Πότε η αμφιθυμία στη σχέση σου είναι καμπανάκι;

Ας το παραδεχτούμε, δεν υπάρχει σχέση χωρίς σκαμπανεβάσματα. Θα υπάρξουν μέρες που θα τον αγαπάς λίγο παραπάνω και άλλες που θα τον κοιτάς και θα αναρωτιέσαι τι ακριβώς κάνετε μαζί. Αυτό, όσο κι αν σε ταράζει, είναι πιο φυσιολογικό απ’ όσο νομίζεις. Το λένε και οι επιστήμονες. Η αμφιθυμία, δηλαδή το να έχεις ανάμεικτα συναισθήματα για τον σύντροφό σου, δε σημαίνει απαραίτητα ότι ήρθε η ώρα να μαζέψεις τα πράγματά σου. Υπάρχουν όμως στιγμές που αυτή η αμφιθυμία μπορεί να είναι σημάδι ότι κάτι βαθύτερο δεν πάει καλά. Και κάπου εκεί αρχίζει η πραγματική ενδοσκόπηση.

Οι τέσσερις μορφές αμφιθυμίας στις σχέσεις

Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Social Psychological and Personality Science ανέλυσε τέσσερις τύπους αμφιθυμίας. Όχι, δεν είναι όλα απλά θέμα «δεν είμαι σίγουρη». Έχουμε πρώτα την αντικειμενική αμφιθυμία, που είναι η συνύπαρξη δυνατών θετικών και αρνητικών συναισθημάτων. Μετά έρχεται η υποκειμενική αμφιθυμία, δηλαδή όταν εσύ η ίδια νιώθεις τη σύγκρουση και τη βιώνεις έντονα. Υπάρχει και η ρητή-άδηλη αμφιθυμία, όταν δηλώνεις κάτι αλλά μέσα σου αισθάνεσαι αλλιώς. Τέλος, η άδηλη αμφιθυμία, που είναι πιο υποσυνείδητη. Όλες αυτές δεν επηρεάζουν εξίσου τη σχέση. Το πιο κρίσιμο φαίνεται να είναι όταν εσύ η ίδια συνειδητοποιείς το μπέρδεμα που νιώθεις. Όταν είσαι ξύπνια το βράδυ και σκέφτεσαι «Τον αγαπάω αλλά…». Εκεί, λένε οι ειδικοί, αρχίζει να χτυπάει το καμπανάκι.

Γιατί η επίγνωση σε φθείρει περισσότερο

Το εντυπωσιακό στοιχείο από την έρευνα είναι πως η συνειδητή αμφιθυμία επηρεάζει αρνητικά όχι μόνο τη σχέση, αλλά και τη ψυχική σου υγεία. Όταν ξέρεις ότι είσαι διχασμένη, όταν κάθε φορά που γελάτε σκέφτεσαι «ναι, αλλά τις προάλλες είπε αυτό που με πείραξε», το μυαλό σου δεν ξεκουράζεται. Η εσωτερική σύγκρουση γίνεται μόνιμος θόρυβος στο παρασκήνιο. Δε σου φτάνουν όλα όσα έχεις στο κεφάλι σου, κουβαλάς και μια μόνιμη αμφιβολία για το πιο σημαντικό σου πρόσωπο. Και αυτό έχει κόστος. Το σώμα σου αγχώνεται, η διάθεσή σου πέφτει, η καθημερινότητά σου γίνεται θολή.

Πότε είναι ώρα να ανησυχήσεις

Το ότι έχεις ανάμεικτα συναισθήματα δε σημαίνει πως πρέπει να δραπετεύσεις από τη σχέση. Το πρόβλημα αρχίζει όταν αυτή η αμφιθυμία γίνεται μόνιμη κατάσταση. Όταν οι στιγμές χαράς δεν καταφέρνουν να σβήσουν το εσωτερικό μούδιασμα. Όταν νιώθεις ότι, αντί να σε εξελίσσει, η σχέση σε κρατά πίσω. Όταν αρχίζεις να ρίχνεις την ευθύνη σε σένα γιατί «κάτι δεν πάει καλά» και δε βλέπεις πως απλώς η σύνδεση μπορεί να έχει χαθεί. Τότε, ίσως χρειαστεί να δεις τα πράγματα όπως είναι. Όχι όπως εύχεσαι να είναι. Και αν η σχέση σου σου κάνει περισσότερο κακό παρά καλό, δεν είναι ήττα να αποχωρήσεις. Είναι ωριμότητα.

Μέσα στις σχέσεις, πολλές φορές φοβόμαστε αυτά τα ανάμεικτα συναισθήματα γιατί μας ταρακουνούν. Μας αναγκάζουν να δούμε ολόκληρη την εικόνα – και τα καλά και τα δύσκολα – όχι μόνο τα ξεκάθαρα «ναι». Όμως δεν είναι τα ανάμεικτα συναισθήματα που καταστρέφουν τις σχέσεις, είναι το να τα αγνοούμε. Αν πιάνεις τον εαυτό σου να σκέφτεται συνεχώς «Ναι, αλλά…», τότε αξίζει να το συζητήσεις, πρώτα με σένα και μετά με τον σύντροφό σου. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι πιο ειλικρινές από το να ζεις σε μια συναισθηματική ομίχλη. Και ίσως, μέσα από αυτή τη δυσφορία, να βρεις ξανά την καθαρότητα που σου αξίζει.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock