Η Σμαράγδα Καρύδη επιστρέφει και φέτος το φθινόπωρο στην θεατρική σκηνή. Η ταλαντούχα ηθοποιός θα πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Οι Μάγισσες της Σμύρνης» στο Θέατρο Παλλάς, όπου θα υποδυθεί την «Κατίνα». Όμως, η όμορφη Σμαράγδα δεν διανύει μόνο μία πολύ καλή περίοδο στην επαγγελματική της ζωή, αλλά και στην προσωπική, μιας και διατηρεί σχέση τα τελευταία χρόνια με τον Θοδωρή Αθερίδη.
Σε πρόσφατη συνέντευξή της στο περιοδικό ΓΥΝΑΙΚΑ και στην Χριστίνα Πολίτη αποκαλύπτει ποιο είναι το μυστικό της μακροχρόνιας σχέσης της, αν τη ζηλεύει ο σύντροφός της ενώ μιλάει για τους λόγους που δεν σκέφτεται το ενδεχόμενο ενός παιδιού.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Λένε πως είσαι το καλύτερο παιδί.
Προσπαθώ να είμαι όσο πιο στρέιτ γίνεται. Βρήκα ότι με εξυπηρετεί να λέω τι με πειράζει και τι με ενοχλεί, οπότε κι ο άλλος δεν αιφνιδιάζεται. Ξέρει ποιος είσαι, βάζεις το όριο σου. Το άσχημο είναι να προσπαθείς να χειρίζεσαι τους ανθρώπους, αυτό δεν το μπορώ καθόλου και γι’ αυτό γίνομαι ενίοτε και λίγο απότομη. Μερικές φορές μιλάω κι απότομα χωρίς να το καταλαβαίνω.
Θέλω να σε ρωτήσω κάτι επειδή είμαι γυναίκα και κάνω το ακριβώς αντίθετο από εσένα. Η φύση μας μας θέλει να παντρευόμαστε, να κάνουμε παιδιά και μετά, αν δεν κρατήσει, ξανά μανά κύκλους αντίστοιχους. Εσύ πως και δεν έχεις πάρει τέτοια απόφαση; Λόγω καριέρας ή είναι η ζωή που κάνεις, λες και παρατείνεις την εφηβεία σου;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αυτό είναι ένα πρόβλημα. Είναι μια παράταση της εφηβείας. Στην πραγματικότητα, το θέμα του γάμου είναι το παιδί, γιατί οι σχέσεις που έχω κάνει είναι σαν γάμοι. Στις μακροχρόνιες σχέσεις μου δεν κάνει ο καθένας τη ζωούλα του. Απλώς υπάρχει η αίσθηση ότι μπορείς να φύγεις αν τσακωθείς και δεν έχεις να χωρίσεις τίποτα. Περιουσιακά, σόι… όλα αυτά που τα θεωρώ πολύ αντιερωτικά σε ένα γάμο και κυρίως παιδί. Το παιδί είναι όλη η ευθύνη κι αυτό θεωρούσα πάντα ότι θα με έπνιγε. Επίσης ανακάλυψα ότι είμαι λίγο σπαστικιά, το κατάλαβα με τα ζώα. τώρα σκέφτομαι ότι έχω αφήσει τον Γιάννη (σ.σ. τον σκύλο της) μόνο του. Σκέψου να είχα αφήσει ένα παιδί. Δεν θα έκανα τα πράγματα που ήθελα, νομίζω, με ένα παιδί. Δεν θα ήμουν μια μάνα που θα μπορούσε να τα ισορροπήσει. Είμαι και συγκεντρωτική, πολύ. Θέλω όλα να περάσουν από τα χέρια μου, πιστεύω ότι κανείς δεν το κάνει τόσο καλά όσο εγώ, οπότε καταλαβαίνεις τι θα πάθαινα με τα παιδιά.
Με τον Θοδωρή Αθερίδη είστε ένα υποδειγματικό ζευγάρι, αλλά παραμένετε σαν δεκαοχτάχρονοι πάνω στη μηχανή σας.
Το έχουμε ως χαρακτήρες, αλλά και οι ηθοποιοί γενικά παρατείνουν την εφηβεία τους, γιατί άμα δεν έχεις την όρεξη του παιδιού, δεν έχεις καμιά διάθεση να πας να παίξεις στο θέατρο. Είναι πολύ αφύσικο πράγματα για έναν άνθρωπο 50-60 χρονών. Γενικά από τα 30 και πάνω είναι αφύσικο ότι θα σηκωθείς στα καλά καθούμενα από την οικογένεια σου, θα βάλεις μαύρη περούκα και θα κάνεις τη μάγισσα τα βράδια. Για φαντάσου!
Έχεις δίκιο. Νομίζω είναι κι εγωιστικό, γιατί καμιά φορά δεν συνδυάζονται όλα τα πράγματα, δηλαδή να έχεις και καριέρα και παιδί.
Υπάρχουν όμως πολλές γυναίκες που βρίσκουν τρόπο και τα συνδυάζουν. Αλλά εγώ δεν νομίζω ότι ήμουν ποτέ αυτός ο άνθρωπος. Μ’αρέσει πολύ ο ελεύθερος χρόνος για μένα. Να μην έχω υποχρέωση, να ξυπνήσω ό,τι ώρα θέλω… Με το παιδί δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, σε τραβάει από το μανίκι το πρωί. Βλέπω τους γονείς μου που έχουν το μυαλό τους σ’ εμένα. Με ρωτάνε κάτι τύπου «έφαγες;». Και λέω «σοβαρά τώρα;»
Ήσουν φιλόδοξη;
Όταν μπαίνεις στην Δραματική, είσαι φιλόδοξη. Απλώς εγώ είχα σε προτεραιότητα άλλα πράγματα να παλέψω, δικά μου – φοβίες, κόμπλεξ, το θέμα της αποδοχής, της έκθεσης, εσωτερικά δικά μου. Αν και ήμουν παιδί έντονο, αυτά δεν τα είχα λύσει.
Καταλαβαίνεις ότι είσαι όμορφη;
Καταλάβαινα ότι αρέσω στα αγόρια, αλλά δεν έχω ύφος μοιραίας γυναίκας. Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ από όλα, τελικά, ήταν να κάνω τους ανθρώπους να γελάνε. Το θυμάμαι σαν τη μεγάλη μου ευχαρίστηση με τις φίλες μου στην εφηβεία.
Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας μίας μακροχρόνιας σχέσης;
Να περνάς καλά με τον άλλον, να γελάτε. Να είναι ο καθένας αυτόνομος, να το εκπέμπει αυτό και ο άλλος να το ξέρει. Εγώ δεν θα μπορούσα να έχω έναν άνθρωπο να εξαρτάται από μένα ή να εξαρτώμαι από κάποιον, ούτε οικονομικά ούτε συναισθηματικά. Ούτε να είναι το δεκανίκι μου ο άλλος. Κρατάω έναν βαθμό αυτονομίας. Έχουμε ο καθένας τη δουλειά του και φίλους όχι μόνο κοινούς. Βέβαια, δεν ξέρεις ποτέ τι σε περιμένει. Μπορεί μετά από δέκα χρόνια να σου πω άλλα. Υπάρχουν κομμάτια στη ζωή μου που λέω ότι θα μπορούσα να τα είχα κατακτήσει αλλιώς, να έχω φύγει από κάπου νωρίτερα ή να έχω πάει νωρίτερα.
Ο Θοδωρής σε ζηλεύει γενικά;
Όχι. Μέσα σε ένα λογικό πλαίσιο, μπορείς να βρεις πέντε πράγματα που να τα πεις ζήλια, αλλά όχι πραγματικά. Έχουμε ηρεμία και σε αυτόν τον τομέα, γιατί δεν δίνουμε αφορμές. Δεν μ’ αρέσει να κάνω τον άλλον να ζηλεύει, η ζήλια είναι ένα συναίσθημα απαίσιο, σιχαμένο, που σε φτάνει σε παραλογισμό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
