Μήπως ο κυνισμός σου φταίει που είσαι (πάλι!) μόνη;

Κάπου μέσα σου ξέρεις ότι δεν είσαι εντελώς κατά της αγάπης. Απλώς είσαι… επιφυλακτικός. Κι αυτό δεν είναι κακό, ειδικά αν έχεις πληγωθεί. Το πρόβλημα αρχίζει όταν η επιφύλαξη γίνεται άρνηση, η άρνηση γίνεται γενίκευση και το χιούμορ σου αρχίζει να φλερτάρει επικίνδυνα με την πίκρα. Κι ενώ λες ότι όλα αυτά τα κάνεις για να προστατευτείς, τελικά το μόνο που καταφέρνεις είναι να μένεις απ’ έξω. Από τις εμπειρίες, από τις γνωριμίες, από την αγκαλιά που ίσως θες περισσότερο απ’ όσο παραδέχεσαι. Κι όσο το αρνείσαι, τόσο παγιώνεται αυτό το μοτίβο. Αν νιώθεις πως ήρθε η ώρα να δεις τα πράγματα λίγο αλλιώς, ξεκίνα με μια αλήθεια: ο κυνισμός σου μπορεί να είναι αυτός που σε κρατάει μόνο.

Δεν είσαι ρεαλιστής – έχεις κλειδώσει την πόρτα από μέσα

Μπορεί να νομίζεις ότι είσαι απλώς προσγειωμένος και δεν “τσιμπάς” εύκολα, αλλά όταν λες “όλοι είναι ίδιοι” ή “δεν υπάρχουν άνθρωποι της προκοπής”, τότε δεν είσαι ρεαλιστής, είσαι εγκλωβισμένος. Η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη και πιο ενδιαφέρουσα από τις ατάκες που λες για να αποφύγεις να ξαναδοκιμάσεις. Και δεν χρειάζεται να ξανακαείς για να αλλάξεις γνώμη. Χρειάζεται να παραδεχτείς ότι έχεις φτιάξει ένα αφήγημα για να προστατευτείς και ότι αυτό το αφήγημα σε κρατάει πίσω. Αντί να εστιάζεις στο τι πήγε στραβά, μπορείς να αρχίσεις να αναρωτιέσαι τι θέλεις να πάει σωστά. Η αγάπη δεν χρειάζεται φούξια καρδούλες και ροζ φίλτρα. Χρειάζεται απλώς ειλικρίνεια. Και αυτή ξεκινάει από εσένα.

7 τρόποι που ο κυνισμός σου σε κρατάει μακριά από τον έρωτα

1. Κλείνεσαι σε ό,τι καινούριο
   Απορρίπτεις προσκλήσεις, apps, γνωριμίες γιατί “δεν βγάζουν πουθενά”. Μα αν δεν το δοκιμάσεις, πώς θα ξέρεις;
2. Γενικεύεις με βάση τα παλιά
   Δεν είναι όλοι ίδιοι. Οι προηγούμενοι που σε απογοήτευσαν δεν είναι εκπρόσωποι ολόκληρου φύλου.
3. Έχεις τόσο υψηλές απαιτήσεις που δεν ικανοποιείσαι ποτέ
   Κανείς δεν τσεκάρει όλα τα κουτάκια. Ψάχνεις για άνθρωπο, όχι για project διαρκείας.
4. Σκέφτεσαι μόνο τι δεν θέλεις
   Όσο πιο πολύ φοβάσαι να μην ξαναπληγωθείς, τόσο πιο πολύ μαγνητίζεις αυτό που αποφεύγεις.
5. Απωθείς το θετικό και το αισιόδοξο
   Όταν γκρινιάζεις για τα πάντα, δεν αφήνεις χώρο για να συμβεί κάτι όμορφο. Κι ας είναι και κάτι απλό.
6. Είσαι σαρκαστικός αντί για ειλικρινής
   Το χιούμορ είναι υπέροχο, αλλά δεν μπορεί να αντικαταστήσει το “νιώθω”, το “φοβάμαι”, το “θέλω”.
7. Προστατεύεσαι τόσο, που δεν αγαπάς
   Ο κυνισμός σου είναι η ασπίδα σου. Αλλά δεν γίνεται να αγαπήσεις με το σπαθί στο χέρι. Χρειάζεται να αφήσεις το χέρι σου ελεύθερο να πιαστεί από κάποιο άλλο.

Κυνικός από φόβο ή από συνήθεια;

Συνήθισες να μη δίνεις ευκαιρίες, να βλέπεις το δράμα πριν ξεκινήσει η ταινία, να φιλτράρεις τα πάντα με χιούμορ για να μην αποκαλυφθείς. Μόνο που όσο μένεις σ’ αυτή τη θέση, γίνεσαι απλώς θεατής της δικής σου ζωής. Η αλλαγή δεν σημαίνει ότι θα γίνεις αφελής. Σημαίνει ότι θα επιτρέψεις στον εαυτό σου να κάνει χώρο για κάτι αληθινό. Κάτι που δεν έρχεται ουρανοκατέβατο, αλλά χτίζεται. Σταδιακά, με προσπάθεια, με ζεστασιά και – ναι – με λίγο ρίσκο. Μπορεί να μην βρεις αμέσως αυτό που θες, αλλά αν δεν αρχίσεις να ψάχνεις με διαφορετικό βλέμμα, θα συνεχίζεις να βρίσκεις αυτό που ήδη ξέρεις.

Αν δεν αλλάξεις οπτική, θα βλέπεις πάντα τα ίδια

Η αγάπη δεν είναι για τους “αφελείς”, είναι για εκείνους που τολμούν να νιώσουν. Και το να νιώσεις δεν είναι αδυναμία. Είναι δύναμη. Το να δείξεις τον εαυτό σου και να πεις “είμαι εδώ, ακόμα κι αν φοβάμαι” είναι πράξη θάρρους. Αν κουράστηκες να είσαι θεατής, κατέβα απ’ τις κερκίδες. Η ζωή δεν γράφεται στα σχόλια που κάνεις για τους άλλους. Γράφεται στις φορές που είπες “ναι”, ενώ η καρδιά σου έλεγε “πρόσεχε”. Αν νιώθεις ότι ήρθε η στιγμή να σταματήσεις να αυτοσαμποτάρεσαι, τότε είσαι ήδη στον σωστό δρόμο.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock