Τα μικρά τελετουργικά που κρατούν ζωντανή μια σχέση

Οι σχέσεις δε χαλάνε από τη ρουτίνα, αλλά από την απουσία νοήματος. Το πρωινό καφεδάκι, το φιλί στην πόρτα, το μήνυμα “πώς πήγε η μέρα σου” μπορεί να μοιάζουν μικρά, όμως αυτά είναι που χτίζουν τη σύνδεση. Όχι οι μεγάλες εξορμήσεις ή τα δώρα. Οι μικρές, επαναλαμβανόμενες στιγμές είναι που δίνουν συνέχεια και ρυθμό. Αν όμως προσθέσεις σε αυτές λίγη πρόθεση, λίγη δημιουργικότητα, τότε μπαίνεις στο μαγικό πεδίο των τελετουργικών. Εκεί όπου η καθημερινότητα μετατρέπεται από «μια ακόμα μέρα» σε «μια ακόμα ευκαιρία να είμαστε μαζί».

Από τη ρουτίνα στο τελετουργικό

Ρουτίνα είναι να στρώνεις το τραπέζι κάθε βράδυ. Τελετουργικό είναι να ανάβεις ένα κερί, να βάζεις μουσική και να θυμάσαι γιατί τρως μαζί με τον άνθρωπό σου. Το πρώτο απλώς οργανώνει τη μέρα σου, το δεύτερο τη γεμίζει νόημα. Τα τελετουργικά δεν είναι πολυτέλεια για τους «ρομαντικούς», είναι τρόπος να θυμάσαι πως η αγάπη χρειάζεται συντήρηση. Όπως ποτίζεις ένα φυτό για να μη μαραθεί, έτσι κι εδώ χρειάζεται να δίνεις μικρά σήματα φροντίδας. Και δεν είναι μόνο τα μεγάλα, τύπου επέτειοι και γάμοι. Είναι το κοινό ντους μετά από μια κουραστική μέρα, το να αφήνεις λίγη οδοντόκρεμα στη βούρτσα του άλλου σαν συμβολικό «συγγνώμη», ή το να κάνεις μαζί κάτι που έχετε καθιερώσει μόνο οι δυο σας. Αυτές οι μικρές συνήθειες δημιουργούν κοινό έδαφος και οικειότητα, ακόμα κι όταν όλα γύρω αλλάζουν.

Πώς εξελίσσονται τα τελετουργικά με τον χρόνο

Στην αρχή μιας σχέσης, όλα είναι ιεροτελεστία από μόνα τους. Το πρώτο καφέ μαζί, οι βόλτες, τα μηνύματα που κρατάς στο κινητό. Όμως όσο περνάει ο καιρός, η καινοτομία χάνεται και η πρόθεση είναι αυτή που κρατά ζωντανή τη φλόγα. Εκεί χρειάζονται νέα τελετουργικά, όχι για να αναπαράγεις το παλιό πάθος αλλά για να το μεταμορφώσεις σε κάτι βαθύτερο. Μπορεί να είναι ένα πρωινό της Κυριακής που πάντα τρώτε έξω, ένα βραδινό μπάνιο με μουσική, ένα κοινό email όπου γράφετε μόνο όμορφα πράγματα ο ένας για τον άλλον. Αν έχετε παιδιά, τα τελετουργικά είναι η γέφυρα που σας ξανασυνδέει με τη συντροφικότητα. Όταν πέφτουν για ύπνο, αλλάζεις ρούχα, βάζεις κρασί και θυμάσαι πως δεν είστε μόνο γονείς. Αυτά τα μικρά περάσματα είναι οι στιγμές που σας ξαναφέρνουν στο «εμείς».

Τα τελετουργικά του τέλους και της αρχής

Όσο κι αν πονάει, τα τελετουργικά έχουν θέση και στο τέλος μιας σχέσης. Είναι ο τρόπος που η ψυχή καταλαβαίνει ότι κάτι έκλεισε. Να δώσεις πίσω τα πράγματα, να αλλάξεις σεντόνια, να καθαρίσεις τον χώρο από το παλιό. Αυτά δεν είναι απλώς πρακτικά βήματα, είναι μικρές τελετές αποχαιρετισμού. Και μετά έρχονται τα τελετουργικά του εαυτού: ένα ημερολόγιο, μια νέα δραστηριότητα, μια βόλτα μόνος σου κάθε εβδομάδα. Είναι αυτά που σε βοηθούν να θυμηθείς ποιος είσαι χωρίς τον άλλον. Η αγάπη δεν τελειώνει, απλώς αλλάζει μορφή. Και μέσα από τις πράξεις που της δίνεις σχήμα, μαθαίνεις ξανά να στέκεσαι και να αγαπάς.

Οι σχέσεις δε χρειάζονται μυστικά ούτε μαγικά φίλτρα, χρειάζονται επίγνωση. Τα τελετουργικά είναι η γλώσσα της αγάπης στην πράξη, όχι στα λόγια. Δεν έχουν να κάνουν με την τέλεια σκηνοθεσία, αλλά με την πρόθεση πίσω από κάθε κίνηση. Το πώς θα φτιάξεις εκείνη την καθημερινή στιγμή που λέει στον άλλον «σε βλέπω». Όσο κρατάς αυτή την πρόθεση ζωντανή, η σχέση σου θα έχει ρίζες και φτερά μαζί. Και το ωραίο είναι πως όσο εσύ αλλάζεις, τα τελετουργικά σου αλλάζουν μαζί σου. Γιατί τελικά, το νόημα δεν είναι να κρατήσεις τη σχέση «όπως ήταν», αλλά να συνεχίσετε να τη δημιουργείτε μαζί, κάθε μέρα από την αρχή.

Κεντρική εικόνα και εικόνα άρθρου: iStock