Yap-Trapping: Σου έχει τύχει να σου μιλάει ακατάπαυστα στο ραντεβού;

Αν έχεις βρεθεί ποτέ σε ραντεβού όπου ένιωσες ότι κάνεις guest εμφάνιση στην παράσταση του άλλου, τότε πιθανότατα έχεις πέσει θύμα του yap-trapping. Όρος φρέσκος, αλλά η συμπεριφορά παλιά: ο άλλος μιλάει χωρίς σταματημό, αναλύει την πρώην του, τα ταξίδια του, τα παιδικά του τραύματα και τις διατροφικές του συνήθειες, και εσύ εκεί, να χαμογελάς ευγενικά, ενώ μέσα σου ουρλιάζεις. Σε αυτό το κείμενο θα δεις γιατί συμβαίνει αυτό, πώς να το αναγνωρίσεις εγκαίρως και, κυρίως, τι μπορείς να κάνεις χωρίς να νιώσεις αγενής ή ενοχλητικός.

Τι είναι τελικά το yap-trapping;

Το yap-trapping είναι όταν το άλλο άτομο στο ραντεβού μονοπωλεί τον λόγο, χωρίς να σε αφήνει να πάρεις ανάσα ή να συμμετέχεις πραγματικά στη συζήτηση. Δεν πρόκειται για μια κουβέντα που ρέει αβίαστα, αλλά για μονόλογο με στάσεις για ανάσα μόνο. Και παρόλο που ίσως σου φαίνεται αθώο ή απλώς σημάδι ενθουσιασμού, στην πραγματικότητα δείχνει έλλειψη ενσυναίσθησης και ισορροπίας στη δυναμική. Ο yap-trapper συνήθως δεν ενδιαφέρεται να σε γνωρίσει, αλλά να «ξεφορτωθεί» την προσωπική του ιστορία. Μπορεί να είναι αγχωμένος, να θέλει να εντυπωσιάσει ή απλώς να έχει μάθει να λειτουργεί μόνο ως αφηγητής και όχι ως συνομιλητής.

Πώς σε κάνει να νιώθεις (και γιατί έχει σημασία)

Δεν είναι απλώς ενοχλητικό, είναι ψυχολογικά εξαντλητικό. Όταν βρίσκεσαι στην άλλη πλευρά του yap-trapping, αρχίζεις να αισθάνεσαι αόρατος. Η ανάγκη σου να συνδεθείς και να ακουστείς μένει ανεκπλήρωτη. Και όσο πιο πολύ συνεχίζεται, τόσο περισσότερο σε τυλίγει ένα αίσθημα «κολλήματος» ευγένειας. Δε θέλεις να φανείς αγενής, άρα παραμένεις ευχάριστος, γελάς, κάνεις ερωτήσεις για να συμμετάσχεις, αλλά καταλήγεις να επιβιώνεις και όχι να απολαμβάνεις. Αυτό δεν είναι απλώς μια κακή εμπειρία ραντεβού, είναι κάτι που σε επηρεάζει και στις επόμενες σου αλληλεπιδράσεις, κάνοντάς σε να αμφισβητείς τις δικές σου ανάγκες ή να σκέφτεσαι μήπως εσύ είσαι «δύσκολος».

Τι μπορείς να κάνεις χωρίς να το παίξεις αγενής

Αν έχεις ήδη βρεθεί σε μια τέτοια κατάσταση, υπάρχουν τρόποι να ανακτήσεις την ισορροπία χωρίς να γίνεις αγενής ή απότομος. Πρώτον, δοκίμασε να αλλάξεις τη ροή της κουβέντας με μια ερώτηση που επιστρέφει το ενδιαφέρον σε εσένα. Κάτι απλό, όπως «Ενδιαφέρον αυτό που λες, ξέρεις μου θυμίζει κάτι που μου συνέβη εμένα πρόσφατα…». Αν το άτομο συνεχίσει να μιλάει μόνο για τον εαυτό του, τότε αξίζει να εξετάσεις αν αυτό είναι πράγματι το είδος επικοινωνίας που σου ταιριάζει. Και αν δεν είσαι έτοιμος να το πεις εκείνη τη στιγμή, μπορείς απλώς να μειώσεις το χρόνο που αφιερώνεις σε τέτοιες συναναστροφές. Η ευγένεια δε σημαίνει ότι πρέπει να αυτοθυσιαστείς.

Γιατί είναι σημαντικό να το εντοπίζεις από νωρίς

Το yap-trapping μπορεί να είναι απλώς μια ενοχλητική συμπεριφορά στο πρώτο ραντεβού, αλλά σε βάθος χρόνου, όταν παραβλέπεται, μπορεί να οδηγήσει σε σχέσεις χωρίς συναισθηματική αμοιβαιότητα. Η αρχή κάθε σχέσης δείχνει δυναμικές που, αν δεν εντοπιστούν έγκαιρα, παγιώνονται. Όταν κάποιος δε σε ρωτάει ποτέ πώς νιώθεις, τι σκέφτεσαι ή τι σε ενδιαφέρει, αυτό δεν είναι απλώς ατυχές, είναι ανθυγιεινό. Δεν έχει να κάνει μόνο με την κουβέντα. Έχει να κάνει με τον χώρο που σου δίνεται μέσα στη σχέση και με το αν αυτός ο χώρος είναι ανοιχτός για σένα ή αν πρέπει κάθε φορά να τον διεκδικείς. Όσο πιο νωρίς καταλάβεις ότι η φωνή σου δε χωράει, τόσο πιο εύκολα μπορείς να προστατεύσεις τον εαυτό σου από σχέσεις που σε στραγγίζουν αντί να σε τροφοδοτούν. Γιατί η ουσία δεν είναι μόνο να είσαι παρών, αλλά να είσαι και ακουστός. Και αν από την αρχή χρειάζεται να παλέψεις για να πεις μια πρόταση, φαντάσου πόσο δύσκολο θα είναι να μιλήσεις για κάτι που σε πονάει ή σε προβληματίζει.

Οι ανθρώπινες σχέσεις χτίζονται με αμοιβαιότητα, όχι με μονόλογους. Δε χρειάζεται να κάθεσαι σε ραντεβού που σε κάνουν να νιώθεις διακοσμητικό στοιχείο. Η επικοινωνία είναι χορός, όχι αγώνας ταχύτητας. Αν ο άλλος δε σου αφήνει χώρο να υπάρξεις, τότε δεν είναι απλώς πολυλογάς, είναι κάποιος που δε σε βλέπει πραγματικά. Και εσύ αξίζεις κάτι περισσότερο από αυτό. Αξίζεις να σε ακούν, να σε ρωτούν, να ενδιαφέρονται. Οπότε την επόμενη φορά που θα βρεθείς απέναντι σε κάποιον που απλώς «μιλάει», δες το σαν ένδειξη, όχι σαν σύμπτωση. Μην φοβηθείς να πατήσεις pause. Γιατί η δική σου φωνή μετράει εξίσου.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock