Όταν ο οργανισμός μας παράγει περισσότερες ελεύθερες ρίζες από όσες μπορεί να εξουδετερώσει διαταράσσεται η ισορροπία και προκαλείται μια επικίνδυνη βιοχημική κατάσταση, γνωστή ως οξειδωτικό στρες.
Οι ελεύθερες ρίζες, στην πραγματικότητα, αποτελούν δραστικές μορφές οξυγόνου οι οποίες μπορούν εύκολα να βλάψουν ζωτικά βιολογικά μόρια, όπως είναι τα λιπίδια, οι πρωτεΐνες και το DNA των κυττάρων. Τα ενσωματωμένα στις κυτταρικές μεμβράνες πολυακόρεστα λιπαρά οξέα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στην οξείδωση και η διαδίκασια αυτή είναι γνωστή ως υπεροξείδωση των λιπιδίων.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οι ελεύθερες ρίζες ανατπύσσονται ενδογενώς στον οργανισμό μέσα από ένα σύνολο μεταβολικών διαδικασιών και αυξάνονται από εξωτερικούς παράγοντες: ατομοσφαιρική ρύπανση, κάπνισμα, άγχος καθημερινότητας, σωματική κόπωση, άσχημη ψυχολογική κατάσταση, κακή διατροφή, χημικά πρόσθετα τροφών, έντονη έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, χρήση φαρμάκων.
Το οξειδωτικό στρες σχετίζεται άμεσα αφενός με την παραγωγή ελεύθερων ριζών και αφετέρου με τους φυσικούς αντιοξειδωτικούς μηχανισμούς. Όταν οι οξειδωτικοί μηχανισμοί υπερτερούν έναντι της αντιοξειδωτικής ικανότητας του οργανισμού, τότε τα επίπεδα των ελευθέρων ριζών υπερβαίνουν τα φυσιολογικά όρια και αναπτύσσεται το οξειδωτικό στρες, φαινόμενο καταστρεπτικό για τους ιστούς και την υγεία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ