Ελεονώρα Μελέτη: «Ο πρωθυπουργός με είχε ρωτήσει αν είμαι έτοιμη για όλο αυτό – Άκουσα πολλούς σκληρούς χαρακτηρισμούς»

Την Ελεονώρα Μελέτη υποδέχτηκε η Σίσσυ Χρηστίδου στον καναπέ του «Χαμογέλα και πάλι» την Κυριακή 15 Ιουνίου.

Η ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, μεταξύ άλλων, μίλησε για την απόφασή της να ασχοληθεί με την πολιτική, για την καριέρα της στην τηλεόραση, αλλά και για την προσωπική της ζωή.

«Όταν η τηλεόραση είναι 25 ολόκληρα χρόνια η εργασία σου, η καριέρα σου, πάντα την αγαπάς. Θα την δεις και από συνήθεια κι από επαγγελματική διαστροφή. Μου αρέσει, την αγαπώ, θέλω να έχω επαφή, να βλέπω τους παλιούς μου συναδέλφους. Στο πρακτικό κομμάτι, του να ξυπνάω το πρωί, να πηγαίνω στην εκπομπή, να βλέπω να νούμερα, να ψάχνουμε θέματα, δεν μου λείπει. Η πρόταση για την ευρωβουλή ήρθε έτσι ξαφνικά και μου «μίλησε» μέσα μου στο να πάρω το ρίσκο, έτσι έχω αφήσει και τα πράγματα στο μέλλον. Νιώθω δραστήρια και γεμάτη. Θα κάνω με τον καλύτερο τρόπο αυτό που με ψήφισε να κάνω ο λαός και όπως έρθει το μέλλον», είπε αρχικά η Ελεονώρα Μελέτη.

Και συνέχισε: «Η δουλειά μου στο ευρωκοινοβούλιο ξεκινά από τις 6 το πρωί και μπορεί να κάτσουμε και μέχρι τις 7-8 το βράδυ πολλές φορές. Μετά φαγητό και μετά ξενοδοχείο. Στην Ελλάδα έχουμε δράσεις που μας φέρνουν σε επαφή με το ελληνικό κοινό. Συνεχίζεται η δουλειά εδώ με άλλους ρυθμούς και μετά βλέπω την κόρη μου και περνάμε χρόνο μαζί. Η κόρη μου δεν έβλεπε εδώ τηλεόραση οπότε ήταν εύκολο να της πω ότι θα πρέπει να πάω στο εξωτερικό για δουλειά. Έχει έρθει να με επισκεφθεί. Της αρέσει ο χώρος, δεν γνωρίζει ακριβώς τι κάνουμε εκεί αλλά της εξήγησα».

«Νιώθω ευγνώμων και γεμάτη για τις δυσκολίες που πέρασα. Είναι σημαντικό να μην φοβάσαι τις δυσκολίες. Ο κάθε επαγγελματικός χώρος έχει τις δικές του προκλήσεις. Όλα λίγο πολύ μοιάζουν γιατί έχουν να κάνουν με ανθρώπινες σχέσεις. Η δυσκολία και της πολιτικής και της δημοσιογραφίας είναι ότι όλα γίνονται δημόσια και σε κοινή θέα, υπάρχει αυτό το κομμάτι της κριτικής – πολλές φορές της άδικης -, που πολλές φορές ξεπερνάει τα όρια της κριτικής και γίνεται ρητορική μίσους. Αυτή είναι η πρόκληση για αυτή την δουλειά. Ο πρωθυπουργός με είχε ρωτήσει αν είμαι έτοιμη για όλο αυτό που θα έρθει, αλλά εγώ δεν είχα κάτι να κρύψω, είμαι καθαρός άνθρωπος. Τελικά βλέπεις ότι και να μην υπάρχει κάτι, εφευρίσκεται. Η αλήθεια είναι ότι άκουσα πολλούς σκληρούς και άδικους χαρακτηρισμούς, αλλά δεν με ενδιαφέρει γιατί όλα αυτά απαντήθηκαν μέσα από τα γεγονότα», συμπλήρωσε σε άλλο σημείο η ευρωβουλευτής.

Για τη πρόκληση του ευρωβουλευτή η Ελεονώρα Μελέτη τόνισε: «Αυτό που με πείραξε περισσότερο ήταν μία δημοσιογραφική ερώτηση, από έναν αξιόλογο δημοσιογράφο. Ήταν η εξής: “Από την στιγμή που δεν είσαι πολιτικός, πώς θα πας και θα ψηφίσεις για σημαντικά θέματα της χώρας;”. Ήταν άδικη ερώτηση γιατί στο τέλος μπορεί να ήταν και προπαγανδιστική. Υπάρχουν πολλές επιτροπές και πραγματικά κανείς δεν ξέρει τι γίνεται εκεί, ούτε και οι επαγγελματίες πολιτικοί. Γι’ αυτό υπάρχουν επιστημονικοί συνεργάτες, σύμβουλοι. Με πείραξε αυτό γιατί εγώ είπα πως δεν είμαι πολιτικός αλλά δεν φοβάμαι να μάθω. Και η απάντηση ήταν: «ο λαός δεν περιμένει να μάθεις στις πλάτες του». Οι ευρωβουλευτές μαθαίνουν, δεν είναι επάγγελμα, είναι μια δουλειά που μαθαίνεται. Είναι αξίωμα το να είσαι ευρωβουλευτής. Το μέλημα ενός ευρωβουλευτή είναι να κάνει νομοθετικό έργο. Και αυτό θέλω να κάνω, και κάνω και θέλω να το επικοινωνήσω στον κόσμο για να ξέρει τι κάνω».

Αναφορικά με το οικονομικό σκέλος της ιδιότητας του ευρωβουλευτή, η Ελεονώρα Μελέτη απάντησε: «Έκανα μία υπερθεματική δήλωση για το οικονομικό που είχε στόχο να αποδείξει ότι δεν είμαι στην ευρωβουλή για τα χρήματα, όπως και – δικαιολογημένα αλλά λανθασμένα – έχει την αντίληψη πολύς κόσμος. Yπάρχει η εντύπωση ότι οι ευρωβουλευτές πάνε εκεί και τρώνε με χρυσά κουτάλια. Είναι κάτι εξαιρετικά παραπλανητικό σε σχέση με την πραγματικότητα. Και εγώ, ήθελα να δείξω ότι δεν ήμουν ένας άνθρωπος που είχε την ανάγκη να στραφεί προς αυτό το βήμα για να “σωθεί” ή να πιαστεί από κάπου ή ότι δεν είχε κάποια πρότερη καριέρα. Πραγματικά σκέφτηκα ότι ήταν μία ευκαιρία για να ασκήσω το αξίωμα ανιδιοτελώς και να βελτιώσω κάποια κακώς κείμενα που βλέπω και όχι έχοντας στόχο να εξυπηρετήσω πελατειακά συμφέροντα. Δεν το είδα ως μία “αρπαχτή” ότι πάω εκεί 5 χρόνια και μετά βλέπουμε».