Ήταν ένα μικρό σταφύλι…

Κοίτα να δεις… Όσο έφτιαχνα αυτό το post συνειδητοποίησα πως μάλλον την αφεντομουτσουνάρα μου ήθελα να βγάλω στη φόρα, παρά αυτό το εντυπωσιακά μιρκοσκοπικό σταφυλάκι! Μια “α λα Andy Warhol” φωτογραφία ήταν πάντα απωθημένο μου…

Όχι σοβαρά τώρα! Η Μαρκέλλα σήμερα είχε πάει λαϊκή και κατέφτασε στο γραφείο περιχαρής με ένα τσαμπί από αυτό το μικρό σταφυλάκι… Όταν μου πρόσφερε εντυπωσιάστηκα!

src=/files/Image/EDITORSBLOG/2013/09/gulliver1.jpg

Ένιωσα ξαφνικά σαν τον Γκιούλιβερ στο ταξίδι σε μια λιλιπούτεια χώρα. Ή σαν τον μικρό αδερφό της Αλίκης που ξαφνικά μεταμορφωνόταν σε γίγαντα με μια γουλιά από το τρελό τσάι του λαγού.

src=/files/Image/EDITORSBLOG/2013/09/alice.jpg

Κατάλαβα για μια στιγμή πώς μπορεί να νιώσει κανείς αν βρεθεί στο στόχαστρο της μηχανής του τρελού επιστήμονα στο “Aγάπη μου συρρίκνωσα τα τα παιδιά”.

src=/files/Image/EDITORSBLOG/2013/09/shrunk.jpg

Mα δες πόσο μικρή μοιάζει μια ρώγα από αυτό το σταφύλι ανάμεσα στα δάχτυλα! Σαν να έγινε το αμπέλι παιδικό και ξαφνικά το φρούτο αυτό μετατράπηκε σε παιδικό παιχνίδι…

/
Και να που υπάρχει και το ανάλογο τραγούδι για να δέσει όλο το… παραλλήρημα! Και όλα αυτά γιατί; Για ένα νόστιμο κόκκινο τσαμπί μοσχάτο! Enjoy…

And More