου, τι είναι αυτό που σε κέρδισε στην αρχή; Ήταν ότι του μοιάζεις ή το ότι σου έμοιαζε ο τρόπος που διαφέρατε; Εδώ και χρόνια, οι ειδικοί στις σχέσεις αναρωτιούνται αν τελικά κρατάνε περισσότερο οι σχέσεις με κοινά ή αυτές με αντιθέσεις. Και η απάντηση, όπως πάντα, δεν είναι ούτε άσπρο ούτε μαύρο. Δεν είμαστε ποτέ εντελώς ίδιοι με τον άλλον, αλλά ούτε και εντελώς αντίθετοι. Όμως ξέρεις τι φαίνεται να παίζει τεράστιο ρόλο στη διάρκεια μιας σχέσης; Όχι τόσο το πόσο ίδιοι είστε, αλλά το πόσο εσύ νιώθεις ότι ο άλλος θέλει τα ίδια πράγματα με σένα. Όχι απαραίτητα στα λόγια, αλλά στην πράξη.

Δεν έχει σημασία μόνο τι κάνει, αλλά πώς το ερμηνεύεις

Μπορεί να κάνετε διαφορετική ζωή, να έχετε άλλες συνήθειες, άλλες παρέες ή άλλη ρουτίνα. Αν όμως εσύ πιστεύεις ότι ο άνθρωπός σου σε βοηθά να πετύχεις τους στόχους σου, αυτό φτάνει για να νιώσεις κοντά του. Οι έρευνες λένε ότι όταν νιώθουμε ικανοποίηση από μια σχέση, τείνουμε να βλέπουμε και τον άλλον πιο υποστηρικτικό. Δηλαδή, όσο πιο καλά περνάς στη σχέση, τόσο πιο πιθανό είναι να πεις «με καταλαβαίνει», ακόμη κι αν η συμβολή του στην πορεία σου είναι έμμεση. Και αυτή η αίσθηση λειτουργεί σαν φακός που χρωματίζει τη σχέση σου με θετικό τρόπο, ακόμα και σε μικρές ή αμφίβολες καταστάσεις.

Ο κοινός στόχος ως «κόλλα» στη σχέση

Φαντάσου ότι θέλεις να γίνεις πιο υγιής, να ξεκινήσεις άθληση ή να αλλάξεις τρόπο ζωής. Ο σύντροφός σου μπορεί να μην τρέχει δίπλα σου κάθε πρωί, αλλά μόνο και μόνο που σου προτείνει να φάτε μαζί πιο ελαφριά ή που δεν σε αποσυντονίζει με τις δικές του συνήθειες, εσύ μπορεί να τον νιώσεις σαν σύμμαχο. Και αυτό είναι αρκετό. Η υποστήριξη δεν χρειάζεται να είναι ηρωική, ούτε προφανής. Αρκεί να νιώθεις ότι είστε στην ίδια πλευρά. Αυτό που μας δείχνει η επιστήμη είναι πως η αίσθηση ότι ο άλλος σε βοηθά, ακόμα κι όταν δεν το κάνει συνειδητά, είναι από τους πιο δυνατούς προγνωστικούς παράγοντες για την ικανοποίηση στη σχέση.

Το feedback loop της σχέσης

Όσο πιο πολύ νιώθεις ότι ο σύντροφός σου βοηθά, τόσο περισσότερο θες κι εσύ να τον βοηθήσεις. Είναι σαν ένας κύκλος καλής θέλησης που ανατροφοδοτεί τη σχέση. Ακόμα και σε σενάρια που η βοήθεια είναι ασαφής ή μικρή, το πώς την ερμηνεύεις παίζει ρόλο. Αν η σχέση σου είναι σταθερή και ζεστή, τείνεις να βλέπεις και τα «ίσως» σαν «σίγουρα». Αν όμως υπάρχει απόσταση ή ψυχρότητα, ακόμα και ένα αθώο σχόλιο μπορεί να ακουστεί σαν εμπόδιο. Το να βλέπεις τον άλλον σαν συμπαίκτη και όχι σαν ανταγωνιστή ή θεατή στην προσωπική σου πορεία κάνει τεράστια διαφορά στην ποιότητα της σχέσης.

Σε έναν κόσμο γεμάτο υποχρεώσεις και εξωτερικά άγχη, το να νιώθεις ότι είστε στην ίδια μεριά του γηπέδου είναι παρηγορητικό. Δε χρειάζεται να έχετε τις ίδιες απόψεις για όλα, αλλά χρειάζεται να πιστεύεις ότι ο άλλος νοιάζεται για τα δικά σου «θέλω». Η ψυχολογική αλήθεια είναι πως δεν αγαπάμε απλώς αυτόν που μας βοηθά, αλλά και αυτόν που νομίζουμε πως μας βοηθά. Κι αυτό, τελικά, είναι αρκετό για να κρατήσει μια σχέση δυνατή. Όχι γιατί όλα είναι τέλεια, αλλά γιατί εσύ βλέπεις τον άλλον με το βλέμμα κάποιου που θέλει να μοιραστεί τη διαδρομή. Και αυτό κάνει τη μεγαλύτερη διαφορά από όλες.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock