Πίσω από τα στολίδια: Τι βοηθάει πραγματικά μια οικογένεια στις γιορτές

Οι γιορτές έχουν έναν περίεργο τρόπο να σε βάζουν σε mood λαμπιόνια και ταυτόχρονα σε mood «να κρυφτώ κάτω από το πάπλωμα μέχρι τον Γενάρη». Είναι η εποχή που όλοι γύρω σου μιλούν για μαγεία, αλλά εσύ τρέχεις να προλάβεις λίστες, σχολικές γιορτές, δώρα και οικογενειακές ισορροπίες που καμιά φορά θυμίζουν ακροβατικό νούμερο. Κι όμως, μέσα σε όλη αυτή την αναμπουμπούλα, υπάρχει χώρος για κάτι πιο ελαφρύ, πιο ανθρώπινο και ίσως πιο ουσιαστικό από ένα τέλειο τραπέζι ή μια φανταστική φωτογραφία με matching πυτζάμες. Το ζητούμενο δεν είναι να επιβιώσεις τις γιορτές, αλλά να τις νιώσεις.

Όταν οι γιορτές δεν είναι πάντα… γιορτές

Κάθε οικογένεια κουβαλάει τα δικά της. Μπορεί να είναι θλίψη για έναν άνθρωπο που λείπει, μπορεί να είναι εξουθένωση από μια δύσκολη χρονιά, μπορεί να είναι η πίεση μιας αλλαγής που ακόμα δεν έχει βρει τον ρυθμό της. Αν αφήσεις λίγο χώρο σε αυτά, θα ανακαλύψεις ότι δεν χαλάνε τις γιορτές, τις κάνουν πιο αληθινές. Το να αναγνωρίζεις τα συναισθήματά σου, να μιλάς για όσα σε βαραίνουν και να μην προσποιείσαι ότι όλα είναι τέλεια, λειτουργεί σαν μια μικρή λύτρωση. Είναι ο τρόπος να σπάσει η ψεύτικη λάμψη και να χωρέσει μέσα της κάτι πραγματικό.

Οι παραδόσεις ξαναγράφονται όταν αλλάζει η ζωή σου

Οι οικογενειακές παραδόσεις έχουν την ομορφιά τους, αλλά καμιά φορά σε κρατούν εγκλωβισμένο σε μια εικόνα που δεν ταιριάζει πια στη ζωή σου. Ναι, είναι ωραία η συνταγή της γιαγιάς και το καθιερωμένο ρεβεγιόν, αλλά εξίσου ωραίο είναι να δημιουργείς νέους τρόπους να είσαι με τους δικούς σου. Αν η οικογένειά σου άλλαξε, αν μεγάλωσε, αν χωρίστηκε σε δύο σπίτια, αν μπήκε ένα νέο μέλος ή αν έκλεισε ένας δύσκολος κύκλος, τότε οι γιορτές μπορούν να προσαρμοστούν σε αυτό. Στο τέλος της ημέρας σημασία έχει να φτιάχνεις στιγμές που έχουν νόημα για εσένα και όχι να αναπαράγεις τελετουργίες που δεν σε ακουμπάνε πια.

Η ηρεμία δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη

Οι γιορτές μπορούν εύκολα να γίνουν πεδίο μάχης. Από τις απαιτήσεις των συγγενών μέχρι τις προσδοκίες των παιδιών και το οικονομικό στρες, είναι εύκολο να χάσεις την ουσία. Το να βάζεις όρια δεν σε κάνει σκληρό, σε κρατάει λειτουργικό. Όταν προστατεύεις τον χρόνο σου και δεν επιτρέπεις την ενέργειά σου να χαθεί σε υποχρεώσεις που δεν σε εξυπηρετούν, βοηθάς τελικά όλη την οικογένεια. Η ηρεμία είναι σαν τη βάση σε ένα καλό γλυκό, δε φαίνεται πάντα, αλλά κρατάει όλο το υπόλοιπο όρθιο.

Στο τέλος, αυτό που μένει δεν είναι οι στολισμένες πόρτες ούτε οι τέλειες φωτογραφίες. Είναι οι μικρές στιγμές που είχαν νόημα, ακόμη κι αν ήταν ακατάστατες, δύσκολες ή απλές. Οι γιορτές δε χρειάζεται να είναι επιβεβαίωση ότι τα έχεις όλα υπό έλεγχο, μπορούν να είναι ένας μικρός σταθμός όπου θυμάσαι ότι είσαι άνθρωπος και ότι η οικογένεια δε χρειάζεται τελειότητα, χρειάζεται παρουσία. Κι αν το κρατήσεις αυτό μέσα στη χρονιά, τότε ίσως οι επόμενες γιορτές να μοιάζουν λίγο πιο ανάλαφρες και αρκετά πιο δικές σου.

Κεντρική εικόνα και εικόνα άρθρου: iStock