Θετική Γονεϊκότητα: Η σχέση που δημιουργεί δυνατά παιδιά

Η γονεϊκότητα δεν είναι ποτέ απλή υπόθεση. Από τη μια οι δουλειές, οι υποχρεώσεις, τα deadline και από την άλλη εκείνα τα μικρά μάτια που σε κοιτούν λες και κρατάς όλο το σύμπαν στα χέρια σου. Εκεί είναι που η θετική γονεϊκότητα δεν είναι απλώς άλλη μία θεωρία, αλλά ένα εργαλείο που σου λέει “Μπορείς”. Μπορείς να μεγαλώσεις παιδιά που νιώθουν αγάπη, που σέβονται, που συνεργάζονται, χωρίς να φωνάζεις όλη μέρα και χωρίς να νιώθεις ότι κάτι κάνεις λάθος. Δεν έχει να κάνει με τελειότητα, έχει να κάνει με σύνδεση. Και αυτή ξεκινά από απλά, καθημερινά πράγματα.

Οι 5 δεξιότητες PRIDE: Το μυστικό για καλύτερη σχέση

Το ακρωνύμιο PRIDE περιγράφει πέντε απλές τεχνικές που μπορείς να εντάξεις στο παιχνίδι, στη συζήτηση και στην καθημερινότητά σου με το παιδί. Πρόκειται για Praise (επαινώ), Reflection (αντανακλώ), Imitation (μιμούμαι), Description (περιγράφω) και Enjoyment (απολαμβάνω). Αν φαίνεται περίπλοκο, σκέψου το απλά: επαινώ το παιδί όταν κάνει κάτι καλό, επαναλαμβάνω αυτά που μου λέει για να νιώσει ότι το ακούω, μιμούμαι τη συμπεριφορά του όταν παίζουμε, περιγράφω αυτό που βλέπω όταν κάνει κάτι ωραίο και – ίσως το πιο σημαντικό – δείχνω ότι απολαμβάνω την παρουσία του. Όλα αυτά μαζί χτίζουν εμπιστοσύνη, ενισχύουν τη θετική συμπεριφορά και σε φέρνουν πιο κοντά στο παιδί σου.

Πώς να ενισχύσεις τις καλές συμπεριφορές

Πολλές φορές επικεντρωνόμαστε στο “μη”: μη φωνάζεις, μη πειράζεις, μη τρέχεις. Όμως η μαγεία είναι αλλού. Στο να “πιάνεις” τη στιγμή που κάνει κάτι καλό, ακόμη κι αν κρατήσει πέντε δευτερόλεπτα, και να την κάνεις σημαντική. Είπε “ευχαριστώ”; Το παρατήρησες και το επαίνεσες. Περίμενε τη σειρά του; Του το είπες. Αυτή η αναγνώριση γίνεται σαν λίπασμα για τις συμπεριφορές που θέλεις να δεις να ανθίζουν. Δεν σημαίνει ότι αγνοείς το δύσκολο, σημαίνει ότι του δίνεις λιγότερη σκηνή και περισσότερη σκηνή στο καλό. Κι όταν το παιδί ακούει τι κάνει σωστά, αρχίζει να το πιστεύει. Και να το επαναλαμβάνει.

Το παιχνίδι δεν είναι πολυτέλεια, είναι επένδυση

Ξέρω τι σκέφτεσαι. Πού να βρω χρόνο να παίξω; Αλλά εδώ μιλάμε για πέντε λεπτά την ημέρα. Όχι με το κινητό στο ένα χέρι και την κατσαρόλα στο άλλο, αλλά πέντε λεπτά που το παιδί είναι ο αρχηγός και εσύ ο συνοδοιπόρος. Εκεί χτίζεται η σχέση. Όχι με ερωτήσεις-ανάκριση τύπου “και πώς τον λένε αυτόν;” αλλά με αποδοχή και παρακολούθηση του ρυθμού του παιδιού. Μπορεί να φαίνεται μικρό, αλλά αυτές οι στιγμές έχουν τεράστια αξία για την ανάπτυξή του. Και για την ψυχική σου υγεία, αν θέλεις τη γνώμη μου.

Ό,τι κι αν λες, ό,τι κι αν κάνεις, ό,τι κι αν προσπαθείς, κράτα αυτό: κανείς δεν είναι τέλειος γονιός. Αν καταφέρεις να εντάξεις λίγο παιχνίδι, λίγη παρατήρηση, λίγη επιβράβευση μέσα στη μέρα σου, έχεις ήδη κάνει πολλά. Μη ξεχνάς να δίνεις κι εσύ στον εαυτό σου λίγη από αυτή τη θετική ενέργεια. Όπως λες στο παιδί σου “μπράβο που προσπάθησες“, πες το και στον εαυτό σου. Σου αξίζει. Δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό σε μια δουλειά που δεν έχει ρεπό και δεν πληρώνεται, αλλά έχει τις μεγαλύτερες ανταμοιβές. Και το ξέρεις.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock