Πώς να μιλήσεις στα παιδιά για την απώλεια του σκύλου και να τους δείξεις τι σημαίνει «πένθος»

Το να χάνεις τον σκύλο σου δεν είναι ποτέ απλό. Όσο κι αν ξέρεις πως οι σκύλοι ζουν λιγότερο από εμάς, η στιγμή που έρχεται η απώλεια μοιάζει να σε αιφνιδιάζει όσο κι αν το ξέρεις. Και σαν να μην έφτανε που έχεις να διαχειριστείς τη δική σου θλίψη, έχεις και το βλέμμα των παιδιών σου που ζητούν απαντήσεις. Εκεί είναι που συνειδητοποιείς ότι ο ρόλος του γονιού δεν είναι να δίνει πάντα λύσεις αλλά να δείχνει τον δρόμο μέσα από το βίωμα. Ναι, θα πονέσεις, αλλά μέσα από αυτόν τον πόνο μπορείς να μάθεις στα παιδιά τι σημαίνει πένθος, αποχωρισμός και τελικά τι σημαίνει αγάπη.

Δείξε πρώτα πώς πενθείς εσύ

Τα παιδιά διαβάζουν τα πάντα πάνω σου, από το χαμόγελο μέχρι τη σιωπή σου. Αν προσπαθήσεις να το παίξεις δυνατός και να κρύψεις τη στεναχώρια σου, το μόνο που θα πετύχεις είναι να τους μάθεις ότι το πένθος είναι κάτι που πρέπει να κρύβεται. Αντίθετα, αν αφήσεις τον εαυτό σου να δακρύσει και να μιλήσει για τον σκύλο που χάθηκε, τους δίνεις την άδεια να κάνουν το ίδιο. Δε σημαίνει πως πρέπει να καταρρεύσεις, σημαίνει όμως ότι μπορείς να είσαι αληθινός. Αυτό είναι ίσως το πιο πολύτιμο μάθημα: ότι μπορείς να είσαι λυπημένος και ταυτόχρονα να συνεχίζεις να στέκεσαι όρθιος.

Σεβάσου τον τρόπο που κάθε παιδί θρηνεί

Το ένα παιδί μπορεί να βάλει τα κλάματα και το άλλο να κάνει ότι δε συμβαίνει τίποτα. Μην τα συγκρίνεις, μην τα πιέζεις, μην προσπαθείς να τα βάλεις όλα σε καλούπι. Κάποια παιδιά θα ζωγραφίσουν τον σκύλο, άλλα θα θέλουν να μιλήσουν ατελείωτα για εκείνον, και κάποια μπορεί να κλείσουν τα συναισθήματά τους. Ο ρόλος σου δεν είναι να τα αλλάξεις, είναι να είσαι εκεί. Να ακούς, να απαντάς σε ερωτήσεις, να αγκαλιάζεις χωρίς βιασύνη. Έτσι χτίζεις γέφυρες επικοινωνίας που θα αντέξουν και σε άλλες δύσκολες στιγμές.

Δημιούργησε έναν μικρό αποχαιρετισμό

Όπως αποχαιρετάμε έναν άνθρωπο, έτσι έχει αξία να αποχαιρετήσεις και το σκυλί που ήταν μέλος της οικογένειας. Μια μικρή τελετή, μια ζωγραφιά, μια ιστορία που θα πείτε όλοι μαζί, ακόμα και το να φυτέψετε ένα λουλούδι στη μνήμη του, μπορεί να δώσει στα παιδιά την αίσθηση ότι κάτι ολοκληρώθηκε. Οι τελετές έχουν δύναμη γιατί βάζουν ένα πλαίσιο στην απώλεια και μας βοηθούν να μην μένουμε μετέωροι. Δε χρειάζεται να είναι κάτι περίπλοκο, χρειάζεται απλώς να είναι δικό σας.

Το να μιλήσεις στα παιδιά για την απώλεια του σκύλου είναι στην ουσία ένας τρόπος να τα μάθεις να διαχειρίζονται τις μικρές και μεγάλες απώλειες που θα φέρει η ζωή. Δεν έχει σημασία αν στο μέλλον θα πάρετε άλλο σκυλί ή όχι, αυτό που μετράει είναι ότι μέσα από αυτή την εμπειρία τους δίνεις τα εργαλεία να αντιμετωπίζουν τη θλίψη χωρίς να τη φοβούνται. Κι αν το καλοσκεφτείς, ίσως αυτό να είναι το μεγαλύτερο δώρο που αφήνει πίσω του ο σκύλος σου, ένα μάθημα αγάπης που συνεχίζει να μεγαλώνει ακόμα κι όταν εκείνος έχει φύγει.

Κεντρική εικόνα και εικόνα άρθρου: iStock