Τέλος Φεβρουαρίου του 2010. Γνώρισα τον έρωτα της ζωής μου.
Θυμάμαι με το που τον είδα είπα: έτσι ΑΚΡΙΒΩΣ θέλω να είναι ο άντρας που θα παντρευτώ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τότε ήταν ένας γοητευτικός 30χρονος, ειδικευόμενος γιατρός, έκανε την ειδικότητά του στην πόλη μας (επαρχία). Εγώ ήμουν 19 ετών. Έκανα την πρακτική μου (νοσηλεύτρια).
Πιστεύω πως ήταν έρωτας κεραυνοβόλος και μοιραίος και για τους δύο. Δέκα μήνες ήμασταν μαζί. Έγιναν τόοοοοοοσα πολλά που δεν μου φτάνει μια μέρα για να γράφω.
Δύσκολη σχέση, έντονο πάθος. Ζήλια και πολλή, πολλή αγάπη. Βλεπόμασταν και λιώναμε από έρωτα. Ο λόγος που χωρίσαμε; Ξαφνικά του είπα τέλος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είχα ενδείξεις για απιστία και δεν το άντεξα. Φέρθηκε άπληστα. Με πρόδωσε. Ξέρω όμως πως δεν με απάτησε επειδή δεν με ήθελε, αλλά γιατί ένιωθε ανασφάλεια μαζί μου.
Το διάστημα που ζούμε χωριστά έκανα λάθος κινήσεις. Προσπάθησα να τον βρω με λάθος τρόπους, λάθος ανθρώπους, λάθος καταστάσεις. Προχωρήσαμε και οι δύο στη ζωή μας. Μας έχουν αγαπήσει και τους δύο, μας έχουν ερωτευθεί. Εμείς όμως όχι. Κάνουμε σχέσεις για να έχουμε σχέσεις.
Πως γνωρίζω τα συναισθήματά του; Νιώθω λες και διαβάζω τις σκέψεις του. Ζω με την απουσία του. Ξέρω πως κάποτε θα είμαστε μαζί κι αυτή τη φορά δεν θα χωρίσουμε ποτέ ξανά.
Είναι αμοιβαίος έρωτας. Ο έρωτας που θα περιμένω για χρόνια. Ο έρωτας που αρνήθηκα, ο μόνος που με βαζανίζει. Από τότε η ζωή μου με τιμωρεί και συνεχίζει. Ξέρω πως δεν με ξεπέρασε. Θέλω να τον διεκδικήσω από την αρχή.
Δεν θέλω να ξυπνήσω στα 30 μου και να αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν τον έβρισκα και του έλεγα πως πεθαίνω από έρωτα… Όλοι μου λένε πως θα με αρνηθεί γιατί φοβάται αυτή τη σχέση. Εγώ όμως θα προσπαθούσα και μετά θα άφηνα αυτόν να βασανίζεται…
Maria
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εγώ προτείνω να ξυπνήσεις αύριο κιόλας και να συνειδητοποιήσεις οτι η ιστορία έχει λήξει και ο γιατρός προχώρησε τη ζωή του και όχι δεν σε νοσταλγεί κάν. Απο τα γραφόμενά σου φαίνεται οτι μάλλον μονόπλευρος ήταν ο “έρωτας” και εσύ τον ήθελες περισσότερο απο οτι εκείνος.
Μαρία, νομίζω ότι ήδη έχεις αποφασίσει τι ακριβώς θα κάνεις, οπότε δε μπορώ να καταλάβω γιατί έγραψες για κάποια συμβουλή. Απλά εγώ θα παρατηρήσω ότι έχεις αρκετό εγωισμό (για να μη πω τάσεις εκδίκησης) γιατί προκειμένου να βγάλεις το αποθυμένο σου, δε σε νοιάζει αν τον βσανίσεις ή τον πληγώσεις… και αναρωτιέμαι, είναι αυτό αγάπη?! όταν νοιαζόμαστε κάποιον τόσο πολύ, θέλουμε να είναι ευτυχισμένος, ακόμα και αν είναι μακριά μας. Νομίζω ότι είναι καλύτερο να αποδεχτείς την κατάσταση και να σταματήσεις να σκέφτεσαι αν… αν…αν…
Εγώ λέω να του πεις τι αισθάνεσαι γιατί δεν ξέρεις πως θα συνεχιστεί η πορεία της ζωής σου αν του το πεις οπότε για κάνε μία προσπάθεια!!! Καλή τύχη
Μαρακη μου,καλο θα ηταν να σκεφτεις και τις συνεπεις..μηπως αυτο θα σε κανει ακομα πιο κομματια; περα απο αυτο ομως..θα πρεπε να πας να τον βρεις..να πατε καπου ησυχα..ισως σε μερη που εχετε ξανα παει γα να σας θυμιζουν τις παλιες καλες στιγμες,και να του τα πεις ολα…ολα οσα νιωθεις για αυτον τον ανθρωπο…δεν εχεις να χασεις κατι..αλλα το μονο που πρεπει να προσεξεις ειναι να μην χασεις την αξιοπρεπεια σου!
καλη τυχηηη!!
ΑΝ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΓΑΠΗ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΙΛΟΥΣΕΣ ΕΓΩΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΤΟΥΣΕΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΒΓΑΖΕΙΣ….ΜΗΝ ΖΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΑΝ ΗΘΕΛΕ ΘΑ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΕΙΝΟΣ!
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΟΤΑΝ ΜΑΘΕΥΤΗΚΕ Η ΑΠΙΣΤΙΑ ΕΚΑΝΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΣΗΣ Ή ΕΣΥ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΠΟ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ…ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΜΕΤΑ ΑΠΑΥΤΟ ΝΑ ΣΕ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕ ΚΑΙ ΒΟΛΕΥΤΗΚΕ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΧΩΡΙΣΑΤΕ…ΑΡΑ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΘΕΛΕΙ ΟΣΟ ΝΟΜΙΖΕΙΣ.ΑΝ ΘΕΣ ΤΩΡΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΗΡΕΜΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΥΣΤΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΙΕΣΕΙΣ ΑΠΛΑ ΠΕΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΕΣΥ ΤΟΝ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
Κάνε ότι εσύ θεωρείς σωστό. Εάν θέλεις να τον ξαναδιεκδικήσεις να το κάνεις-με μέτρο πάντα-, ίσως για να εξαντλήσεις τα περιθώρια και να μην νομίσεις ότι, ενώ θα μπορούσες να κάνεις πράγματα για την μεγάλη σου αγάπη, όπως εσύ λες, τελικά δεν έκανες τίποτα. Εάν όμως σε απαρνηθεί, θα σου έλεγα να μην τον ξαναενοχλήσεις και να γυρίσεις σελίδα το συντομότερο.
Καλή τύχη!
Μαρία μου εγώ από τα λεγόμενα σου κατάλαβα πως θέλεις να πάρεις εκδίκηση. Μήπως απλά σου έχει μείνει απωθημένο επειδή σε απάτησε;; Εφόσον τον θέλεις αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να τον πιάσεις και να του μιλήσεις για τα συναισθήματά σου. Να το κάνεις ήρεμα, όμορφα και ρομαντικά. Αλλά η γνώμη μου είναι να το ξανασκεφτείς. Μπορεί ο άνθρωπος να έχει προχωρήσει και να μην θέλει να γυρίσει στα παλιά. ʼλλωστε πως είσαι τόσο σίγουρη πως σε θέλει ακόμα; Η σιγουριά θα σε φάει…Αν ήταν ακόμα ερωτευμένος θα είχε κάνει κάποια κίνηση. Σου εύχομαι καλή τύχη.
Βρε κορίτσια,εσεις που λέτε οτι πιθανόν η κοπέλα να θέλει εκδίκηση,απο που το βγάζετε αυτό το συμπέρασμα;;….Και εσυ βρε κοπέλα μου,λες οτι έχεις ενδείξεις οτι σε απάτησε,άρα δεν το ξέρεις σίγουρα…Και τι εννοείς οτι το έκανε απο ανασφάλεια;Τι ανασφάλεια υπήρχε;Θέμα εμφάνισης,οτι εσυ ήσουν μικρότερη;Τι;
Μαρία μου.. ξεκολλλλα το μυαλο σου! πας λιγο καλα ή εισαι κατυστερημενο?
geia sas,eimai sthn idia sxolh m ena paidi,o opoios eite tha me koitaxei eite oxi,alla otan mou rixnei ena vlemma poly entono,katalavainw san kati thelei na mou pei
Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που θα έχεις κάνει παρά να μείνεις με την απορία. Αφού, λοιπόν, πιστεύεις ότι αξίζει, διεκδίκησέ τον. Και μην ακούς τι σου γράφουν άλλοι ότι εκείνος δεν έκανε προσπάθεια επανασύνδεσης. Αν όντως σε απάτησε, με τι μούτρα θα σε διεκδικούσε πίσω; Κάνε αυτό που σου υπαγορεύει το αίσθημα. Υ.Γ.: Το να ξυπνήσεις στα 30 σου και ν’ αναρωτηθείς “τι θα γινόταν αν…” δεν είναι ό,τι χειρότερο. Το να γίνει, όμως, κάτι τέτοιο στα 45 ή στα 50 ας πούμε, θα ήταν κόλαση!