Mάνια Τεγοπούλου: Η μοναδική συνέντευξη που είχε δώσει στο Γιώργο Χρονά και προκάλεσε αντιδράσεις

Πέθανε σε ηλικία 60 ετών η τελευταία εκδότρια της ιστορικής εφημερίδας Ελευθεροτυπία, κόρη του εκδότη της, Κίτσου Τεγόπουλου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 2008. Η Μάνια Τεγοπούλου πέθανε από ανεπάρκεια του ήπατος σύμφωνα με πληροφορίες ενώ πριν ένα χρόνο έδωσε μια συνέντευξη στο Γιώργο Χρονά η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Οδός Πανός”. Η σπάνια αυτή συνέντευξη προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στο χώρο της δημοσιογραφίας και όχι μόνο…

Διάβασε ένα απόσπασμα

Κυρία Τεγοπούλου θυμάστε πότε βγήκε το τελευταίο φύλλο της Ελευθεροτυπίας; Πότε κυκλοφόρησε.

22 Δεκεμβρίου του 2011

Ήταν κάτι που εσείς επιθυμούσατε ή το θέλανε οι δημοσιογράφοι;

Ήταν κάτι που είχα ζητήσει. Να κλείσει η εφημερίδα πολλούς μήνες πριν. Ήταν φανερό ότι δεν υπήρχε περίπτωση να επιβιώσει. Είχε προβλήματα. Είχαν έρθει εδώ, οι διευθυντές, σπίτι μου, τους είχα πει πρέπει να κλείσει. Είχαν έρθει και οι συνδικαλιστές, σπίτι μου, ήταν ο εκπρόσωπος των συντακτών, και τους είπα, αυτό- πρέπει να κλείσει. Πρέπει να έγινε αρχές Οκτώβρη ή λίγο μετά, όταν αρνήθηκε το δάνειο ο κύριος Κωστόπουλος της Alpha Bank. Και αυτοί είπαν όχι, θα βάλουμε πλάτη.

Πιστεύετε ότι με το κλείσιμο της εφημερίδας αποκτήσατε εχθρούς, από το δημοσιογραφικό μέρος που δούλευε σε σας;

Όχι, είχα αποκτήσει ήδη.

Τους ξέρατε;

Πολύ καλά. Τους μισούς τους είχα απολύσει. Κάποιος έχει βγάλει και βιβλίο τώρα τελευταία. Και τον θείο μου απέλυσα. – Αυτό σημαίνει δύναμη, εκ μέρους σας ή όσφρηση του μέλλοντος να συμβεί; Αυτό σημαίνει ότι μου έσπαγαν τα αρχίδια.

Υπάρχει όμως μια πληροφορία ότι τους είπατε, να ξεκινήσουν ξανά τα φύλλα μετά τις 20 Ιανουαρίου του ’12 και ό,τι εισπράττετε από το Πρακτορείο και από τις διαφημίσεις, κάτι το οποίο συμβαίνει τώρα στα Νέα και στο Βήμα, να αποδίδεται στους δημοσιογράφους, και ρώτησαν τότε, πότε ακριβώς θα μπαίνει ο μισθός μας;

Ναι. Πριν από αυτό όμως, το οποίο είναι πολύ σημαντικό, διότι η Ελευθεροτυπία δεν ήτανε μόνο ένας τίτλος, η Ελευθερία είχε και το πιεστήριο. Και είχα πει να δουλέψει το πιεστήριο, γιατί υπήρχαν συμβόλαια με τη Χρυσή Ευκαιρία, τα οποία συμβόλαια δεν επέτρεπαν να φύγει η Χρυσή Ευκαιρία και να πάει να τυπωθεί στην Ίριδα, όπως τελικά έγινε. Θα έπρεπε να τυπώνεται και να πληρώνει κανονικά την Ελευθεροτυπία μέχρι τέλη του 2012. Ήταν μέσα στο συμβόλαιο. Και είπα δουλέψτε το πιεστήριο και παίρνετε τα λεφτά εσείς. Έπεται αυτό που λέτε εσείς, γιατί πήγα να μπω στο άρθρο 99 αλλά δεν κατάλαβε κανένας ότι έκλεισε η τράπεζα την Ελευθεροτυπία. Θεώρησαν όλοι ότι την έκλεισα εγώ. Βεβαίως είχα πει να ξαναδουλέψει και να παίρνουν τα λεφτά για να δω, αν θα τα καταφέρουν, να παίρνουν τα λεφτά, αφού έτσι και αλλιώς οι επιχειρήσεις πηγαίνανε κατά διαόλου. Του Τύπου οι επιχειρήσεις. Και οι υπόλοιπες που δεν με ενδιέφεραν, έτσι κι αλλιώς.

Σας λείπει;

Όχι. Δεν ήταν δικό μου δημιούργημα. Δεν μου λείπει αλλά δεν θα την έκλεινα. Την περιουσία μου έχασα. Αν μου λείπει η περιουσία μου με ρωτάτε; Τι να σας απαντήσω. Εσάς σας λείπει η περιουσία που είχατε ή δεν είχατε;

Σκεφτόσαστε να γράψετε βιογραφία; Δεν ξέρω να γράφω

Να τα υπαγορεύσετε τουλάχιστον.

Όχι. Σκέφτομαι να γράψω ένα αστυνομικό.

Όπου θα περιέχονται όλα αυτά. Ναι. Αλλά δεν ξέρω να γράφω. Το σκέφτομαι. Μόνο που το σκέφτομαι δεν φτάνει.

Αυτή είναι η πρώτη φορά που μιλάτε μετά το κλείσιμο της Ελευθεροτυπίας; Είναι η πρώτη φορά που μιλάω γενικότερα. Δεν έχω μιλήσει ποτέ σε κανέναν.