Πώς να διαχειριστείς σωστά τα ξεσπάσματα θυμού ενός νηπίου

Κάθε γονιός που έχει ζήσει τη φάση της νηπιακής ηλικίας με το παιδί του ξέρει πως τα ξεσπάσματα θυμού είναι μια δύσκολη αλλά απολύτως φυσιολογική φάση της ανάπτυξης. Υπάρχουν στιγμές που νιώθουμε πως δοκιμάζεται η υπομονή και οι αντοχές μας, όμως πίσω από κάθε έντονη αντίδραση κρύβεται ένα παιδί που προσπαθεί να εκφράσει συναισθήματα που ακόμα δεν μπορεί να περιγράψει με λόγια. Η κατανόηση του γιατί συμβαίνουν τα ξεσπάσματα και η σωστή διαχείρισή τους μπορούν να κάνουν τη διαφορά τόσο για εμάς όσο και για το παιδί μας.

Αντιμετώπισε το ξέσπασμα με ηρεμία και κατανόηση

Όσο κι αν μοιάζει δύσκολο τη στιγμή της κρίσης, το πιο σημαντικό είναι να παραμείνουμε ήρεμοι. Αν αντιδράσουμε με φωνές ή θυμό, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να κλιμακώσουμε την ένταση. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να νιώσουν ασφάλεια και αποδοχή ακόμη και όταν φέρονται με τρόπο που μας κουράζει. Η ηρεμία μας λειτουργεί σαν καταφύγιο και τους μαθαίνει πως τα συναισθήματα, όσο δυνατά κι αν είναι, μπορούν να χωρέσουν σε λέξεις και όχι σε φωνές.

Απόσπασε την προσοχή με αγάπη

Πολλές φορές ένα ξέσπασμα μπορεί να εκτονωθεί αν απλά βοηθήσουμε το παιδί να αλλάξει αντικείμενο ενασχόλησης. Ένα παιχνίδι, μια βόλτα έξω ή ακόμα και ένα χαλαρό τραγούδι μπορούν να λειτουργήσουν μαγικά. Τα νήπια, επειδή ζουν τη στιγμή, ξεχνούν εύκολα τι τους προκάλεσε ένταση και αν βρουν κάτι ευχάριστο να κάνουν, αφήνουν πίσω τον θυμό. Δεν πρόκειται για απόσπαση της προσοχής με αδιαφορία, αλλά για μια τρυφερή καθοδήγηση σε μια πιο θετική εμπειρία.

Αντιμετώπισε τη σωματική έκφραση του θυμού

Όταν το ξέσπασμα συνοδεύεται από χτυπήματα, δαγκώματα ή πετάγματα αντικειμένων, είναι σημαντικό να επέμβουμε άμεσα και με αποφασιστικότητα, χωρίς όμως τιμωρητική διάθεση. Με σταθερό τόνο εξηγούμε ότι δεν επιτρέπεται να πληγώνουμε ή να καταστρέφουμε πράγματα και απομακρύνουμε το παιδί σε ένα ασφαλές σημείο αν χρειάζεται. Χρειάζεται να καταλάβει πως το συναίσθημά του είναι αποδεκτό, όχι όμως οι βίαιες πράξεις.

Θέσε σαφή όρια και κράτα σταθερή στάση

Τα παιδιά νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια όταν ξέρουν τι να περιμένουν. Τα σαφή και σταθερά όρια είναι δώρο για τη συναισθηματική τους ανάπτυξη. Δεν αλλάζουμε τους κανόνες ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής, αλλά εξηγούμε ήρεμα τι περιμένουμε και γιατί. Μετά το ξέσπασμα, μπορούμε να συζητήσουμε μαζί τους για εναλλακτικούς τρόπους αντίδρασης, δίνοντάς τους επιλογές και ενθαρρύνοντας την κατανόηση των πράξεών τους.

Γίνε το παράδειγμα που χρειάζεται

Τα παιδιά παρατηρούν πολύ περισσότερο από όσο νομίζουμε. Ο τρόπος που διαχειριζόμαστε τα δικά μας συναισθήματα είναι το ισχυρότερο μάθημα που μπορούμε να τους δώσουμε. Όταν δείχνουμε υπομονή σε δύσκολες στιγμές και εκφράζουμε την απογοήτευσή μας με λόγια αντί με φωνές, τους μαθαίνουμε πώς να αντιμετωπίζουν τις δικές τους δυσκολίες. Η επιβράβευση της θετικής συμπεριφοράς με απλά λόγια αναγνώρισης δυναμώνει ακόμη περισσότερο αυτόν τον κύκλο αγάπης και σεβασμού.

Κανένα ξέσπασμα θυμού δε διαρκεί για πάντα και κάθε δυσκολία φέρνει μαζί της και μια ευκαιρία για σύνδεση με το παιδί μας. Χρειάζεται να θυμόμαστε πως πίσω από κάθε έντονη συμπεριφορά υπάρχει ένα μικρό πλάσμα που έχει ανάγκη καθοδήγησης και αποδοχής. Αν δούμε τα ξεσπάσματα όχι σαν εμπόδιο αλλά σαν ευκαιρία να μεγαλώσουμε μαζί τους, τότε το ταξίδι της γονεϊκότητας γίνεται λίγο πιο φωτεινό και γεμάτο αγάπη.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock