Επιτυχημένη Συνεπιμέλεια: Όσα πρέπει να κάνεις για να νιώθει ασφάλεια το παιδί σου

Μπορεί να μην είστε πια μαζί, αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο. Το παιδί σας θα σας ενώνει για πάντα. Κι αν νόμιζες ότι ο χωρισμός θα σε απαλλάξει από τις διαφωνίες και τις εντάσεις, τότε μάλλον δεν είχες φανταστεί τι σημαίνει πραγματικά η συνεπιμέλεια. Το να είσαι “ομάδα” με κάποιον που κάποτε αγαπούσες και τώρα… άντε να πούμε πως δεν τρέφεις τα καλύτερα αισθήματα, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όμως, γίνεται. Και αν γίνει καλά, μπορεί να αλλάξει ολόκληρη τη ζωή του παιδιού σου. Και τη δική σου.

Δεν είστε πια ζευγάρι, αλλά είστε ομάδα

Το πιο βασικό που πρέπει να θυμάσαι είναι ότι εσύ και ο άλλος γονιός δεν είστε αντίπαλοι. Μπορεί να μην τον θες ούτε ζωγραφιστό, αλλά για το παιδί σας είστε οι δύο πιο σημαντικοί άνθρωποι στον κόσμο. Κάθε φορά που αφήνεις την πίκρα να μιλήσει αντί για εσένα, το παιδί σου το εισπράττει. Κι αυτό πονάει. Δούλεψε με τον εαυτό σου για να αποδεχτείς πως ο ρόλος του πατέρα ή της μητέρας είναι ανεξίτηλος, και ο σεβασμός σου προς αυτό τον ρόλο είναι δώρο για το παιδί σου. Όχι για τον άλλον.

Όταν εκείνος σε εξοργίζει, σκέψου τι πυροδοτείται μέσα σου

Δεν είναι δουλειά σου να αλλάξεις τον πρώην. Μπορεί να θες να του δείξεις πώς να είναι καλύτερος γονιός, αλλά αυτό είναι μάταιο. Το μόνο που έχεις τον έλεγχο είναι ο εαυτός σου. Ρώτα τον εαυτό σου τι σε ενοχλεί τόσο πολύ, ποια ανάγκη σου μένει ακάλυπτη, τι παλιές πληγές ξύνονται. Όταν αρχίσεις να κατανοείς αυτά, θα αντιδράς λιγότερο παρορμητικά και περισσότερο συνειδητά. Κι εκεί αρχίζει η πραγματική δύναμη.

Η παιδική πίστη είναι κυμαινόμενη – και αυτό είναι ΟΚ

Το παιδί σου δε σε απορρίπτει όταν περνάει φάσεις που προτιμά τον άλλον γονιό. Μπορεί απλώς να προσπαθεί να νιώσει ασφαλές σε μια νέα πραγματικότητα. Μη ζηλεύεις τον ενθουσιασμό του για την εβδομάδα με τον μπαμπά. Μη μετράς τον χρόνο ή τις αγκαλιές. Αγάπα το παιδί σου χωρίς όρους. Και δείξε ανοιχτά πως χαίρεσαι που περνάει καλά με τον άλλον. Δεν θα το ξεχάσει ποτέ αυτό. Η γενναιοδωρία σου θα γίνει η βάση της συναισθηματικής του ωριμότητας.

Το “δίκαιο” είναι παγίδα

Αν μπεις στο τριπάκι του “είναι άδικο που εκείνος έχει τα παιδιά παραπάνω” ή “γιατί να πάνε διακοπές με αυτήν κι όχι με εμένα”, τότε το παιδί γίνεται αντικείμενο διεκδίκησης. Όμως δεν είναι τρόπαιο. Είναι άνθρωπος. Μην προσπαθείς να κερδίσεις πόντους, προσπαθώντας να κρατήσεις λογαριασμό. Δώσε σημασία σε αυτό που πραγματικά μετράει. Όχι σε ποιο σπίτι διαβάζει καλύτερα, αλλά αν νιώθει ήρεμο, αν μπορεί να αγαπά και τους δύο χωρίς ενοχές.

Δεν υπάρχει τέλεια συνεπιμέλεια, όπως δεν υπάρχει και τέλειος γονιός. Υπάρχει όμως επιλογή. Να διαλέξεις κάθε μέρα τον δρόμο της σύνδεσης και της πρόθεσης. Να βλέπεις τον άλλον γονιό σαν σύμμαχο για την ψυχική υγεία του παιδιού σου, ακόμα κι αν δεν θες να τον δεις μπροστά σου. Αν γεμίζεις τον “αέρα” ανάμεσά σας με κατανόηση, υπομονή και, ναι, λίγη αγάπη, το παιδί σου θα το αισθανθεί. Και αυτή η αίσθηση ασφάλειας είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορείς να του κάνεις.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock