Ευγενία Σαμαρά: Η εξομολόγηση για τη ψυχοθεραπεία και την απώλεια του πατέρα της – «“Άδειασα” ξαφνικά»

Τον γύρο του διαδικτύου έκανε πριν από λίγες ημέρες η είδηση ότι η Ευγενία Σαμαρά και ο επί εννέα χρόνια σύντροφός της Γιάννης Ποιμενίδης αποφάσισαν να τραβήξουν χωριστούς δρόμους.

Οι δυο τους αποτελούσαν ένα από τα πιο όμορφα και αγαπημένα ζευγάρια της ελληνικής showbiz και τίποτα δεν προμήνυε τον χωρισμό τους.

Παρ’ όλα αυτά μέχρι σήμερα, κανείς από τους δύο δεν έχει απαντήσει ανοιχτά για όσα γράφτηκαν, γύρω από τον χωρισμό τους.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε η Ευγενία Σαμαρά στο Down Town Κύπρου και στον δημοσιογράφο Γιάννη Χατζηγεωργίου, η ίδια δεν έκανε καμία αναφορά στον Γιάννη Ποιμενίδη και στον χωρισμό τους,  ενώ παραδέχτηκε πως στο κομμάτι του έρωτα της αρέσει να αφήνεται. (δες εδώ τι δήλωνε κατά καιρούς το ζευγάρι)

Οι μεγαλύτερες δυσκολίες που βίωσες στη ζωή σου, σε τι αφορούν;

Η μεγαλύτερη δυσκολία που βίωσα ποτέ ήταν η απώλεια του πατέρα μου, πριν από ένα χρόνο περίπου… «Άδειασα» ξαφνικά και ένιωσα συναισθήματα που δεν μπορώ να στα περιγράψω. Για μένα, ωστόσο, είναι σήμερα απελευθερωτικό το ότι τα είχα πει όλα με τον μπαμπά μου, όταν έπρεπε… Ήμασταν πολύ συνδεδεμένοι, είχαμε πολύ ωραία σχέση – είμαι πολύ τυχερή για όλα όσα μου έδωσε…

Όλα τ’ άλλα δεν είναι τίποτα μπροστά σ’ αυτό το γεγονός, όλα εκμηδενίζονται. Τα δύσκολα είναι μόνο αυτά που δεν αλλάζουν… Με τον καιρό, βέβαια, μαλακώνει αυτό το γεγονός, αλλά δεν μπορεί ποτέ να ξεπεραστεί. Θα είναι πάντα εκεί! Είναι έτσι κι αλλιώς μέσα μου συνεχώς, και μου λείπει, μου λείπει πολύ. Είναι αυτή η επαφή…

Ποιες είναι οι «σταθερές» σου στη ζωή, Ευγενία;

Οι μόνες «σταθερές» που θέλω να έχω στη ζωή, είναι οι δικοί μου άνθρωποι! Γιατί τίποτ’ άλλο δεν μπορεί να είναι σταθερό. Νομίζουμε πως έχουμε τον έλεγχο σε πολλά, αλλά αυτό είναι μια ψευδαίσθηση.

Έτσι όπως μου τα λες όλα… Έχεις πάει ποτέ σε ψυχολόγο;

Ναι, έχω κάνει ψυχοθεραπεία αρκετά χρόνια. Και πάντα υπάρχει κάτι στη ζωή μου που έχει να κάνει με αυτοβελτίωση, με μια «γνωριμία» καλύτερη με τον εαυτό μου.

Το σημαντικότερο που έμαθες μέσα από αυτή τη διαδικασία για σένα, ποιο ήταν;

Το να χάνω τον έλεγχο για να τον ξαναβρίσκω μετά. Σαν εκείνο το παλιό κινέζικο ρητό που λέει πως αν προσπαθήσεις να κολυμπήσεις μέσα σε ένα ποτάμι με μεγάλη ροή για να σωθείς, μάλλον θα πνιγείς – αλλά αν αφεθείς στη ροή, μετά πολύ πιο εύκολα θα μπορέσεις να ελέγξεις τα πράγματα. Αυτό, με την πάροδο του χρόνου, προσπαθώ να το κάνω βίωμά μου – αφήνομαι συχνά, για να με ξαναβρίσκω μετά.

Γενικά, αφήνεσαι στους ανθρώπους;

Επιδιώκω να το κάνω πιο συχνά όσο περνάει ο καιρός, αν και δεν είναι κάτι που με χαρακτηρίζει. Θέλω να αλλάζω, να εξελίσσομαι.

Στον έρωτα αφήνεσαι;

Μετά από κάποιο διάστημα, ναι. Και εκεί θέλω να αφήνομαι.