Γιατί στέλνεις το άρρωστο παιδί σου στο σχολείο; Δεν είναι σωστό…

Ποτέ, μα ποτέ δεν μπόρεσα να το καταλάβω αυτό. Για να είμαι ειλικρινής μαζί σου, ούτε τώρα μπορώ από όποια οπτική και αν το δω. Είτε το παρατηρήσω με τη ματιά του γονέα (που επιμένει ότι το παιδί δεν πρέπει να χάνει ούτε ένα δευτερόλεπτο από την παράδοση του μαθήματος), είτε από τη θέση του παιδιού (που θέλει να βλέπει τους φίλους του κάθε μέρα και όλο το 24ωρο), αδυνατώ να καταλάβω το γιατί.

Όποια και να είναι η αιτία, οι ειδικοί θα σου τονίσουν ότι, όταν το παιδάκι σου είναι άρρωστο, πρέπει να μείνει στο σπίτι του. Καλό είναι να έχει και τη γιαγιά στο πλευρό του (όταν εσύ είσαι εργαζόμενη μαμά και θες να είσαι καλή σε όλα).

Σημείωσε, λοιπόν, γιατί δεν πρέπει να το στέλνεις στο σχολείο, όταν είναι άρρωστο και η κοιλίτσα του πονά.

Αρχικά, θέλω να σκεφτείς το ίδιο το παιδί. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, είναι παιδί σου και το νοιάζεσαι. Γιατί, να το ταλαιπωρήσεις τόσο; Βασικά, ο καλύτερος τρόπος για να το καταλάβεις είναι να μπεις στη θέση του. Θα σου άρεσε να πας να δουλέψεις μία ημέρα που το κεφάλι σου ή το στομάχι σου πονά; Μάλλον όχι. Αν λοιπόν δεν μπορείς να το διαχειριστείς εσύ, πώς περιμένεις να τα καταφέρει ένα μικρό παιδάκι; Επίσης, θυμήσου ότι είναι πολύ καλύτερο να κάτσει να ξεκουραστεί δύο ημέρες στο σπίτι του και να γίνει πραγματικά καλά, παρά να ταλαιπωρηθεί και ουσιαστικά να κρατήσει το μικρόβιο πάνω του για μεγαλύτερο διάστημα.

Στη συνέχεια, σκέψου τα υπόλοιπα παιδάκια. Γιατί να κολλήσουν και αυτά; Γιατί να μείνουν στο κρεβάτι τους και να πονούν; Δε νομίζω να θέλεις οι υπόλοιποι γονείς (συμπεριλαμβανομένου και της κολλητής σου) να περάσουν την ίδια δυσκολία που βιώνεις και εσύ αυτή τη στιγμή.

Αν, ακόμα, επιμένεις ότι πρέπει να στείλεις το παιδί σου στο σχολείο, σου έχω την άποψη του ΚΕΕΛΠΝΟ, του αρμόδιου φορέα για θέματα υγείας:

«Τα παιδιά νοσούν πιο εύκολα, γιατί πηγαίνουν σχολείο και συνωστίζονται σε κλειστούς χώρους. Δεν είναι αποτελεσματικό μέτρο να κλείνουν τα σχολεία. Θα πρέπει να στέλνουμε τα παιδιά που ασθένησαν, στο σχολείο, αφού έχουν περάσει δύο 24ωρα που δεν είχαν πυρετό. Αυτό αποτελεί και το καλύτερο ατομικό μέτρο».

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που θέλω να κρατήσεις είναι ότι μόλις δεις το παιδάκι σου πολύ ταλαιπωρημένο, δε χρειάζεται να το στείλεις στο σχολείο. Θα του πουν όσα έχασε στην παράδοση οι φίλοι του ή οι συμμαθητές του. Άλλωστε, ένα κενό δύο ημερών μπορεί να αναπληρωθεί πολύ εύκολα. Πάντως, δεν είναι ανάγκη να περάσεις και στο άλλο άκρο. Δηλαδή, με το παραμικρό φτέρνισμα να το κρατάς στο σπίτι. Όλα χρειάζονται μέτρο και νομίζω ότι είσαι πολύ ικανή να καταλάβεις αν το παιδί σου είναι πολύ άρρωστο ή απλά βαριέται να πάει στο σχολείο και κάνει το αρρωστούλι…