Εβελίνα Παπούλια: Η κατάθλιψη στους «Δύο Ξένους» και η δίκη Φιλιππίδη – «Ήταν δύσκολο για μένα»

Η Εβελίνα Παπούλια βρέθηκε καλεσμένη στο podcast της Άννας Μαρίας Βέλλη στο κανάλι της στο Youtube. Η αγαπημένη ηθοποιός μίλησε για όλα, για το θέατρο και την επαγγελματική της πορεία, τις κακοποιητικές συμπεριφορές αλλά και την περίοδο που ήταν πρωταγωνίστρια στους «Δύο Ξένους».

«Ο πρώτος μου ρόλος στο θέατρο ήταν με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο «Ωραία μου κυρία». Η Αλίκη ήταν πολύ δοτική με όλες μας, μας είχε συστήσει σε πολλές δουλειές, ήταν ένα πολύ ωραίο ξεκίνημα. Ήταν ένας πολύ σπουδαίος άνθρωπος για μένα, πραγματικά της χρωστάω πολλά, δηλαδή και την πρώτη μου δουλειά στην τηλεόραση. Εκείνη με σύστησε και πήγα, πέρασα ακρόαση. Ο Γιώργος Λεμπέσης ήταν ο μέντοράς μου, όταν πήρε την Αλίκη τηλέφωνο του είπε ότι είμαι καλή και να με πάρει. Υπήρχε κάτι θετικό γύρω από όλη αυτή τη διαδικασία» αποκάλυψε για την πρώτη της συνεργασία με την σπουδαία ηθοποιό του ελληνικού κινηματογράφου.

Οι κακοποιητικές συμπεριφορές στο θέατρο

«Έχουν αλλάξει τα πράγματα, η εποχή. Δεν θα μιλήσω για τα χοντρά πράγματα, παρενοχλήσεις και τα λοιπά αλλά στον τρόπο συμπεριφοράς και στο πως εκφράζονταν τότε οι σκηνοθέτες. Υπήρχε ένας συγκεκριμένος τρόπος αυστηρότητας, το οποίο μπορεί να είναι και εξευτελιστικός πολλές φορές. Ήμασταν πιο σκληραγωγημένοι σε κάποια πράγματα, δεν χρειαζόταν, παρόλα αυτά έτσι είχαν εκπαιδευτεί. Ήταν ένα παρανοϊκό σύστημα που έλεγε έτσι πρέπει να εκπαιδεύσεις τον άλλον.

Τώρα αυτό έχει αλλάξει και καλά έχει κάνει, απλά νομίζω πως οι άνθρωποι δεν είναι πια σκληραγωγημένοι στα άσχημα. Ήμασταν πιο χοντρόπετσοι. Οι άνθρωποι έχουν εξευγενιστεί και αυτό είναι πιο ξεκούραστο, έχω πλέον την τύχη να ζω ταυτόχρονα και αυτή την αλλαγή και να καταλαβαίνω ότι η καλοσύνη και η όμορφη συμπεριφορά κάνει τον άνθρωπο να ανθίζει περισσότερο και να μη λειτουργεί με τον θυμό. Έβαζα από μικρή όρια, ήμουν κόφτης» τόνισε η Εβελίνα Παπούλια.

Η περίοδος των «Δύο Ξένων»

«Δεν έχω κουραστεί να με ρωτάνε για τους Δυο Ξένους. Δεν είναι ευχάριστο να μη γνωρίζουν τίποτα από τα άλλα πράγματα που έχω κάνει αλλά από την άλλη για να έχει αγαπήσει κάποιος τόσο πολύ αυτό και να στέκεται εκεί εμένα με τιμάει. Κάναμε κάτι που έχει μείνει, είναι κλασσικό πλέον. Δεν το περιμέναμε κιόλας, οπότε το να συντηρείται μία επιτυχία στη διάρκεια των χρόνων είναι πάρα πολύ ωραίο. Ήταν μια εποχή σημαντική, ένα διαβατήριο, ήταν η εξέλιξή μου μετά από αυτό.

Αρνήθηκα δουλειές μετά από τη σειρά που έμοιαζαν με τους Δυο Ξένους. Έμαθα πάρα πολλά πράγματα για μένα με πολλές δυσκολίες. Ήταν μια πολύ σημαντική περίοδος. Ήξερα ότι θα κάνει επιτυχία, αλλά δεν φανταζόμασταν αυτή την επιτυχία. Είχα κλείσει άλλη σειρά αλλά την ακύρωσα για να κάνω τους Δυο Ξένους» αποκαλύπτει η Εβελίνα Παπούλια.

«Δεν ίσχυε ότι αντέγραφα την Ελένη Μενεγάκη, δεν είμαι πολύ καλή στην αντιγραφή. Δεν είμαι καλή στις μιμήσεις. Ο Αλέξανδρος Ρήγας έγραφε πάνω στην Ελένη, αλλά εγώ δεν είχα το προφίλ της Ελένης, νομίζω θα το καταλάβει κάποιος ότι δεν πάτησα εκεί. Έβγαζα τη δική μου τρέλα σε ένα πρωινό που είχε μουσική και χορό. Δεν είχα δει τα επεισόδια τότε, δεν καταλάβαινα γιατί είχε τόση επιτυχία, έλεγα τι έχουν πάθει, έχουν τρελαθεί; Μια σειρά είναι. Δεν μπορούσα να περάσω τον δρόμο, ήταν πολύ έντονα τα πράγματα» περιγράφει η ηθοποιός.

«Η μόνη περίοδος που είχα κατάθλιψη ήταν στους Δυο Ξένους. Ζούσα ένα δράμα. Ήμασταν πολύ αθώοι τότε, οτιδήποτε γραφόταν αρνητικό, ήταν πολύ βαρύ. Δεν ξέραμε να το διαχειριστούμε. Έλεγα αφού δεν με ξέρουν γιατί μου φέρονται έτσι; Τώρα δεν με ασχολούμαι καν με το τι γράφουν. Ασχολούμαι με αυτά που μου αρέσουν εμένα» εξομολογείται η Εβελίνα Παπούλια.

Για τη δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη απάντησε: «Δεν έχω βγει στην τηλεόραση να μιλήσω για αυτό. Ήξεραν για το γεγονός και μου ζητήθηκε να πάω στο δικαστήριο για να γίνει μια σκιαγράφηση προσωπικότητας. Δεν πήγα γιατί θέλω το καλό ή το κακό κάποιου. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα πω τι πάω να μπλέξω. Αν πρέπει να βοηθήσω σε κάτι και θεωρώ ότι είναι σωστό να το κάνω, θα το κάνω και με όποιο κόστος. Δεν μετανιώνω ποτέ για την επιλογή αν νιώθω αυτό που κάνω είναι σωστό. Δεν φοβήθηκα τίποτα, ήρθα όμως αντιμέτωπη με ένα πράγμα το οποίο ήταν πολύ δύσκολο για μένα από χαρακτήρα.

Είμαι ένας άνθρωπος που δεν θα εκθέσω κάποιον. Μου ήταν δύσκολο το να εκθέσω κάτι. Ένιωθα σαν μαρτυριάρα. Σαν να μαρτυράω κάτι, αυτό λοιπόν ήταν ένας αγώνας που είχα να κάνω με τον εαυτό μου στο να νιώσω ότι δεν μαρτυράω κάτι, αλλά λέω κάποια πράγματα και οι άλλοι θα κρίνουν αν έχει κάποια αξία ή είναι ανάξια λόγου».

«Θεωρώ ότι είναι ένας εξαιρετικά έξυπνος άνθρωπος, θα γίνει πολύ καλύτερος. Θέλω να το πιστεύω. Δεν πιστεύω στο κακό των ανθρώπων. Πήγα για να πω την ιστορία μου, δεν κρίνω κανέναν. Δεν θεωρώ ότι είμαι αυτή που πρέπει να κρίνει τους άλλους. Να κρίνω ποιον; Δεν θέλω να είμαι ένας άνθρωπος που ο άλλος θα μου ζητήσει βοήθεια και δεν θα απλώσω το χέρι μου. Αν αυτό που στοίχισε ή θα μου στοιχίσει κάτι στη δουλειά, αυτός που δεν θα με πάρει στη δουλειά σημαίνει ότι έχει τη φωλιά του λερωμένη. Δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Θα γίνουν σφάλματα και λάθη αλλά πρέπει να υπάρχει και ένα κριτήριο. Πάντα όλη μου τη ζωή αν έκανε κάποιος κάτι δεν το έπαιρνα προσωπικά, έλεγα κάποιο θέμα υπάρχει, είναι δικό του πρόβλημα» κατέληξε η Εβελίνα Παπούλια.