Λάκης Γαβαλάς: «Προτίμησα να επενδύσω στη δουλειά μου. Κάποιοι επωφελήθηκαν και χειροκρότησαν και κάποιοι έφτυσαν!»

Απρόβλεπτος, μοναδικός, εκκεντρικός, δαιμόνιος, ευφυής αλλά και βαθύτατα πικραμένος από όσα έζησε μετά τη δικαστική του περιπέτεια, ο Λάκης Γαβαλάς πόζαρε απαστράπτων στο φακό του Βάνια Ξύδα, με styling που μόνο εκείνος ξέρει να κάνει καλύτερα και μίλησε έξω από τα δόντια για όλα, στο χριστουγεννιάτικο τεύχος του περιοδικού Life Magazine.

Για τα παιδικά του βιώματα και την πρώτη του επαφή με τη μόδα: «Θυμάμαι ότι κάτω από το σπίτι μας εκεί που μέναμε στον Πειραιά είχαμε καταστήματα τα οποία και νοικιάζαμε και ένα από αυτά ήταν ενός υποδηματοποιού. Όποτε έτσι, από τα 14 μου, μπορούσα κιόλας να κάνω τα παπούτσια μου sur mesure. Mάλιστα βάζαμε πέταλα μπροστά και πίσω γιατί μου άρεσε να περπατάω και να κάνω θόρυβο από τόσο μικρός! Και η μητέρα μου μου έλεγε: «παιδί μου αφού έχουμε παραπάνω από ένα ζευγάρι παπούτσια δεν τα χρειάζεσαι αυτά…». Αυτό ήταν το πρώτο κομμάτι που έπαιξε καταλυτικό ρόλο. Το δεύτερο ήταν σε ηλικία 16 χρόνων, όταν βρήκα ένα ραφτάδικο στην ίδια περιοχή και ξεκίνησα να ράβω τα ρούχα μου εκεί. Άρα από τα 14 ασχολούμαι με το styling και τη μόδα, όχι μόνο επειδή μου άρεσε αλλά και επειδή λόγω του ότι ήμουν τόσο αδύνατος. Βλέπετε οι γονείς μου με μεγάλωσαν με μαντζούνια και ειδικές διατροφές για να είμαι αδύνατος, με αποτέλεσμα να μη βρίσκω ρούχα στο μέγεθός μου».

Για τη μεγάλη ζωή που έζησε, τη χλιδή και τις δυσκολίες: «Η ζωή μου πάντα ήταν πολύ δύσκολη, είχα μεγάλους στόχους, γι’ αυτό έφερα και μεγάλες πολυεθνικές στην Ελλάδα τις οποίες υπηρέτησα πιστά. Τους έχτισα τα ανάκτορά τους, ήμουν ένας πολύ καλός συνεργάτης που τους πλήρωνα πάντα στην ώρα τους και αυτοί μου έκαναν διευκολύνσεις για τη χώρα μου. Διότι ήξεραν ότι η χώρα μου -τότε δεν τολμούσαν να μου το πουν αλλά τώρα το λένε- είναι τριτοκοσμική, εμπιστευόμενοι τη δική μου φιγούρα, τον επιχειρηματία κύρους. Αυτό ήταν ένα μεγάλο portfolio στη ζωή μου. Έτσι και σε εκείνα τα χρόνια και στις δυσκολίες έχω μάθει να βλέπω πάντα τα πράγματα από τον πρωταγωνιστικό ρόλο και σε αυτό με βοηθά η φιλοδοξία μου που με ωθεί να κάνω πράγματα, και ας μην συμβαδίζουν με το συμφέρον κάποιων. Γιατί αν ήθελα να ζω μια ζωή που το μόνο που με απασχολεί να είναι τι αμάξι να διαλέξω από το πάρκινγκ μου, αν η κηροζίνη έχει ακριβύνει ή φθηνύνει για να βάλω στο αεροπλάνο μου ή με πόσες προπέλες να πάω με το σκάφος μου στη Μύκονο, θα το είχα κάνει. Όμως εγώ προτίμησα να επενδύσω στη δουλειά μου και έβλεπα τους γύρω μου σαν κοινό που εγώ έπρεπε να τους κάνω action. Κάποιοι επωφελήθηκαν και χειροκρότησαν και κάποιοι έφτυσαν».

Πώς θέλει ο κόσμος να τον θυμάται; «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ο Moschino, o Galliano, η Vivienne Westwood, ακόμα και o Tom Ford, πιστεύω ότι υπάρχει ο Λάκης Γαβαλάς. Δε νομίζω ότι κάνω κάτι πιο τρελό ή πιο μεγάλο από αυτούς. Θα ήθελα αντί για αυτό το τρίπτυχο, τα επίθετα με τα οποία θα με ταυτίσουν να είναι δημιουργικός, τολμηρός και πειθαρχημένος σε αυτό που σχεδιάζει».

Για το αν τον έχει πικράνει η Ελλάδα και τη θέση που έχει στην καρδιά του: «Η Ελλάδα έχει τη θέση των κηφήνων και των μελισσών. Και γι’ αυτό το λόγο η πίκρα που μου δίνει από μια άποψη έχει και το μέλι της, και αν προτιμάμε τα αλμυρά…, έχει και το αλατάκι της… Έχει ευτυχώς τον κόσμο των γραμμάτων και των τεχνών οι οποίοι με κράτησαν εδώ. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που μου ταιριάζουν, αυτό είναι το αλάτι που απαλύνει τις δύσκολες στιγμές μου και όχι τα στραφταλιζέ και όλα αυτά που βλέπεις σε εμένα. Αυτοί είναι απλώς ρόλοι».

Για τη δικαστική του περιπέτεια και αν η Ελλάδα τον… αξιοποιεί σωστά: «Η Ελλάδα αξιοποιεί τον Λάκη Γαβαλά. Αυτό που έχει συμβεί είναι να έχω ανέβει πιο πολλές φορές τις σκάλες του Εφετείου Αθηνών και πιστέψτε με είναι μεγαλοπρεπέστατες (γέλια), παρά αυτές των… θεάτρων που εκεί μπορεί να δεις την κάθε κουλή που παρίσταται μόνο και μόνο επειδή της έχουν κάνει δώρο την πρόσκληση, είναι πολιτικός ή αποβλέπει σε μια καταξίωση από τον κόσμο κ.λπ. Και αυτή τη σκάλα του Εφετείου που ανεβοκατεβαίνω εγώ τη θεωρώ μια άνοδο και μια κάθοδο του ανθρώπου».
Για την πολιτική και τον Τσίπρα: «Επειδή είμαι ύποπτος φυγής και γι’ αυτό κάθε χρόνο οφείλω κάθε 1η του μήνα να εμφανίζομαι στο αστυνομικό τμήμα, και αυτό είναι μια από τις τιμωρίες μου… και επειδή η 2η τιμωρία μου είναι να έχω στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, αυτό συνεπάγεται για μένα τελικά μια υπέροχη απαλλαγή από το να πάω να ψηφίσω. Φυσικά δε με έβαλε στη φυλακή η κυβέρνηση που έχουμε τώρα αλλά το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία. Όσο για τον Τσίπρα, θεωρώ ότι είναι ένας υπάκουος πολιτικός στα δικά μου δεδομένα, πιστεύω να με ακούσει και να με κουρδίσει για να αμοληθώ στην Ηρώδου Αττικού που έχει το Μέγαρό του, άλλωστε μου ταιριάζει τα μάλα (να ξέρω και τι παπούτσι να βάλω δηλαδή….) ή έστω στους κήπους που έχει απέναντι που δεν τους απολαμβάνει καν ο ίδιος».

Η ευχή του για το νέο έτος: «Ο Άγιος Βασίλης επιτέλους να αλλάξει στολή, δεν αντέχω άλλο! Και παρακαλώ πάρα πολύ να μην βάλει στολή παραλλαγής επειδή περνάει από διάφορα δάση!»

Διάβασε όλη τη συνέντευξη στο LIFE Magazine