Αν καθίσω να γράψω την ιστορία μου από την αρχή θα χρειαστεί μέρες για να την ολοκληρώσω. Για αυτό και θα επικεντρωθώ στο πρόβλημά μου…
Είμαι 29 ετών, παντρεμένη 7 χρόνια, ενώ γνωρίζω τον άντρα μου 15 χρόνια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχουμε περάσει πολλές δυσκολίες στο γάμο μας και στη σχέση μας, αλλά με τον καιρό έβλεπα να βελτιώνονται και μερικές από αυτές σταμάτησαν εντελώς.
Πριν από τρία χρόνια ο άντρας μου δεν ήταν καθόλου καλά. Φαντάστηκα ότι κάτι κακό του συνέβαινε. Απογοητευμένος και γεμάτος ενοχές για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, τελικά μου αποκάλυψε ότι ποτέ δεν μου ήταν πιστός κι αυτό τον κατέτρωγε για χρόνια ειδικά όταν έβλεπε την μεγάλη αγάπη που του είχα και την εμπιστοσύνη που του έδειχνα.
Είχε παράλληλη ερωτική ζωή η οποία του είχε γίνει γολγοθάς και του ίδιου. Ήθελε να αλλάξει και να καθαρίσει τη ζωή του για αυτό και το ομολόγησε. Τον πίστεψα και του έδωσα την ευκαιρία που ζητούσε. Ωστόσο αναθεωρήσαμε πολλά για τη σχέση μας και τη βλέπαμε να γίνεται ολοένα και καλύτερη μετά από πολύ επίπονες προσπάθειες κι από τους δυο μας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πέρασε ο καιρός, περνούσαμε καλύτερα από ποτέ, αφήνοντας πίσω τις πληγές μας. Και κάπως έτσι αποφασίσαμε να γίνουμε γονείς. Ομολογώ πως κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είχαν αρχίσει κάποιες συγκρούσεις μεταξύ μας.
Για να μην πολυλογώ εδω και 1,5 μήνα που έχει έρθει το μωρό μας έλειπε αρκετές ώρες στη δουλειά και είχε χάσει τη χαρά που είχε αρχικά με τον ερχομό του παιδιού μας. Κάποιες μέρες έβαζε και τα κλάματα και μου έλεγε πως νιώθει πιεσμένος από τη ζωή του γενικά.
Εκεί ψυλλιάστηκα ότι κάτι σοβαρό τρέχει. Μέχρι που μου αποκάλυψε για μία ακόμα φορά πως με απάτησε. Πως πιέστηκε, πως δεν σκέφτηκε, πως ένιωθε ότι περίσσευε στο σπίτι με το μωρό, πως είχε κενά για τα οποία εγώ δεν είχα ιδέα.
Δεν μπορώ να περιγράψω τον πόνο που νιώθω για την αχαριστία του στην πιο ευαίσθητη περίοδο της ζωής μου αλλά και το βασανιστήριο που βιώνω και την ανασφάλεια για το παιδί αυτό και το μέλλον του… Για το πώς θα μεγαλώσει, σε τι οικογένεια, για το τι θα σημάνει η μια ή η άλλη απόφαση.
Σημειωτέον είμαι εντελώς μόνη μου, οι γονείς μου ζουν σε άλλη πόλη με πολλά προβλήματα επιβίωσης, οι φίλες μου έχουν τη ζωή τους, συγγενείς άλλους δεν έχω. Τι θα κάνω; Βασανίζομαι πάρα πολύ. Νομίζω πως θα εκραγώ. Κρατιέμαι με νύχια και με δόντια για να μην περάσει όλο αυτό στο μωρό μου, το οποίο θηλάζω και φροντίζω με όλη μου την αγάπη.
Φοβάμαι ότι πρόκειται για σεξουαλικό εθισμό και χρήζει ψυχοθεραπείας. Πέρα από αυτό, δεν ξέρω πώς να νιώσω και πώς να σκεφτώ σε αυτή τη φάση. Πείτε μου τη γνώμη σας για να αποφασίσω και να ζυγίσω ψύχραιμα τα γεγονότα και τις επιλογές που έχω.
Και ξέρετε σημασία δεν έχει και κανένα νόημα να μου πείτε τι θα μπορούσε να γίνει την πρώτη φορά αλλά τι γίνεται τώρα υπό αυτές τις συνθήκες…
Ευχαριστώ!
Λίνα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
2 ειναι οι λυσεις: ή να πατε μαζι σε συμβουλο γαμου-ψυχοθεραπευτη (γιατι προφανως καποιο προβλημα εχει ο αντρας σου) ή να μετακομισεις στους γονεις σου και να χωρισεις…..μενοντας απραγη σε αυτην την κατασταση χανεις τα χρονια σου….και θα ξυπνησεις καποια μερα στα 60 και τιποτα δε θα εχει αλλαξει…..απλα θα εχεις χαραμισει τη ζωη σου….
Το πρόβλημα δεν είναι εθισμός στο σεξ ή κάτι τέτοιο. Ανασφάλεια είναι. Δεν έχει να κάνει με’σένα ή με το αν σε αγαπάει ή με το αν τον καλύπτεις, απλώς ανήκει σ’αυτούς που δεν μπορούν να μείνουν πιστοί και στην πρώτη δυσκολία- ευκαιρία υποκίπτουν. Πολλοί άντρες είναι έτσι και μάλιστα έχω και θείους που είναι έτσι. Δεν μπορεί κανείς να σου πει τι θα κάνεις γιατί κανείς δεν ξέρει την δυναμική της σχέσης σας και αν εσύ είσαι εντάξει με αυτό. Κι αυτό πρέπει να ρωτήσεις τον εαυτό σου, χωρίς να σκέφτεσαι τις δικαιολογίες του ή άλλες παραμέτρους. Είσαι ok με όλο αυτό? Και πράξε αναλόγως.. Σου εύχομαι ολόψυχα να σου πάνε όλα καλά ότι κι αν κάνεις!
τι να σου πουμε εμεις τωρα ειδικα αν δεν ειμαστε στη θεση σου ειναι ευκολο να δινεις συμβουλες,η δυσκολια ειναι το παιδι μπορεις να ζησεις μονη με το παιδι θα τα καταφερεις?ο ανθρωπος αυτος δεν προκειται να αλλαξει γιατι ειναι κομπλεξικος και ειναι κριμα για το παιδι το οποιο δεν φταιει σε τιποτα..Αν μπορεις φυγε αν οχι παρε το αποφαση οτι θα ζεις με εναν ανθρωπο που θα σε απατα για οσο μπορει με τη δικαιολογια δεν ειμουν καλα ενιωθα ασχημα κλπ..εσυ αμα νιωθεις ασχημα πας με αλλους αντρες?δεν ειναι λυση αυτη προσπαθει να ριξει το φταιξιμο σε εσενα :να ενιωθα οτι περισσευω αργοτερα θα σου πει οτι μονο με το παιδι ασχολεισε γιαυτο σε απατησα ξανα αργοτερα θα πει μου εκοψαν λεφτα απο το μισθο και σε απατησα γιατι ειμουν χαλια και παει λεγοντας…οποτε αν εχεις την αναγκη του πρεπει να συμβιβαστεις με αυτο δυστηχως για τις επιλογες μας συνηθως φταιμε εμεις ενταξει να συγχωρεσεις μια φορα αλλα μετα φταις εσυ…οτι καλυτερο σου ευχομαι και χωρις παρεξηγηση την γνωμη μου σου εγραψα μη το παρεις ασχημα..οσο για τη σεξομανια ισως ειναι μια ανακουφιση για σενα που δεν θες να πιστεψεις σε κατι πιο απλο οτι ολοι το κανουν λιγο πολυ….
Να σου ζήσει το μωρό σου! Οι άντρες είναι διαφορετικοί απο εμάς,όσο νωρίτερα το καταλάβουμε,τόσο πιο ήρεμες θα είμαστε.Αρχικά,κάνε υπομονή για το παιδί σου πρωτίστως και μετά για σένα,ηρέμησε και πιστεύω τα δύσκολα πέρασαν.Αυτός ο άνδρας,ότι κι να είναι,είναι χρόνια μαζί σου,δεν θέλει να σε χάσει,ούτε εσένα,ούτε την οικογένειά σας,απλά στα δύσκολα πιέζεται και βρίσκει την εύκολη λύση. Αφού σου τα ομολογεί όλα με τόση ειλικρίνεια,ξεκίνα να κάνεις το εξής,μίλα του κι εσύ,με απόλυτη ειλικρίνεια για όσα νιώθεις,ότι μας έγραψες εδω μέσα.Για να καταλάβει πως νιώθεις..Και ελπίζω να βγεί σε καλό.
οταν δν ειχατε υποχρεωσεις και δεσμευσεις τον συγχωρεσες και αποφασισες να κανεις και παιδι με αυτον τον ανθρωπο. τωρα που κανατε παιδι δν μπορεις να τον συγχωρεσεις? μηπως πηρες αυτο που ηθελες απο αυτον?
Όχι, δεν πρόκειται για σεξουαλικό εθισμό!!!! Γνωρίζεις τον άντρα σου απο τα 14 και τον παντρεύτηκες στα 22!!! Προφανώς και εκείνος είναι σε παρόμοια ηλικία;;; Γιατί έτρεξες να παντρευτείς στα 22;; Μην δεν προλάβεις; Δεν σκέφτηκες ότι ένας τόσο νέος άντρας θέλει να γνωρίσεις και άλλες γυναίκες, πριν δεσμευτεί και καλά θα ήταν και εσύ να είχες γνωρίσεις και άλλους άντρες, για να μάθεις πως να χειρίζεσαι τέτοιες καταστάσεις, για παράδειγμα;;;;;Είναι δυνατόν όταν το ζευγάρι είναι τόσο νέο, χωρίς εμπειρίες, χωρίς να ξέρει ο καθένας τον εαυτό του καλά καλά, να περιμένεις να πετύχει ο γάμος;;; Ήσουν 26 χρονών και ανεχόσουν το κέρατο;;;; Και μάλιστα όχι κάτι επιπόλαιο, αλλά παράλληλη σχέση;;;; Και για να τον επιβραβεύσεις του έκανες και παιδί;;;; Κάποιος που σε κερατώνει μία φορά, θα σε κερατώσει και δεύτερη (αν του δοθεί η ευκαιρία). ΝΟΜΟΣ!! Έχετε κάνει τρομερά λάθη! Νομίζω, 3 λύσεις έχεις: 1) Να πάτε σε ένα ψυχολόγο, ώστε να ψάξετε τις βαθύτερες αιτίες του προβλήματος και να βρείτε λύση, αν μπορείτε και θέλετε, 2) να χωρίσεις, να πάρεις το παιδί σου, να πας στους γονείς σου και να προσπαθήσετε μαζί να βελτιώσετε τη ζωή σας. 3) Να παραμείνεις μαζί του και να υπομείνεις την κατάσταση.
to mono pou mporo na s proteino einai n miliseis me 1 eidiko.eite autos einai kapoios psixologos pou 8 mporei na voi8isei esena kirios i kai ton antra s,eite autos einai kapoios simvoulos gamou.
O πόνος, η απογοήτευση, η προδοσία και η απελπισία που νιώθεις σου καταστρέφουν τη ζωή. Έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη και πρέπει να πάρεις σημαντικές αποφάσεις. Σου είναι δύσκολο να αναλάβεις μόνη σου το μεγάλωμα του παιδιού, γιατί χρειάζεσαι οικονομική και συναισθηματική στήριξη. Φοβάσαι όμως ότι αν τον συγχωρήσεις, θα ζεις στην ανασφάλεια. Πως να κάνεις έρωτα με κάποιον όταν σε τρώει η υποψία ότι μπορεί πριν λίγο να ήταν με άλλη; Αλλά και πως να καταδικάσεις τον εαυτό σου στη μοναξιά; Ούτε πάλι είναι λύση να κάνεις κι εσύ παράλληλη σχέση, θα καροιδεύεις τον εαυτό σου. Θέλεις να τον εμπιστευτείς ξανά, να σε φροντίζει εσένα και το παιδί, να σου δίνει προσοχή, αλλά δεν μπορείς. Αν κάποιος κάνει κάποιο παράπτωμα και δεν δεχτεί σημαντικές συνέπειες, δεν έχει λόγο να μην το ξανακάνει. Σκέφτεσαι λοιπόν ότι πρέπει να τιμωρηθεί, να νιώσει κι αυτός ανασφάλεια, να κινδυνέψει να χάσει την οικογένειά του, να φοβηθεί ότι μπορεί κι εσύ να τον απατήσεις. Μαζί με αυτόν όμως τιμωρείς και τον εαυτό σου. Υποφέρεις και τα άσχημα συναισθήματα μεταφέρονται μέσω του μητρικού γάλακτος στο μωρό. Επίσης αν ο άντρας σου φοβόταν αυτή την τιμωρία περισσότερο από την τιμωρία των ενοχών, δεν θα σου είχε πει τίποτα. Το μεγαλύτερο ποσοστό των αντρών απατούν τις γυναίκες τους, αλλά το κρατούν κρυφό. Ο δικός σου άντρας δέχεται συνέπειες από την απιστία, νιώθει τύψεις. Μάλλον πρόκειται για ενοχικό άτομο. Η ενοχική του προδιάθεση ασυνείδητα τον οδηγεί σε πράξεις αυτοτιμωρίας. Γι αυτό σε απατά. Οι γονείς του πιθανότατα να λειτουργούσαν με υπερβολικό ή αδιάφορο τρόπο όσον αφορά την διαπαιδαγώγηση του και την πειθαρχία του, και ο άντρας σου αναπτύχθηκε καλλιεργώντας ένα υπερεγώ τιμωριτικό και σαδιστικό ως προς τον εαυτό του και τους άλλους. Αν τον τιμωρείς κι εσύ ενισχύεις τις ενοχές. Αυτό θέλεις; Να εκδικηθείς; Όχι, θέλεις να προστατέψεις τον εαυτό σου και το παιδί σου. Η ψυχοθεραπεία θα τον βοηθήσει μόνο αν ίδιος το θέλει. Αλλά θα πάρει χρόνο και χρήματα. Εκτός από την ψυχοθεραπεία υπάρχουν και άλλες θεραπείες. Ομοιοπαθητική θεραπεία. Ανθοιάματα Μπαχ. Εγώ πάντως θα πρότεινα να βρείτε κάποιον καλό πνευματικό και να εξομολογηθεί. Η ειλικρινής εξομολόγηση και η θεία κοινωνία θα τον βοηθήσουν να αποβάλλει τις ενοχές του, θα βοηθήσουν εσένα να συγχωρήσεις και να εμπιστευτείς. Επίσης ο δρόμος του θεού θα σας βοηθήσει να αγαπιέστε σωστά και να μεταφέρετε αγάπη στο παιδί σας. Πάντως αν δεν δεχτεί να θεραπευτεί, βρες τρόπο και φύγε, θα ταλαιπωρεί μια ζωή τον εαυτό του, εσένα και το παιδί. Σου εύχομαι να έχεις δύναμη να τα αντιμετωπίσεις. Επίσης εύχομαι ό,τι καλύτερο για το μωρό.
Η αλήθεια είναι ότι τώρα είσαι και εσύ σε πολύ “ευαίσθητη” περίοδο. Ακόμα περνάς λοχεία και οι ορμόνες σου δεν είναι στα σωστά επίπεδα. Πρόσεχε, ΔΕΝ λέω να τον συγχωρέσεις. Από όσα γράφεις φαίνεται ότι βάζει τον εαυτό του και τις δικές του ανάγκες πάνω από όλα. Απλά ότι απόφαση είναι να πάρεις πρέπει να την πάρεις κάποια άλλη χρονική στιγμή. Κάνε υπομονή, μίλα με κάποιον ειδικό (και αυτός φυσικά). Αν με τον καιρό νιώσεις ότι μπορείς να τον συγχωρέσεις κάντο. Αν και είναι σχεδόν σίγουρο κατά την προσωπική μου άποψη ότι θα το κάνει πάλι. Αλλά την τρίτη φορά θα πρέπει να είναι και το τέλος. Πραγματικά σου εύχομαι να πάνε όλα καλά!
Γιατί θα πρέπει να κρίνουμε συνέχεια τις αποφάσεις του καθενός? Θα μπορούσε να συμβεί και σε εμάς
και όταν γίνεται μέσα σ’ ένα γάμο δεν είναι και πολύ εύκολο να πάρει κάποιος αποφάσεις. ‘Εδωσε μια ακόμα ευκαιρία στο γάμο της, στον άνθρωπο που επέλεξε να πορευτεί δίπλα της στη ζωή της. Αυτό που έχω εγώ να πω αγαπητή Λίνα είναι να κοιτάξεις το μωρό σου και να αρχίζεις σιγά σιγά να βγάζεις από την ζωή σου, συναισθηματικά πρώτα, αυτόν τον άνθρωπο που σε πρόδωσε για πολλοστή φορά. Αφού τα καταφέρεις, που είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις γιατί φαίνεσαι να είσαι αρκετά δυνατή, πάρε τις αποφάσεις σου για σένα και το μωράκι σου.
Μην περιμένεις τίποτα από τον άντρα σου. Προχώρα μπροστά και να είσαι σίγουρη ότι η ζωή θα σου δώσει αυτό που πραγματικά αξίζεις. Καλή τύχη.
Θα συμφωνήσω με την Ελίνα, αν μπορείς μίλα με έναν ειδικό θα είναι πολύ καλύτερο από όσες γνώμες ακούσεις εδώ μέσα γιατί έχω την εντύπωση ότι θα σε καθοδηγήσει πιο σωστά. Εγώ δεν μπορώ να σου δώσω κάποια συμβουλή μόνο θα σου πω αυτό που ξέρω κ ακούω από μεγαλύτερους από εμένα, αν ένας άντρας κάνει κάτι άσχημο μια φορά θα το ξανακάνει κ θα το ξανακάνει κ θα το ξανακάνει…δυστυχώς οι άνθρωποι δεν αλλάζουν…μόνο αν το θέλουν πραγματικά κ αυτοί είναι πολύ λίγοι που πρέπει να ξεπεράσουν τον εαυτό τους. Εύχομαι να πάνε όλα κάλα για σένα πρώτα, για να μπορέσεις να μεγαλώσεις το παιδάκι σου σε ένα υγιές σπιτικό.
Όταν ξεμπερδέψεις με τη λοχεία, κοίτα να βρεις μία δουλειά, να μπορείς να θρέψεις τον εαυτό σου και το παιδί σου. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι είτε θα χωρίσεις, είτε θα μείνεις μαζί του να υπομένεις το κέρατο. Οι άνθρωποι, κοπέλα μου, δύσκολα αλλάζουμε χαρακτήρα…Και όταν αλλάξουμε, πάντα φεύγουμε απο εκείνο το άτομο (εσένα) που μας θυμίζει τον κακό μας εαυτό και πάμε να χαρούμε την αλλάγή του χαρακτήρα μας με καινούριους ανθρώπους, να τα ζήσουμε πάλι όλα από την αρχή, χωρίς λάθη, φρέσκοι και ανανεωμένοι!!! Δες το γύρω σου, πάντα έτσι συμβαίνει…
συγκινιθηκα πολυ με την ιστορια σου.αυτο που θελω να σου πω ειναι οτι αυτα που κανει δεν στα λεει γιατι ειναι ειλικρινης μαζι σου αλλα για να το πεταξει απο πανω του χωρις να υπολογιζει πως θα νιωσεις εσυ,αν νοιαζοταν πραγματικα για σενα θα αναλαμβανε τις ευθυνες του και θα σε αφηνε ελευθερη να μην τυραννιεσαι και τους λογους που χρησιμοποιει ειναι απλα δικαιολογιες για να τιυ ειναι πιο ευκολο να το κανει.η γνωμη μου ειναι να πας σε ενα ψυχολογο για να σε βοηθησει να βαλεις σε ταξη τα συναισθηματα σου και μετα να μπορεσεις να παρεις μια αποφαση,το παιδι θα ειναι καλα μονο αν εισαι καλα κι εσυ αν μεινεις σαυτην την σχεση και εισαι δυστυχισμενη τοτε θα ειναι και το παιδι σου,αν σκεφτεσαι αυτα τοτε θα επιλεξεις το καλυτερο.ευχομαι να πανε ολα καλα
Καλη μου, τωρα βρισκεσαι οντως σε μια ευαισθητη περιοδο της ζωης σου. Δεν στεκομαι στο γεγονος οτι το παιδι προηλθε απο μια ηδη ασταθη σχεση, ειναι το παιδι σου που αγαπας πανω απο ολα και μενουμε σε αυτο. Γνωμη μου ομως οτι η σχεση σας εχει ληξει. Ζεις με εναν ανθρωπο που επι χρονια σε απαταει, αρα εκ των πραγματων δεν ενοιαζεται για την οικογενεια του. Ο λογος που σου ειπε για τον Γολγοθα του ειναι απλα για να νιωσει ο ιδιος καλυτερα, δεν μετανοιωσε ουτε ενδιαφερθηκε να μην σε πληγωσει και μαθηματικα βεβαιο, κ να τον συγχωρεσεις θα το ξανακανει! Μια φορα ειναι λαθος, πολλες φορες οπως η δικη του ειναι επιλογη, το κανει απολυτα συνειδητα. Συμφωνω οτι χρηζει βοηθειας γενικα, οχι οσον αφορα το σεξ, εχει συναισθηματικο προβλημα που εσυ σε διαβεβαιω ΔΕΝ μπορεις να το λυσεις. Περιμενε λιγο να ξεπεταχτει το μωρο και αρχισε σιγα σιγα να οργανωνεσαι για το τι θα κανεις και πως θα αποχωρησεις. Τα οικονομικα σου? Δουλεια? Θα μπορουσες εστω για ενα διαστημα να μεινεις στους γονεις σου ή σε καποιον αλλο? Να αναζητησεις προωρινη υποστηριξη σε καποιο κεντρο? Δυσκολιες θα ερθουν πολλες, ομως με επιμονη και υπομονη θα ξεπεραστουν και θα ηρεμησεις μακρυα του. Μην σκεφτεις “μην χαλασω την οικογενεια μου”, δεν υπαρχει οικογενεια σε αυτες τις συνθηκες, ο ανδρας αυτος δεν θεωρει οτι εχει και τα υπολοιπα ειναι κουφια δακρυα κ λογια. ΑΡγοτερα θα σε ξαναπληγωσει, μπορεις να περασεις κ αλλα χρονια με εναν ανθρωπο που πραγματικα δνε σου δινει αυτο που θελεις κ αξιζεις? Να πονας καθε μερα? Σφιξε τα δοντια, για σ’ενα και μια ηρεμη ζωη αυριο για το παιδι σου! καλη σου τυχη κ τις καλυτερες ευχες μου
Αγαπητή Λίνα, είσαι σε μια ευαίσθητη περιοδο της ζωής σου, πέρασα κι εγω 2 γέννες και μπορώ να μπώ στη ψυχολογία της λοχείας. Τη μια σκέφτεαι αισιοδοξα και μετά πάλι πέφτεις. Το καλύτερο θα ήταν να επισκευτείτε μαζί ένα ψυχολόγο και να σας συμβουλέψει (εννοειται πως αυτό θα γίνει μόνο αν είσαι διαθετειμένη να τον συγχωρέσεισ) Σου εύχομαι ολόψυχα να τα καταφέρετε.Συνήθως αν γίνει μιά φορά, και μια δεύτερη ….. πολύ πιθανόν να γίνει και τρίτη και τέταρτη φορά… Πρέπει να σκεφτείς πολύ σοβαρά και να είσαι σταθερή στις αποφάσεις σου..Αν δεν προχωρά, στάσου στα πόδια σου και θα βρεις αυτό που πραγματικα σου αξίζει….
Σου εύχομαι τα καλύτερα..
Γεια σου Λίνα
Ομολογώ ότι η ιστορία σου με οδήγησε σε συναισθήματα ψυχικής- συναισθηματικης καταπίεσης και σκέψεις φυγής… Δυστυχώς τίποτα από αυτά μπορεί να γίνει προς το παρόν.. Εκείνο που θα σου πρότεινα να κάνεις για να αποφύγεις την κατάθλιψη που ενδεχομένως σε αυτή την περίοδο που βρίσκεσαι να είσαι ένα παραπάνω ευάλωτη,,ειναι να προσπαθήσεις να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου και να σκέφτεσαι για τον εαυτό σου μην εξάρτησε στα συναισθήματα του συντρόφου σου ώστε να τον ικανοποιησεις η για να νιώσεις οτι τον ευχαριστείς δηλ μην γινεσαι συνεξαρτημενη (ορος ψυχολογίας-ψάξε τι θα πει συνεξαρτημενος). Ξεκίνησε με το να βάλεις ενα πρόγραμμα με πράγματα που σου αρέσουν να κάνεις ή με πράγματα που θεωρείς οτι θα σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο είτε ψυχικά είτε σωματικά(διάβασμα-γυμναστική κτλ) Απέκτησε νόημα στην ζωή σου για σένα και το παιδί σου όχι για εκείνον(που πιθανόν δίνεις πολύ βάση στο τι νιώθει εκείνος και γιατί φέρεται έτσι,δεν λέω να μην ενδιαφέρεσαι άπλα μην σκέφτεσαι με βάση τι θέλει τι κάνει άλλα και τι νιώθει εκείνος αποκλειστικά), Εκείνος πιθανόν να φέρεται έτσι γιατί του λείπει κάτι και προσπαθεί να το βρει κάπου άλλου η άπλα να μην έζησε καταστάσεις στο παρελθόν και πειραματίζετε προσπαθώντας να τα ζήσει τώρα,λόγω τις πίεσης και των μεγάλων ευθυνών ή ακόμα γιατί έχει αίσθημα κατωτερωτητας και παίρνει αυτοπεποιθηση απο της πράξεις κάτι που τον κάνει να νιώθει αρεστός (οτι μετράει σαν άντρας )Ασφαλεια μπορεις να νιωσεις απο τον εαυτο σου αν χτισεις καλα το εγω σου,δεν χρειαζεσε παντα ενα ανθρωπο που να σε κανει να νιωθεις ασφαλης οταν μπορεις και μονη σου.Στοχους λοιπον που θα σε κανουν δυνατοτερη, ενα πλανο θα σε βοηθησει μην νιωθεις την αναγκη να βοηθησεις τον αλλο αν δεν βοηθησεις η ιδια τον εαυτο σου..Μολις γινεις πιο δυνατη τοτε θα δεις οτι μονη σου θα καταφερεις να κανεις αυτο που τοσο καιρο ζητας.
Γράφεις: “ΠΟΤΕ δεν σου ήταν πιστός” ΠΟΤΕ;;; Σοβαρά; Τότε μία επιλογή έχεις: Να χωρίσεις. Και να δεις έναν ψυχολόγο να επουλώσετε τα τραύματα σου.
Koritsara mou eisai molis 29 etwn eisai nea akoma zhse thn zwh sou na xareis k to mwraki sou xwris ton antrouli sou an oikonomika mporeis na statheis sta podia sou kanto sikw kai fyge den sou aksizei ayth i simperifora tou se kamia gynaika den aksizei koita na ftiakseis thn zwh sou k tha deis oti tha eisai polu pio kala xwris to baros panw sou kai tha erthei k i mera pou tha gnwriseis k esy kapoion allon fusika na thelei k to mwraki sou kai eisai esy i protereothta tou k oxi ta kerata pou trwos twra
Ειλικρινά σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια.. Ειμαι κάπως καλύτερα χωρίς να έχω πάρει δραστικές αποφάσεις ακόμα. Κοιτάω να δω τι θα κάτσει σαν κατακάθι από όλο αυτό. Ήθελα να σας επισημάνω οτι το πρόβλημα της σεξομανίας που πιστεύω ότι έχει ο σύζυγός μου είναι πραγματικό .. Μετά από τόσα χρόνια μου ομολόγησε την αχαλίνωτη σεξουαλικά ζωή του σε όλη του την εφηβεία. Δεν του έλειψαν οι εμπειρίες.. Ίσα ίσα πήγαινε και με 3 διαφορετικές γυναίκες τη μέρα. Απλώς αραίωσε τις επαφες του χωρίς να τις διακόψει. Μόνο τα τελευταία 3 χρόνια σταμάτησε. Και βέβαια αυτός ο εθισμός, όπως και κάθε εθισμός, σαν βάση του έχει συναισθηματικά κενά και κρύβει ανασφάλεια που γυρεύει να την καλύψει. Θέλει πραγματικά να αλλάξει αλλά δεν ξέρει αν μπορεί. Να σας πω κι εγώ την αλήθεια μου ούτε εγώ πιστεύω ότι μπορεί.. Το μπορεί πάει στο να μπορέσει να επιβληθεί στις εσφαλμένες επιθυμίες του, μιας κι όλα ξεκινάνε από κει. Έχετε δίκιο.
Η επίσκεψη σε ειδικό αποτελεί προτεραιότητά μου, τουλάχιστον για μένα. Κι εκείνος θέλει αλλά αμφισβητεί το κατα πόσο μπορεί να τον βοηθήσει να αλλάξει..