Γονείς σε ξέσπασμα: Τι να κάνεις όταν δεν αντέχεις άλλο!

Αν έχεις βρεθεί να φωνάζεις “σταματήστε επιτέλους” ενώ τα παιδιά σου χοροπηδάνε στον καναπέ, να ξέρεις πως δεν είσαι μόνη. Το να χάσεις την ψυχραιμία σου δε σημαίνει ότι απέτυχες σαν γονιός. Σημαίνει ότι είσαι άνθρωπος. Το κλειδί δεν είναι να μη θυμώνεις ποτέ, αλλά να μάθεις πώς να διαχειρίζεσαι τον θυμό σου με τρόπο που να σε φέρνει πιο κοντά στα παιδιά σου, όχι να σε απομακρύνει. Και ναι, μπορείς να το καταφέρεις, χωρίς να μεταμορφωθείς σε γκουρού της υπομονής. Η πίεση της καθημερινότητας, η έλλειψη ύπνου, οι ατελείωτες υποχρεώσεις, όλα μαζεύονται και κάποια στιγμή ξεχειλίζουν. Και μετά έρχεται η ενοχή. Μια φωνή μέσα σου που λέει «δεν έπρεπε να μιλήσεις έτσι». Αυτό που έχει σημασία όμως δεν είναι το λάθος, αλλά το τι κάνεις μετά από αυτό. Μπορείς να το δεις σαν ευκαιρία για επανασύνδεση, για να δείξεις στο παιδί σου πως ακόμη κι όταν τα πράγματα πάνε στραβά, η αγάπη και η πρόθεση να γίνεις καλύτερη είναι εκεί.

Όταν η φωνή ανεβαίνει: πώς να σταματήσεις πριν γίνει έκρηξη

Υπάρχουν στιγμές που το μόνο που θέλεις είναι να αποδράσεις από το σπίτι για λίγα λεπτά ησυχίας. Σε εκείνα τα δευτερόλεπτα πριν ξεσπάσεις, μπορείς να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου να πατήσει φρένο. Κάνε κάτι μικρό που σε επαναφέρει, όπως να πιεις λίγο νερό, να πλύνεις τα χέρια σου ή να βγεις για μισό λεπτό στο μπαλκόνι. Αυτές οι μικρές καθυστερήσεις λειτουργούν σαν εσωτερικά φρένα και σε βοηθούν να διαλέξεις αντίδραση, όχι ένστικτο. Το θέμα δεν είναι να γίνεις τέλεια, αλλά να δείχνεις στα παιδιά σου τι σημαίνει να παλεύεις να τα πας καλύτερα.

Η πρόληψη σώζει: φρόντισε τον εαυτό σου για να φροντίζεις καλύτερα τα παιδιά σου

Το να είσαι ήρεμη δεν είναι θέμα χαρακτήρα, αλλά αυτοφροντίδας. Όταν πεινάς, όταν είσαι εξαντλημένη, όταν δεν έχεις δει άνθρωπο της ηλικίας σου όλη μέρα, λογικό είναι να σου φταίνε όλα. Μην παραλείπεις να βγεις λίγο έξω, να κινηθείς, να κάνεις κάτι που σου δίνει χαρά. Δεν είναι πολυτέλεια, είναι προϋπόθεση. Αν δεν γεμίσεις τις δικές σου μπαταρίες, δεν μπορείς να κρατήσεις ήρεμη τη δική σου ενέργεια όταν το παιδί δοκιμάζει τα όρια σου.

Η σκέψη αλλάζει τα πάντα: τι σημαίνει πραγματικά η “κακή συμπεριφορά”

Όταν βλέπεις το παιδί σου να ουρλιάζει, να χτυπιέται ή να σε αγνοεί, είναι εύκολο να το πάρεις προσωπικά. Όμως συνήθως δεν έχει να κάνει με σένα. Τα παιδιά δεν ξέρουν πώς να εκφράσουν αυτό που νιώθουν και ξεσπάνε. Αν αλλάξεις το αφήγημα από “το κάνει για να με τρελάνει” σε “το κάνει γιατί κάτι το δυσκολεύει“, τότε αλλάζει κι η δική σου στάση. Δες το σαν παρατηρήτρια, σαν επιστήμονας που προσπαθεί να καταλάβει το γιατί. Εκεί κρύβεται η σύνδεση και η λύση.

Ακόμα κι αν φωνάξεις, αν ξεσπάσεις ή πεις κάτι που μετάνιωσες, υπάρχει πάντα χώρος για επανόρθωση. Μια ειλικρινής συγγνώμη και η διάθεση να προσπαθήσεις ξανά λένε πολλά περισσότερα από ένα τέλειο προφίλ γονέα. Για ένα παιδί, αυτό είναι το πιο δυνατό μάθημα: ότι οι σχέσεις δεν βασίζονται στην τελειότητα, αλλά στην αλήθεια, στη συγχώρεση και στη συνέχεια. Κι αν σήμερα λύγισες, αύριο μπορείς να ξανασταθείς. Για το παιδί σου, η στιγμή που επιστρέφεις με αγάπη και ηρεμία αξίζει περισσότερο απ’ το να μην είχες φωνάξει ποτέ.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock