Υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να χάσουν το δίκιο τους παρά να σηκώσουν τη φωνή. Αν είσαι κι εσύ ένας από αυτούς, ξέρεις καλά το συναίσθημα: εκείνη η αμηχανία που σε πιάνει πριν καν ξεκινήσει μια διαφωνία, η τάση να «μαζευτείς» για να μην χαλάσει το κλίμα. Το “μην τσακωθούμε” γίνεται τρόπος ζωής, και πριν το καταλάβεις έχεις φτιάξει μια σχέση χωρίς αέρα, χωρίς αυθεντικότητα, χωρίς εκείνο το οξυγόνο που λέγεται ειλικρίνεια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο φόβος της σύγκρουσης δεν σε προστατεύει, σαε φυλακίζει
Αν έχεις μάθει από μικρός ότι κάθε διαφωνία φέρνει τιμωρία ή φωνές, είναι φυσιολογικό να αποφεύγεις τη σύγκρουση. Όμως το να φοβάσαι τον καβγά δε σημαίνει ότι αποφεύγεις τον πόνο, σημαίνει ότι τον μαζεύεις. Κάθε φορά που καταπίνεις κάτι για να “μην υπάρξει ένταση”, ένα μικρό κομμάτι του εαυτού σου σιωπά. Και αυτή η σιωπή, όσο κι αν μοιάζει με ειρήνη, είναι απλώς αναβολή της έκρηξης. Η αλήθεια είναι πως οι συγκρούσεις δεν καταστρέφουν τις σχέσεις, η έλλειψη ειλικρίνειας τις καταστρέφει.
Η οικειότητα δεν είναι μόνο γλύκα, είναι και τριβή
Η πραγματική οικειότητα δεν έχει να κάνει μόνο με αγκαλιές και όμορφες στιγμές. Έχει να κάνει με το να μπορείς να πεις “όχι” χωρίς φόβο και να ακούσεις “όχι” χωρίς άμυνα. Το να διαφωνείς δε σημαίνει ότι αγαπάς λιγότερο, σημαίνει ότι εμπιστεύεσαι αρκετά για να είσαι αληθινός. Αν προσπαθείς συνεχώς να είσαι «εύκολος» για να αποφύγεις τη σύγκρουση, στην ουσία κρατάς τον άλλο μακριά. Γιατί η οικειότητα θέλει αλήθεια, όχι προσποιητή ηρεμία. Θέλει δύο ανθρώπους που μπορούν να μείνουν μαζί και μέσα στην ένταση, όχι μόνο στην ησυχία.
Από το παιδί που φοβάται στο ενήλικο που τολμά
Όταν αντιδράς σαν να απειλείσαι κάθε φορά που υπάρχει διαφωνία, δε μιλάει το τώρα σου, μιλάει το τότε σου. Εκείνο το παιδί που έμαθε πως η ασφάλεια σημαίνει σιωπή. Το πρόβλημα είναι ότι το παιδί αυτό έχει μεγαλώσει αλλά ο φόβος του όχι. Γι’ αυτό κάθε φορά που νιώθεις να «παγώνεις» σε μια δύσκολη συζήτηση, θυμήσου: δεν είσαι πια εκείνο το παιδί. Έχεις τη δύναμη να σταθείς μέσα στη διαφωνία χωρίς να καταρρεύσεις. Μπορείς να εκφράσεις ό,τι νιώθεις χωρίς να χρειάζεται να το φωνάξεις. Η ενηλικίωση δεν είναι μόνο δουλειά και λογαριασμοί, είναι και το να μάθεις να αντέχεις τη σύγκρουση χωρίς να τη φοβάσαι.
Ο φόβος της σύγκρουσης μοιάζει με ασπίδα αλλά λειτουργεί σαν τοίχος. Μπορεί να σε κρατάει “ασφαλή”, όμως σε κρατάει και μόνο. Όσο μαθαίνεις να εκφράζεσαι, να λες “διαφωνώ” με σεβασμό, τόσο περισσότερο ανοίγεις τον δρόμο για αληθινή σύνδεση. Γιατί οι σχέσεις που αντέχουν δεν είναι αυτές που δεν τσακώνονται ποτέ, αλλά αυτές που μαθαίνουν να τα βρίσκουν ξανά μετά. Μη ψάχνεις λοιπόν την απόλυτη ηρεμία, ψάξε την αλήθεια. Μπορεί να μην είναι πάντα άνετη, αλλά είναι το μόνο έδαφος πάνω στο οποίο μπορεί να ανθίσει η πραγματική αγάπη.
Κεντρική εικόνα και εικόνα άρθρου: iStock
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ